Hioba 22

1 A odpowiadając Elifas Temańczyk rzekł:

Temanitɔ, Elifaz ɖo eŋu be,

2 Izali Bogu człowiek może być pożytecznym? raczej pożyteczny jest sam sobie, mądrze się sprawując.

“Ɖe ame anye viɖenu na Mawua? Ɖe nunyala gɔ̃ hã anye viɖenu nɛa?

3 Izali się kocha Wszechmogący w tem, że się ty usprawiedliwiasz? albo co za zysk ma, gdy doskonałe pokazujesz drogi twoje?

Dzidzɔ ka wòanye na Ŋusẽkatãtɔ la ne ènye ame dzɔdzɔe? Eye viɖe ka wòakpɔ ne fɔɖiɖi mele wò mɔwo ŋu o?

4 Aza cię będzie karał bojąc się ciebie? albo z tobą pójdzie do sądu?

“Wò Mawuvɔvɔ̃ tae wòka mo na wò hetsɔ nya ɖe ŋuwòa?

5 Azaż złość twoja nie jest wielka, i niemasz końca nieprawościom twoim?

Ɖe wò nu vɔ̃ɖi wɔwɔ mekpe ŋutɔ oa? Ɖe nuwuwu li na wò nu vɔ̃woa?

6 Albowiemeś pobierał zastaw od braci twoich bez przyczyny, a z szat odzierałeś nagich.

Èbia megbedanu tso nɔviwò ŋutsuwo si susumanɔmetɔe eye nèɖe avɔ le amewo ŋu wotsi amama.

7 Wodyś spracowanemu nie podał, a głodnemu odmówiłeś chleba.

Mèna tsi ame siwo nu ti kɔ na la wono o eye nète nuɖuɖu dɔwuitɔwo,

8 Ale człowiekowi możnemu dałeś ziemię, a ten, który był w powadze, mieszkał w niej.

evɔ nèhenye ŋusẽtɔ, anyigba le asiwò eye nèle anyigba dzi, bubu le ŋuwò.

9 Wdowy puszczałeś próżne, a sierót ramiona potarłeś.

Èɖo ahosiwo ɖa asi ƒuƒlu eye nèɖe tsyɔ̃eviwo ƒe ŋusẽ ɖa.

10 A przetoż ogarnęły cię sidła, a trwoży cię strach nagły.

Eya ta mɔkawo ɖe to ɖe wò ɖo eya ta dzɔgbevɔ̃e ƒo ɖe dziwò kpoyi hedo ŋɔdzi na wò

11 Albo cię ogarnęły ciemności, iż nie widzisz? a wielkości wód okryły cię.

eya ta viviti do ale gbegbe be màgate ŋu akpɔ nu o eye eya tae tɔɖɔɖɔ va tsyɔ dziwò ɖo.

12 Mówisz: Izali Bóg nie jest na wysokości niebios? Spojrzyj proszę na wierzch gwiazd, jako są wysokie.

“Ɖe Mawu mele dziƒo kɔkɔtɔ oa? Ɖe mekpɔ ale si ɣletivi kɔkɔtɔwo kɔkɔe oa?

13 Przetoż mówisz: A cóż wie Bóg? izaż przez chmury sądzić będzie?

Gake ègblɔ be, ‘Nu ka Mawu nya? Ɖe wòdrɔ̃a ʋɔnu to viviti ma tɔgbi mea?

14 Obłoki są skrytością jego, iż nie widzi, a po okręgu niebieskim przechadza się.

Lilikpo dodowo xe eŋkume eya ta mekpɔa mí ne ele tsatsam le dziƒo ƒe agbo sesẽwo me o.’

15 Izaż ścieszki wieku przeszłego nie baczysz, którą deptali ludzie złośliwi?

Ɖe nàgalé mɔ xoxo si dzi ame vɔ̃ɖiwo zɔ va yi la me ɖe asia?

16 Którzy są wykorzenieni przed czasem, a powodzią zalały się grunty ich.

Wokplɔ wo dzoe hafi woƒe ɣeyiɣi de eye tsiɖɔɖɔ kplɔ woƒe gɔmeɖokpewo dzoe.

17 Którzy mawiali Bogu: Odejdź od nas; cóżby im uczynił Wszechmogący?

Wogblɔ na Mawu be, ‘Ɖe asi le mía ŋu! Nu kae Ŋusẽkatãtɔ la awɔ mí?’

18 Gdyż on był napełnił dobrem domy ich; (ale rada niepobożnych daleka jest odemnie.)

Evɔ wònye eyae tsɔ nu nyuiwo yɔ xɔ na wo fũu, eya ta menɔ adzɔge na ame vɔ̃ɖiwo ƒe aɖaŋudede.

19 Co widząc sprawiedliwi, weselili się, a niewinny naśmiewał się z nich.

Ame dzɔdzɔewo kpɔ woƒe gbegblẽ eye dzi dzɔ wo, ame maɖifɔwo gblɔ ɖe wo ŋu fewuɖutɔe be,

20 Zwłaszcza, iż nie była wycięta majętność nasza, lecz ostatki ich ogień pożarł.

‘Wotsrɔ̃ míaƒe futɔwo vavã eye dzo va fia woƒe kesinɔnuwo.’

21 Przyuczaj się, proszę, z nim przestawać, a uczyń sobie z nim pokój: boć się tak będzie szczęściło.

“Tsɔ ɖokuiwò na Mawu eye nànɔ ŋutifafa me kplii, to esia me la, dzɔgbenyui ava wò mɔ dzi.

22 Przyjmij, proszę, z ust jego zakon, a złóż wyroki jego w sercu twojem.

Xɔ nufiame tso eƒe nu me, eye nàtsɔ eƒe nyawo adzra ɖo ɖe wò dzi me

23 Jeźli się nawrócisz do Wszechmocnego, zbudowany będziesz, a oddalisz nieprawość od przybytku twego:

Ne ètrɔ va Ŋusẽkatãtɔ la gbɔ la, agaɖo wò te. Ne èɖe nu vɔ̃ɖi wɔwɔ ɖa xaa tso wò agbadɔ gbɔ,

24 Tedy nakładziesz po ziemi wybornego złota; a złota z Ofir, jako kamienia z potoku.

eye nètsɔ wò dzonu veviwo kɔ ɖe ke me, tsɔ wò sika adodoe si tso Ofir ƒu gbe ɖe agakpewo tome la,

25 I będzie Wszechmocny wybornem złotem twojem, i srebrem, i siłą twoją.

ekema Ŋusẽkatãtɔ la anye wò sika kple klosalo nyuitɔ.

26 Tedy się w Wszechmocnym rozkochasz, a podniesiesz ku Bogu oblicze twoje.

Ekema le nyateƒe me la, Ŋusẽkatãtɔ ƒe nu ado dzidzɔ na wò eye àwu wò mo dzi ɖe Mawu ŋu.

27 Będziesz mu się modlił, a wysłucha cię, i śluby twoje oddasz mu.

Àdo gbe ɖa nɛ, wòaɖo to wò eye àxe wò adzɔgbeɖefewo nɛ.

28 Bo cokolwiek postanowisz, będzieć się darzyło, a na drogach twoich rozjaśni się światłość.

Nu si nèɖo la, ava eme na wò eye kekeli aklẽ ɖe wò mɔwo dzi.

29 Gdy inni zniżeni będą, ty rzeczesz: Jam jest wywyższon; bo tego, co jest uniżonych oczów, Bóg zbawia.

Ne woɖiɖi amewo ɖe anyi, eye nègblɔ be, ‘Fɔ wo ɖe dzi!’ la, ekema woafɔ ame siwo wote ɖe anyi la ɖe dzi.

30 Wybawi i tego, który nie jest niewinny, i wybawion będzie w czystości rąk twoich.

Aɖe ame si ŋu fɔɖiɖi le gɔ̃ hã, ame si woaɖe to wò asi ƒe kɔkɔenɔnɔ me.”