< Hioba 22 >
1 A odpowiadając Elifas Temańczyk rzekł:
Elifaz Temanac progovori tad i reče:
2 Izali Bogu człowiek może być pożytecznym? raczej pożyteczny jest sam sobie, mądrze się sprawując.
“Zar Bogu koristan može biti čovjek? TÓa tko je mudar, sebi samom koristi.
3 Izali się kocha Wszechmogący w tem, że się ty usprawiedliwiasz? albo co za zysk ma, gdy doskonałe pokazujesz drogi twoje?
Zar je Svesilnom milost što si pravedan i zar mu je dobit što si neporočan?
4 Aza cię będzie karał bojąc się ciebie? albo z tobą pójdzie do sądu?
Ili te zbog tvoje pobožnosti kara i zato se hoće s tobom parničiti?
5 Azaż złość twoja nie jest wielka, i niemasz końca nieprawościom twoim?
Nije l' to zbog zloće tvoje prevelike i zbog bezakonja kojim broja nema?
6 Albowiemeś pobierał zastaw od braci twoich bez przyczyny, a z szat odzierałeś nagich.
Od braće si brao nizašto zaloge i s golih si ljudi svlačio haljine;
7 Wodyś spracowanemu nie podał, a głodnemu odmówiłeś chleba.
ti nisi žednoga vodom napojio, uskraćivao si kruh izgladnjelima;
8 Ale człowiekowi możnemu dałeś ziemię, a ten, który był w powadze, mieszkał w niej.
otimao si od siromaha zemlju da bi na njoj svog nastanio ljubimca;
9 Wdowy puszczałeś próżne, a sierót ramiona potarłeś.
puštao si praznih ruku udovice i siročadi si satirao ruku.
10 A przetoż ogarnęły cię sidła, a trwoży cię strach nagły.
Eto zašto tebe mreže sad sapinju, zašto te strahovi muče iznenadni.
11 Albo cię ogarnęły ciemności, iż nie widzisz? a wielkości wód okryły cię.
Svjetlost ti mrak posta i ništa ne vidiš, vode su duboke tebe potopile.
12 Mówisz: Izali Bóg nie jest na wysokości niebios? Spojrzyj proszę na wierzch gwiazd, jako są wysokie.
Zar Bog nije u visini nebeskoj i zar zvijezdama tjeme on ne vidi?
13 Przetoż mówisz: A cóż wie Bóg? izaż przez chmury sądzić będzie?
Ali ti kažeš: 'Što Bog može znati? Kroz oblak tmasti zar što razabire?
14 Obłoki są skrytością jego, iż nie widzi, a po okręgu niebieskim przechadza się.
Oblaci pogled njegov zaklanjaju, i rubom kruga on hoda nebeskog.'
15 Izaż ścieszki wieku przeszłego nie baczysz, którą deptali ludzie złośliwi?
TÓa kaniš li se drevnog držat' puta kojim su išli ljudi nepravedni?
16 Którzy są wykorzenieni przed czasem, a powodzią zalały się grunty ich.
Prije vremena nestadoše oni, bujica im je temelje raznijela.
17 Którzy mawiali Bogu: Odejdź od nas; cóżby im uczynił Wszechmogący?
Zborahu Bogu: 'Nas se ti ostavi! Što nam Svesilni učiniti može?'
18 Gdyż on był napełnił dobrem domy ich; (ale rada niepobożnych daleka jest odemnie.)
A on im je dom punio dobrima makar do njega ne držahu ništa.
19 Co widząc sprawiedliwi, weselili się, a niewinny naśmiewał się z nich.
Videć' im propast, klikću pravednici, neporočni se njima izruguju:
20 Zwłaszcza, iż nie była wycięta majętność nasza, lecz ostatki ich ogień pożarł.
'Gle, propadoše protivnici naši, što od njih osta, vatra im proždrije!”
21 Przyuczaj się, proszę, z nim przestawać, a uczyń sobie z nim pokój: boć się tak będzie szczęściło.
S Bogom ti se sprijatelji i pomiri, i vraćena će ti opet biti sreća.
22 Przyjmij, proszę, z ust jego zakon, a złóż wyroki jego w sercu twojem.
Ded prihvati Zakon iz njegovih usta, u srce svoje riječ njegovu usadi.
23 Jeźli się nawrócisz do Wszechmocnego, zbudowany będziesz, a oddalisz nieprawość od przybytku twego:
Ako se raskajan vratiš Svesilnome i nepravdu iz svog šatora odstraniš,
24 Tedy nakładziesz po ziemi wybornego złota; a złota z Ofir, jako kamienia z potoku.
tad ćeš odbaciti zlato u prašinu i ofirsko blago u šljunak potočni.
25 I będzie Wszechmocny wybornem złotem twojem, i srebrem, i siłą twoją.
Svesilni će postat' tvoje suho zlato, on će biti tvoje gomile srebrene.
26 Tedy się w Wszechmocnym rozkochasz, a podniesiesz ku Bogu oblicze twoje.
Da, Svesilni bit će tvoje radovanje, i lice ćeš k Bogu dizati slobodno.
27 Będziesz mu się modlił, a wysłucha cię, i śluby twoje oddasz mu.
Molit ćeš mu se, i uslišat će tebe, ispunit ćeš što si mu zavjetovao.
28 Bo cokolwiek postanowisz, będzieć się darzyło, a na drogach twoich rozjaśni się światłość.
Što god poduzeo, sve će ti uspjeti, i putove će ti obasjavat' svjetlost.
29 Gdy inni zniżeni będą, ty rzeczesz: Jam jest wywyższon; bo tego, co jest uniżonych oczów, Bóg zbawia.
Jer, on ponizuje ponos oholima, dok u pomoć smjernim očima pritječe.
30 Wybawi i tego, który nie jest niewinny, i wybawion będzie w czystości rąk twoich.
Iz nevolje on izbavlja nevinoga; i tebe će spasit' tvoje čiste ruke.”