< Hioba 22 >

1 A odpowiadając Elifas Temańczyk rzekł:
Temani Eliphaz loh a doo tih,
2 Izali Bogu człowiek może być pożytecznym? raczej pożyteczny jest sam sobie, mądrze się sprawując.
Pathen te hlang loh s hmaiben a? Lungming khaw amah la dawk a hmaiben uh.
3 Izali się kocha Wszechmogący w tem, że się ty usprawiedliwiasz? albo co za zysk ma, gdy doskonałe pokazujesz drogi twoje?
Na tang mai tih na mueluemnah mai akhaw, na khoboe soep cakhaw tlungthang hamla naep aya?
4 Aza cię będzie karał bojąc się ciebie? albo z tobą pójdzie do sądu?
Na hinyahnah dongah nang te laitloeknah neh n'khuen tih nang n'tluung a?
5 Azaż złość twoja nie jest wielka, i niemasz końca nieprawościom twoim?
Na boethae tangkik pawt nim? Nang kah thaesainah te a bawtnah om pawh.
6 Albowiemeś pobierał zastaw od braci twoich bez przyczyny, a z szat odzierałeś nagich.
Lunglilungla la na manuca na laikoi tih pumtling kah himbai te na pit pah.
7 Wodyś spracowanemu nie podał, a głodnemu odmówiłeś chleba.
Buhmueh rhathih te tui na tul pawt tih bungpong te buh na hloh pah.
8 Ale człowiekowi możnemu dałeś ziemię, a ten, który był w powadze, mieszkał w niej.
Bantha aka khueh hlang loh amah hamla khohmuen a khueh tih a sokah khosa mikhmuh ah a dangrhoek.
9 Wdowy puszczałeś próżne, a sierót ramiona potarłeś.
Nuhmai te kuttling la na tueih tih cadah te a ban na phop pah.
10 A przetoż ogarnęły cię sidła, a trwoży cię strach nagły.
Na kaepvai kah pael dongah he khaw na birhihnah neh buengrhuet na let.
11 Albo cię ogarnęły ciemności, iż nie widzisz? a wielkości wód okryły cię.
A hmuep khaw na hmu pawt tih tuili tui loh nang n'khuk.
12 Mówisz: Izali Bóg nie jest na wysokości niebios? Spojrzyj proszę na wierzch gwiazd, jako są wysokie.
Pathen tah vaan sang kah moenih a? So lah, aisi rhoek kah a lu tah pomsang uh te.
13 Przetoż mówisz: A cóż wie Bóg? izaż przez chmury sądzić będzie?
Te lalah, “Pathen te metlam a mingpha? Yinnah lamloh lai a tloek a?
14 Obłoki są skrytością jego, iż nie widzi, a po okręgu niebieskim przechadza się.
Anih te khomai loh a huep tih tueng pawh. Te vaengah vaan kah kueluek dongah cet,” na ti.
15 Izaż ścieszki wieku przeszłego nie baczysz, którą deptali ludzie złośliwi?
Boethae hlang rhoek loh a cawt khosuen caehlong nim na ngaithuen salah?
16 Którzy są wykorzenieni przed czasem, a powodzią zalały się grunty ich.
A tonga uh vaengah a tue pawt ah khaw tuiva loh amih kah khoengim te a hawt pah.
17 Którzy mawiali Bogu: Odejdź od nas; cóżby im uczynił Wszechmogący?
“Pathen te mamih taeng lamloh nong saeh, Tlungthang loh mamih taengah balae a saii eh?” a ti uh.
18 Gdyż on był napełnił dobrem domy ich; (ale rada niepobożnych daleka jest odemnie.)
Amah loh amih im te hnothen a cung sak sitoe cakhaw halang kah cilsuep tah kai lamloh lakhla saeh.
19 Co widząc sprawiedliwi, weselili się, a niewinny naśmiewał się z nich.
Aka dueng rhoek loh a hmuh vaengah a kohoe uh tih ommongsitoe loh amih te a tamdaeng.
20 Zwłaszcza, iż nie była wycięta majętność nasza, lecz ostatki ich ogień pożarł.
Mamih kah thinnaeh a thup vetih amih kah a coih te hmai loh hlawp het pawt nim?
21 Przyuczaj się, proszę, z nim przestawać, a uczyń sobie z nim pokój: boć się tak będzie szczęściło.
Amah neh hmaiben lamtah te nen te thuung laeh. Nang taengah hnothen ha pawk bitni.
22 Przyjmij, proszę, z ust jego zakon, a złóż wyroki jego w sercu twojem.
A ka lamkah olkhueng mah doe laeh, a ol te khaw na thinko khuiah khueh laeh.
23 Jeźli się nawrócisz do Wszechmocnego, zbudowany będziesz, a oddalisz nieprawość od przybytku twego:
Tlungthang taengla na mael atah n'thoh bitni dumlai mah na dap lamloh lakhla sak.
24 Tedy nakładziesz po ziemi wybornego złota; a złota z Ofir, jako kamienia z potoku.
Pasing te laipi bangla, Ophir te soklong kah lungpang bangla khueh ngawn.
25 I będzie Wszechmocny wybornem złotem twojem, i srebrem, i siłą twoją.
Te vaengah na pasing te tlungthang la, cak te na ki la poeh bitni.
26 Tedy się w Wszechmocnym rozkochasz, a podniesiesz ku Bogu oblicze twoje.
Te daengah ni Tlungthang dongah na ngailaem vetih Pathen taengla na maelhmai na dangrhoek bitni.
27 Będziesz mu się modlił, a wysłucha cię, i śluby twoje oddasz mu.
A taengah na thangthui vaengah nang ol a yaak vetih na olcaeng khaw cung ni.
28 Bo cokolwiek postanowisz, będzieć się darzyło, a na drogach twoich rozjaśni się światłość.
Olkhueh te na tuiphih vaengah nang hamla thoo vetih na longpuei ah vangnah loh a tue ni.
29 Gdy inni zniżeni będą, ty rzeczesz: Jam jest wywyższon; bo tego, co jest uniżonych oczów, Bóg zbawia.
A kunyun uh vaengah koevoeinah na thui dae tlahoei mik ni a khang eh.
30 Wybawi i tego, który nie jest niewinny, i wybawion będzie w czystości rąk twoich.
Ommongsitoe pawt khaw loeih vetih na kut kah cimcaihnah loh a loeih sak ni,” a ti.

< Hioba 22 >