< Hioba 21 >

1 A odpowiadając Ijob rzekł:
Йов а луат кувынтул ши а зис:
2 Słuchajcież z pilnością słów moich, a będzie mi to od was pociechą.
„Аскултаць, аскултаць кувинтеле меле, даци-мь мэкар ачастэ мынгыере.
3 Znoście mię, a ja będę mówił; a gdy domówię, naśmiewajcie się.
Лэсаци-мэ сэ ворбеск, вэ рог, ши, дупэ че вой ворби, вець путя сэ вэ батець жок.
4 Izaż do człowieka obracam narzekanie moje? a ponieważ mam o co, jakoż się niema trapić duch mój?
Оаре ымпотрива унуй ом се ындряптэ плынӂеря мя? Ши пентру че н-аш фи нерэбдэтор?
5 Wejrzyjcież na mię, a zdumiewajcie się, a połóżcie rękę na usta wasze.
Привици-мэ, мираци-вэ ши пунець мына ла гурэ.
6 Bo co sobie wspomnę, tedy się lękam, a strach zdejmuje ciało moje.
Кынд мэ гындеск, мэ ынспэймынт ши ун тремур ымь апукэ тот трупул:
7 Przeczże niepobożni żyją, starzeją się, i wzmagają się w bogactwa?
Пентру че трэеск чей рэй? Пентру че ый везь ымбэтрынинд ши споринд ын путере?
8 Nasienie ich trwałe jest przed obliczem ich z nimi, a rodzina ich przed oczyma ich.
Сэмынца лор се ынтэреште ку ей ши ын фаца лор, одраслеле лор пропэшеск суб окий лор.
9 Domy ich bezpieczne od strachu, a niemasz rózgi Bożej nad nimi.
Ын каселе лор домнеште пачя, фэрэ умбрэ де фрикэ; нуяуа луй Думнезеу ну вине сэ-й ловяскэ.
10 Byk ich przypuszczon bywa, a nie traci nasienia; krowa ich rodzi, a nie pomiata.
Таурий лор сунт плинь де влагэ ши прэситорь, жунканеле лор зэмислеск ши ну ляпэдэ.
11 Wypuszczają maluczkie dziatki swoje jako trzodę, a synowie ich wyskakują.
Ышь ласэ копиий сэ се ымпрэштие ка ниште ой, ши копиий се збенгуе ын журул лор.
12 Wykrzykają przy bębnie i przy harfie, a weselą się przy głosie muzyki.
Кынтэ ку сунет де тобэ ши де харпэ, се десфэтязэ ку сунете де кавал.
13 Trawią w dobrem dni swoje, a we mgnieniu oka do grobu zstępują. (Sheol h7585)
Ышь петрек зилеле ын феричире ши се кобоарэ ынтр-о клипэ ын Локуинца морцилор. (Sheol h7585)
14 Którzy mawiają Bogu: Odejdź od nas; bo dróg twoich znać nie chcemy.
Ши тотушь зичяу луй Думнезеу: ‘Плякэ де ла ной. Ну воим сэ куноаштем кэиле Тале.
15 Któż jest Wszechmocny, abyśmy mu służyli? a cóż nam to pomoże, choćbyśmy mu się modlili?
Че есте Чел Атотпутерник, ка сэ-Й служим? Че вом кыштига дакэ-Й вом ынэлца ругэчунь?’
16 Ale oto, dobra ich nie są w rękach ich; przetoż rada niepobożnych daleka jest odemnie.
Че, ну сунт ей ын стэпыниря феричирий? – Департе де мине сфатул челор рэй! –
17 Częstoż pochodnia niepobożnych gaśnie? a zginienie ich przychodzi na nich? Oddziela im Bóg boleści w gniewie swoim.
Дар де мулте орь се ынтымплэ сэ ли се стингэ кандела, сэ винэ сэрэчия песте ей, сэ ле дя ши лор Думнезеу партя лор де дурерь ын мыния Луй,
18 Stawają się jako plewa przed wiatrem, i jako perz, który wicher porywa.
сэ фие ка паюл луат де вынт, ка плява луатэ де выртеж?
19 Bo Bóg chowa synom jego pomstę jego; nadgradza mu, aby to poczuł.
Вець зиче кэ пентру фиий Сэй пэстрязэ Думнезеу педяпса. Дар пе ел, пе нелеӂюит, ар требуи сэ-л педепсяскэ Думнезеу, ка сэ симтэ;
20 Oglądają oczy jego nieszczęście swoje, a z popędliwości Wszechmocnego pić będzie.
ел ар требуи сэ-шь вадэ нимичиря, ел ар требуи сэ бя мыния Челуй Атотпутерник.
21 Co za staranie jego o domu jego po nim, gdyż liczba miesięcy jego umniejszona jest?
Кэч че-й пасэ луй че ва фи де каса луй дупэ ел, кынд нумэрул лунилор и с-а ымплинит?
22 Izali Boga kto nauczy umiejętności, gdyż on wysokich sądzi?
Оаре пе Думнезеу Ыл вом ынвэца минте, пе Ел, каре кырмуеште духуриле черешть?
23 Ten umiera w doskonałej sile swojej, gdy zewsząd bezpieczny i spokojny jest;
Унул моаре ын мижлокул пропэширий, пэчий ши феричирий,
24 Gdy piersi jego pełne są mleka, a szpik kości jego odwilża się,
ку коапселе ынкэркате де грэсиме ши мэдува оаселор плинэ де сук.
25 Inny zaś umiera w gorzkości ducha, który nie jadał z uciechą.
Алтул моаре ку амэрэчуня ын суфлет, фэрэ сэ се фи букурат де врео феричире,
26 Spólnie w prochu leżeć będą, a robaki ich okryją.
ши амындой адорм ын цэрынэ, амындой сунт мынкаць де вермь.
27 Oto ja znam myśli wasze i zamysły, które przeciwko mnie złośliwie zmyślacie.
Штиу еу бине каре сунт гындуриле воастре, че жудекэць недрепте ростиць асупра мя.
28 Bo mówicie: Gdzież jest dom książęcy? gdzie namiot przybytków niepobożnych?
Вой зичець: ‘Унде есте каса апэсэторулуй? Унде есте кортул ын каре локуяу нелеӂюиций?’
29 Izaliście nie pytali podróżnych? a znaków ich izali znać nie chcecie?
Дар, че, н-аць ынтребат пе кэлэторь ши ну штиць че историсеск ей?
30 Że w dzień zatracenia zły zachowany bywa, w dzień, którego gniew przywiedziony bywa.
Кум, ын зиуа ненорочирий, чел рэу есте круцат ши, ын зиуа мынией, ел скапэ.
31 Któż mu oznajmi w oczy drogę jego? a to, co czynił, kto mu odpłaci?
Чине ыл мустрэ ын фацэ пентру пуртаря луй? Чине ый рэсплэтеште тот че а фэкут?
32 Wszakże i on do grobów zaprowadzony będzie, a w kupie umarłych zawżdy zostanie.
Есте дус ла гроапэ ши и се пуне о стражэ ла мормынт.
33 Słodnieją mu bryły grobowe, i ciągnie za sobą wszystkich ludzi; a tych, którzy go poprzedzili, niemasz liczby.
Булгэрий дин вале ый сунт май ушорь, кэч тоць оамений мерг дупэ ел ши о мулциме ый мерӂе ынаинте.
34 Jakoż mię tedy próżno cieszycie, gdyż w odpowiedziach waszych zostaje kłamstwo?
Пентру че дар ымь даць мынгыерь дешарте? Че май рэмыне дин рэспунсуриле воастре декыт викление?”

< Hioba 21 >