Hioba 21
1 A odpowiadając Ijob rzekł:
Tetapi Ayub menjawab:
2 Słuchajcież z pilnością słów moich, a będzie mi to od was pociechą.
"Dengarkanlah baik-baik perkataanku dan biarlah itu menjadi penghiburanmu.
3 Znoście mię, a ja będę mówił; a gdy domówię, naśmiewajcie się.
Bersabarlah dengan aku, aku akan berbicara; sehabis bicaraku bolehlah kamu mengejek.
4 Izaż do człowieka obracam narzekanie moje? a ponieważ mam o co, jakoż się niema trapić duch mój?
Kepada manusiakah keluhanku tertuju? Mengapa aku tidak boleh kesal hati?
5 Wejrzyjcież na mię, a zdumiewajcie się, a połóżcie rękę na usta wasze.
Berpalinglah kepadaku, maka kamu akan tercengang, dan menutup mulutmu dengan tangan!
6 Bo co sobie wspomnę, tedy się lękam, a strach zdejmuje ciało moje.
Kalau aku memikirkannya, aku menjadi takut, dan gemetarlah tubuhku.
7 Przeczże niepobożni żyją, starzeją się, i wzmagają się w bogactwa?
Mengapa orang fasik tetap hidup, menjadi tua, bahkan menjadi bertambah-tambah kuat?
8 Nasienie ich trwałe jest przed obliczem ich z nimi, a rodzina ich przed oczyma ich.
Keturunan mereka tetap bersama mereka, dan anak cucu diperhatikan mereka.
9 Domy ich bezpieczne od strachu, a niemasz rózgi Bożej nad nimi.
Rumah-rumah mereka aman, tak ada ketakutan, pentung Allah tidak menimpa mereka.
10 Byk ich przypuszczon bywa, a nie traci nasienia; krowa ich rodzi, a nie pomiata.
Lembu jantan mereka memacek dan tidak gagal, lembu betina mereka beranak dan tidak keguguran.
11 Wypuszczają maluczkie dziatki swoje jako trzodę, a synowie ich wyskakują.
Kanak-kanak mereka dibiarkan keluar seperti kambing domba, anak-anak mereka melompat-lompat.
12 Wykrzykają przy bębnie i przy harfie, a weselą się przy głosie muzyki.
Mereka bernyanyi-nyanyi dengan iringan rebana dan kecapi, dan bersukaria menurut lagu seruling.
Mereka menghabiskan hari-hari mereka dalam kemujuran, dan dengan tenang mereka turun ke dalam dunia orang mati. (Sheol h7585)
14 Którzy mawiają Bogu: Odejdź od nas; bo dróg twoich znać nie chcemy.
Tetapi kata mereka kepada Allah: Pergilah dari kami! Kami tidak suka mengetahui jalan-jalan-Mu.
15 Któż jest Wszechmocny, abyśmy mu służyli? a cóż nam to pomoże, choćbyśmy mu się modlili?
Yang Mahakuasa itu apa, sehingga kami harus beribadah kepada-Nya, dan apa manfaatnya bagi kami, kalau kami memohon kepada-Nya?
16 Ale oto, dobra ich nie są w rękach ich; przetoż rada niepobożnych daleka jest odemnie.
Memang, kemujuran mereka tidak terletak dalam kuasa mereka sendiri! Rancangan orang fasik adalah jauh dari padaku.
17 Częstoż pochodnia niepobożnych gaśnie? a zginienie ich przychodzi na nich? Oddziela im Bóg boleści w gniewie swoim.
Betapa sering pelita orang fasik dipadamkan, kebinasaan menimpa mereka, dan kesakitan dibagikan Allah kepada mereka dalam murka-Nya!
18 Stawają się jako plewa przed wiatrem, i jako perz, który wicher porywa.
Mereka menjadi seperti jerami di depan angin, seperti sekam yang diterbangkan badai.
19 Bo Bóg chowa synom jego pomstę jego; nadgradza mu, aby to poczuł.
Bencana untuk dia disimpan Allah bagi anak-anaknya. Sebaiknya, orang itu sendiri diganjar Allah, supaya sadar;
20 Oglądają oczy jego nieszczęście swoje, a z popędliwości Wszechmocnego pić będzie.
sebaiknya matanya sendiri melihat kebinasaannya, dan ia sendiri minum dari murka Yang Mahakuasa!
21 Co za staranie jego o domu jego po nim, gdyż liczba miesięcy jego umniejszona jest?
Karena peduli apa ia dengan keluarganya sesudah ia mati, bila telah habis jumlah bulannya?
22 Izali Boga kto nauczy umiejętności, gdyż on wysokich sądzi?
Masakan kepada Allah diajarkan orang pengetahuan, kepada Dia yang mengadili mereka yang di tempat tinggi?
23 Ten umiera w doskonałej sile swojej, gdy zewsząd bezpieczny i spokojny jest;
Yang seorang mati dengan masih penuh tenaga, dengan sangat tenang dan sentosa;
24 Gdy piersi jego pełne są mleka, a szpik kości jego odwilża się,
pinggangnya gemuk oleh lemak, dan sumsum tulang-tulangnya masih segar.
25 Inny zaś umiera w gorzkości ducha, który nie jadał z uciechą.
Yang lain mati dengan sakit hati, dengan tidak pernah merasakan kenikmatan.
26 Spólnie w prochu leżeć będą, a robaki ich okryją.
Tetapi sama-sama mereka terbaring di dalam debu, dan berenga-berenga berkeriapan di atas mereka.
27 Oto ja znam myśli wasze i zamysły, które przeciwko mnie złośliwie zmyślacie.
Sesungguhnya, aku mengetahui pikiranmu, dan muslihat yang kamu rancangkan terhadap aku.
28 Bo mówicie: Gdzież jest dom książęcy? gdzie namiot przybytków niepobożnych?
Katamu: Di mana rumah penguasa? Di mana kemah tempat kediaman orang-orang fasik?
29 Izaliście nie pytali podróżnych? a znaków ich izali znać nie chcecie?
Belum pernahkah kamu bertanya-tanya kepada orang-orang yang lewat di jalan? Dapatkah kamu menyangkal petunjuk-petunjuk mereka,
30 Że w dzień zatracenia zły zachowany bywa, w dzień, którego gniew przywiedziony bywa.
bahwa orang jahat terlindung pada hari kebinasaan, dan diselamatkan pada hari murka Allah?
31 Któż mu oznajmi w oczy drogę jego? a to, co czynił, kto mu odpłaci?
Siapa yang akan langsung menggugat kelakuannya, dan mengganjar perbuatannya?
32 Wszakże i on do grobów zaprowadzony będzie, a w kupie umarłych zawżdy zostanie.
Dialah yang dibawa ke kuburan, dan jiratnya dirawat orang.
33 Słodnieją mu bryły grobowe, i ciągnie za sobą wszystkich ludzi; a tych, którzy go poprzedzili, niemasz liczby.
Dengan nyaman ia ditutupi oleh gumpalan-gumpalan tanah di lembah; setiap orang mengikuti dia, dan yang mendahului dia tidak terbilang banyaknya.
34 Jakoż mię tedy próżno cieszycie, gdyż w odpowiedziach waszych zostaje kłamstwo?
Alangkah hampanya penghiburanmu bagiku! Semua jawabanmu hanyalah tipu daya belaka!"
