< Hioba 21 >

1 A odpowiadając Ijob rzekł:
ויען איוב ויאמר׃
2 Słuchajcież z pilnością słów moich, a będzie mi to od was pociechą.
שמעו שמוע מלתי ותהי זאת תנחומתיכם׃
3 Znoście mię, a ja będę mówił; a gdy domówię, naśmiewajcie się.
שאוני ואנכי אדבר ואחר דברי תלעיג׃
4 Izaż do człowieka obracam narzekanie moje? a ponieważ mam o co, jakoż się niema trapić duch mój?
האנכי לאדם שיחי ואם מדוע לא תקצר רוחי׃
5 Wejrzyjcież na mię, a zdumiewajcie się, a połóżcie rękę na usta wasze.
פנו אלי והשמו ושימו יד על פה׃
6 Bo co sobie wspomnę, tedy się lękam, a strach zdejmuje ciało moje.
ואם זכרתי ונבהלתי ואחז בשרי פלצות׃
7 Przeczże niepobożni żyją, starzeją się, i wzmagają się w bogactwa?
מדוע רשעים יחיו עתקו גם גברו חיל׃
8 Nasienie ich trwałe jest przed obliczem ich z nimi, a rodzina ich przed oczyma ich.
זרעם נכון לפניהם עמם וצאצאיהם לעיניהם׃
9 Domy ich bezpieczne od strachu, a niemasz rózgi Bożej nad nimi.
בתיהם שלום מפחד ולא שבט אלוה עליהם׃
10 Byk ich przypuszczon bywa, a nie traci nasienia; krowa ich rodzi, a nie pomiata.
שורו עבר ולא יגעל תפלט פרתו ולא תשכל׃
11 Wypuszczają maluczkie dziatki swoje jako trzodę, a synowie ich wyskakują.
ישלחו כצאן עויליהם וילדיהם ירקדון׃
12 Wykrzykają przy bębnie i przy harfie, a weselą się przy głosie muzyki.
ישאו כתף וכנור וישמחו לקול עוגב׃
13 Trawią w dobrem dni swoje, a we mgnieniu oka do grobu zstępują. (Sheol h7585)
יבלו בטוב ימיהם וברגע שאול יחתו׃ (Sheol h7585)
14 Którzy mawiają Bogu: Odejdź od nas; bo dróg twoich znać nie chcemy.
ויאמרו לאל סור ממנו ודעת דרכיך לא חפצנו׃
15 Któż jest Wszechmocny, abyśmy mu służyli? a cóż nam to pomoże, choćbyśmy mu się modlili?
מה שדי כי נעבדנו ומה נועיל כי נפגע בו׃
16 Ale oto, dobra ich nie są w rękach ich; przetoż rada niepobożnych daleka jest odemnie.
הן לא בידם טובם עצת רשעים רחקה מני׃
17 Częstoż pochodnia niepobożnych gaśnie? a zginienie ich przychodzi na nich? Oddziela im Bóg boleści w gniewie swoim.
כמה נר רשעים ידעך ויבא עלימו אידם חבלים יחלק באפו׃
18 Stawają się jako plewa przed wiatrem, i jako perz, który wicher porywa.
יהיו כתבן לפני רוח וכמץ גנבתו סופה׃
19 Bo Bóg chowa synom jego pomstę jego; nadgradza mu, aby to poczuł.
אלוה יצפן לבניו אונו ישלם אליו וידע׃
20 Oglądają oczy jego nieszczęście swoje, a z popędliwości Wszechmocnego pić będzie.
יראו עינו כידו ומחמת שדי ישתה׃
21 Co za staranie jego o domu jego po nim, gdyż liczba miesięcy jego umniejszona jest?
כי מה חפצו בביתו אחריו ומספר חדשיו חצצו׃
22 Izali Boga kto nauczy umiejętności, gdyż on wysokich sądzi?
הלאל ילמד דעת והוא רמים ישפוט׃
23 Ten umiera w doskonałej sile swojej, gdy zewsząd bezpieczny i spokojny jest;
זה ימות בעצם תמו כלו שלאנן ושליו׃
24 Gdy piersi jego pełne są mleka, a szpik kości jego odwilża się,
עטיניו מלאו חלב ומח עצמותיו ישקה׃
25 Inny zaś umiera w gorzkości ducha, który nie jadał z uciechą.
וזה ימות בנפש מרה ולא אכל בטובה׃
26 Spólnie w prochu leżeć będą, a robaki ich okryją.
יחד על עפר ישכבו ורמה תכסה עליהם׃
27 Oto ja znam myśli wasze i zamysły, które przeciwko mnie złośliwie zmyślacie.
הן ידעתי מחשבותיכם ומזמות עלי תחמסו׃
28 Bo mówicie: Gdzież jest dom książęcy? gdzie namiot przybytków niepobożnych?
כי תאמרו איה בית נדיב ואיה אהל משכנות רשעים׃
29 Izaliście nie pytali podróżnych? a znaków ich izali znać nie chcecie?
הלא שאלתם עוברי דרך ואתתם לא תנכרו׃
30 Że w dzień zatracenia zły zachowany bywa, w dzień, którego gniew przywiedziony bywa.
כי ליום איד יחשך רע ליום עברות יובלו׃
31 Któż mu oznajmi w oczy drogę jego? a to, co czynił, kto mu odpłaci?
מי יגיד על פניו דרכו והוא עשה מי ישלם לו׃
32 Wszakże i on do grobów zaprowadzony będzie, a w kupie umarłych zawżdy zostanie.
והוא לקברות יובל ועל גדיש ישקוד׃
33 Słodnieją mu bryły grobowe, i ciągnie za sobą wszystkich ludzi; a tych, którzy go poprzedzili, niemasz liczby.
מתקו לו רגבי נחל ואחריו כל אדם ימשוך ולפניו אין מספר׃
34 Jakoż mię tedy próżno cieszycie, gdyż w odpowiedziach waszych zostaje kłamstwo?
ואיך תנחמוני הבל ותשובתיכם נשאר מעל׃

< Hioba 21 >