< Hioba 21 >
1 A odpowiadając Ijob rzekł:
Darauf erwidert Job und spricht:
2 Słuchajcież z pilnością słów moich, a będzie mi to od was pociechą.
"Mögt ihr auf meine Rede nochmals hören, und wär's zu eurem Zeitvertreib!
3 Znoście mię, a ja będę mówił; a gdy domówię, naśmiewajcie się.
Ertragt mich! Laßt mich, reden! Dann scheltet nur, wenn ich geredet!
4 Izaż do człowieka obracam narzekanie moje? a ponieważ mam o co, jakoż się niema trapić duch mój?
Erhebe ich denn gegen einen Menschen Klage? Oder - warum soll ich nicht ungeduldig werden dürfen?
5 Wejrzyjcież na mię, a zdumiewajcie się, a połóżcie rękę na usta wasze.
Zu mir kehrt euch, erstarret! Die Hand legt auf den Mund!
6 Bo co sobie wspomnę, tedy się lękam, a strach zdejmuje ciało moje.
Ich werde ganz erschüttert, denke ich daran; an Leib und Seele zittere ich.
7 Przeczże niepobożni żyją, starzeją się, i wzmagają się w bogactwa?
Wie kommt's, daß Frevler leben dürfen und alternd noch an Kräften wachsen?
8 Nasienie ich trwałe jest przed obliczem ich z nimi, a rodzina ich przed oczyma ich.
Bei ihnen bleibt ihr Stamm, und er gedeiht, solang sie leben, und stets vor Augen bleiben ihnen ihre Sprößlinge.
9 Domy ich bezpieczne od strachu, a niemasz rózgi Bożej nad nimi.
Und sicher vor Gefahr sind ihre Häuser; die Gottesrute trifft sie nicht.
10 Byk ich przypuszczon bywa, a nie traci nasienia; krowa ich rodzi, a nie pomiata.
Sein Stier bespringt und läßt es nicht entgleiten, und seine Kuh kalbt leicht und tut nicht eine Fehlgeburt.-
11 Wypuszczają maluczkie dziatki swoje jako trzodę, a synowie ich wyskakują.
Gleich einer Herde lassen sie die Kinderschar hinaus, und munter hüpfen ihre Jungen.
12 Wykrzykają przy bębnie i przy harfie, a weselą się przy głosie muzyki.
Sie spielen froh zu Pauken und zu Zithern und freuen sich beim Flötenschalle.
13 Trawią w dobrem dni swoje, a we mgnieniu oka do grobu zstępują. (Sheol )
Ihr Leben geht im Glück zu Ende; sie steigen zu der Unterwelt in Frieden (Sheol )
14 Którzy mawiają Bogu: Odejdź od nas; bo dróg twoich znać nie chcemy.
und sagen doch zu Gott: 'Du bleib uns fern!' 'Wir wollen nichts von Deinen Wegen wissen!'
15 Któż jest Wszechmocny, abyśmy mu służyli? a cóż nam to pomoże, choćbyśmy mu się modlili?
'Was soll es, daß wir dem Allmächtigen dienen? Was nützt es uns, ihn bittend anzugehen?'
16 Ale oto, dobra ich nie są w rękach ich; przetoż rada niepobożnych daleka jest odemnie.
Nun, läge nicht ihr Glück in ihrer Hand, dann wäre mir das Planen dieser Frevler unbegreiflich.
17 Częstoż pochodnia niepobożnych gaśnie? a zginienie ich przychodzi na nich? Oddziela im Bóg boleści w gniewie swoim.
Wie oft erlischt der Frevler Leuchte und überfällt sie ihr Verderben? Wie oft teilt er in seinem Zorne Schmerzen aus? -
18 Stawają się jako plewa przed wiatrem, i jako perz, który wicher porywa.
Sie sollen werden wie das Stroh vorm Winde, wie Spreu, vom Sturm entführt!
19 Bo Bóg chowa synom jego pomstę jego; nadgradza mu, aby to poczuł.
'Gott hat sein Unheil eben dessen Kindern aufgespart.' Er zahle ihm es heim, daß er es selber fühle!
20 Oglądają oczy jego nieszczęście swoje, a z popędliwości Wszechmocnego pić będzie.
Er selber sollte seinen Becher kosten und von dem Grimm des Höchsten trinken müssen!
21 Co za staranie jego o domu jego po nim, gdyż liczba miesięcy jego umniejszona jest?
Was braucht ihn denn zu kümmern, wie's seinem Haus nach seinem Tode geht, wenn seiner Monde Zahl zu Ende ist?
22 Izali Boga kto nauczy umiejętności, gdyż on wysokich sądzi?
Kann man denn Gott das Wissen lehren, da er doch von der Höhe aus verfügt?
23 Ten umiera w doskonałej sile swojej, gdy zewsząd bezpieczny i spokojny jest;
Der eine stirbt in vollem Glücke, ganz ruhig, wohlgemut.
24 Gdy piersi jego pełne są mleka, a szpik kości jego odwilża się,
Von Fett sind seine Lenden voll; sein Körper wird mit Mark getränkt.
25 Inny zaś umiera w gorzkości ducha, który nie jadał z uciechą.
Der andre stirbt verzweiflungsvoll, hat niemals von dem Glück gekostet.
26 Spólnie w prochu leżeć będą, a robaki ich okryją.
Zusammen liegen sie im Staube; Gewürm deckt beide zu.
27 Oto ja znam myśli wasze i zamysły, które przeciwko mnie złośliwie zmyślacie.
Ich kenne eure Meinung wohl; ihr ziehet an den Haaren Gründe gegen mich herbei.
28 Bo mówicie: Gdzież jest dom książęcy? gdzie namiot przybytków niepobożnych?
Ihr sagt: 'In welcher Lage ist das Haus des edlen Mannes?' 'In welcher ist das Wohngezelt der Frevler?'
29 Izaliście nie pytali podróżnych? a znaków ich izali znać nie chcecie?
Befragt ihr nicht die Leute, die auf den Lauf der Welten achten? Und ihre Zeugnisse könnt ihr nicht ablehnen.
30 Że w dzień zatracenia zły zachowany bywa, w dzień, którego gniew przywiedziony bywa.
Der Frevler bleibt vom Unheilstag verschont, vom Tag, wo Steuern eingetrieben werden.
31 Któż mu oznajmi w oczy drogę jego? a to, co czynił, kto mu odpłaci?
Wer hält ihm seinen Wandel vor, und wer vergilt ihm, was er tat?
32 Wszakże i on do grobów zaprowadzony będzie, a w kupie umarłych zawżdy zostanie.
Er wird zu Grab getragen, und auf dem Grabespolster ruht er ungestört.
33 Słodnieją mu bryły grobowe, i ciągnie za sobą wszystkich ludzi; a tych, którzy go poprzedzili, niemasz liczby.
Des Grabes Schollen sind ihm süß. So lockt er alle Welt sich nach, und vor ihm schreiten Zahllose einher.
34 Jakoż mię tedy próżno cieszycie, gdyż w odpowiedziach waszych zostaje kłamstwo?
Wie leer ist euer Trost! Und eure Antworten sind unaufrichtig."