Hioba 21
1 A odpowiadając Ijob rzekł:
Et Job prit la parole, et dit:
2 Słuchajcież z pilnością słów moich, a będzie mi to od was pociechą.
Écoutez attentivement mes discours, et que cela me tienne lieu de vos consolations!
3 Znoście mię, a ja będę mówił; a gdy domówię, naśmiewajcie się.
Supportez-moi, et je parlerai; et, après que j'aurai parlé, tu te moqueras.
4 Izaż do człowieka obracam narzekanie moje? a ponieważ mam o co, jakoż się niema trapić duch mój?
Mais est-ce à un homme que s'adresse ma plainte? Et comment ne perdrais-je pas toute patience?
5 Wejrzyjcież na mię, a zdumiewajcie się, a połóżcie rękę na usta wasze.
Regardez-moi, et soyez étonnés, et mettez la main sur la bouche.
6 Bo co sobie wspomnę, tedy się lękam, a strach zdejmuje ciało moje.
Quand j'y pense, je suis éperdu, et un frisson saisit ma chair.
7 Przeczże niepobożni żyją, starzeją się, i wzmagają się w bogactwa?
Pourquoi les méchants vivent-ils, vieillissent-ils, et croissent-ils en force?
8 Nasienie ich trwałe jest przed obliczem ich z nimi, a rodzina ich przed oczyma ich.
Leur postérité s'établit devant eux, avec eux, et leurs rejetons sont sous leurs yeux.
9 Domy ich bezpieczne od strachu, a niemasz rózgi Bożej nad nimi.
Leurs maisons sont en paix, à l'abri de la crainte, et la verge de Dieu n'est pas sur eux.
10 Byk ich przypuszczon bywa, a nie traci nasienia; krowa ich rodzi, a nie pomiata.
Leur taureau n'est jamais impuissant, leur génisse vêle et n'avorte pas.
11 Wypuszczają maluczkie dziatki swoje jako trzodę, a synowie ich wyskakują.
Ils font courir devant eux leurs enfants comme un troupeau, et leur progéniture bondit.
12 Wykrzykają przy bębnie i przy harfie, a weselą się przy głosie muzyki.
Ils chantent avec le tambourin et la harpe, ils s'égaient au son du hautbois,
Ils passent leurs jours dans le bonheur, et ils descendent au Sépulcre en un moment. (Sheol h7585)
14 Którzy mawiają Bogu: Odejdź od nas; bo dróg twoich znać nie chcemy.
Et cependant ils ont dit à Dieu: “Éloigne-toi de nous, nous ne voulons pas connaître tes voies.
15 Któż jest Wszechmocny, abyśmy mu służyli? a cóż nam to pomoże, choćbyśmy mu się modlili?
Qu'est-ce que le Tout-Puissant, pour que nous le servions? Et que gagnerions-nous à le prier? “
16 Ale oto, dobra ich nie są w rękach ich; przetoż rada niepobożnych daleka jest odemnie.
Voici, leur bonheur n'est-il pas en leurs mains? (Que le conseil des méchants soit loin de moi! )
17 Częstoż pochodnia niepobożnych gaśnie? a zginienie ich przychodzi na nich? Oddziela im Bóg boleści w gniewie swoim.
Combien de fois arrive-t-il que la lampe des méchants s'éteigne, que leur ruine vienne sur eux, que Dieu leur partage leurs lots dans sa colère,
18 Stawają się jako plewa przed wiatrem, i jako perz, który wicher porywa.
Qu'ils soient comme la paille au souffle du vent, et comme la balle enlevée par le tourbillon?
19 Bo Bóg chowa synom jego pomstę jego; nadgradza mu, aby to poczuł.
Vous dites: “Dieu réserve la peine à ses enfants; “mais qu'Il le punisse lui-même, afin qu'il le sente!
20 Oglądają oczy jego nieszczęście swoje, a z popędliwości Wszechmocnego pić będzie.
Qu'il voie de ses propres yeux sa ruine, qu'il boive la colère du Tout-Puissant!
21 Co za staranie jego o domu jego po nim, gdyż liczba miesięcy jego umniejszona jest?
Car, que lui importe sa maison après lui, quand le nombre de ses mois est tranché?
22 Izali Boga kto nauczy umiejętności, gdyż on wysokich sądzi?
Enseignerait-on la science à Dieu, lui qui juge ceux qui sont élevés?
23 Ten umiera w doskonałej sile swojej, gdy zewsząd bezpieczny i spokojny jest;
L'un meurt au sein du bien-être, tout à son aise et en repos.
24 Gdy piersi jego pełne są mleka, a szpik kości jego odwilża się,
Ses flancs sont chargés de graisse, et ses os comme abreuvés de mœlle;
25 Inny zaś umiera w gorzkości ducha, który nie jadał z uciechą.
Un autre meurt dans l'amertume de son âme, n'ayant jamais goûté le bonheur:
26 Spólnie w prochu leżeć będą, a robaki ich okryją.
Ils sont couchés ensemble dans la poussière, et les vers les couvrent.
27 Oto ja znam myśli wasze i zamysły, które przeciwko mnie złośliwie zmyślacie.
Voici, je connais vos pensées et les desseins que vous formez contre moi.
28 Bo mówicie: Gdzież jest dom książęcy? gdzie namiot przybytków niepobożnych?
Car vous dites: Où est la maison de l'homme opulent, et où est la tente, demeure des méchants?
29 Izaliście nie pytali podróżnych? a znaków ich izali znać nie chcecie?
N'avez-vous jamais interrogé les voyageurs, et n'avez-vous pas reconnu, par leurs témoignages,
30 Że w dzień zatracenia zły zachowany bywa, w dzień, którego gniew przywiedziony bywa.
Qu'au jour de la calamité, le méchant est épargné, et qu'au jour des colères, il est éloigné?
31 Któż mu oznajmi w oczy drogę jego? a to, co czynił, kto mu odpłaci?
Qui lui représente en face sa conduite, et qui lui rend ce qu'il a fait?
32 Wszakże i on do grobów zaprowadzony będzie, a w kupie umarłych zawżdy zostanie.
Il est porté au tombeau, et, sur le tertre, il veille encore.
33 Słodnieją mu bryły grobowe, i ciągnie za sobą wszystkich ludzi; a tych, którzy go poprzedzili, niemasz liczby.
Les mottes de la vallée lui sont légères; après lui, suivent à la file tous les hommes, et devant lui, la foule est innombrable.
34 Jakoż mię tedy próżno cieszycie, gdyż w odpowiedziach waszych zostaje kłamstwo?
Comment donc me donnez-vous des consolations vaines? De vos réponses, ce qui reste, c'est la perfidie.
