Hioba 21
1 A odpowiadając Ijob rzekł:
And Job answereth and saith: —
2 Słuchajcież z pilnością słów moich, a będzie mi to od was pociechą.
Hear ye diligently my word, And this is your consolation.
3 Znoście mię, a ja będę mówił; a gdy domówię, naśmiewajcie się.
Bear with me, and I speak, And after my speaking — ye may deride.
4 Izaż do człowieka obracam narzekanie moje? a ponieważ mam o co, jakoż się niema trapić duch mój?
I — to man [is] my complaint? and if [so], wherefore May not my temper become short?
5 Wejrzyjcież na mię, a zdumiewajcie się, a połóżcie rękę na usta wasze.
Turn unto me, and be astonished, And put hand to mouth.
6 Bo co sobie wspomnę, tedy się lękam, a strach zdejmuje ciało moje.
Yea, if I have remembered, then I have been troubled. And my flesh hath taken fright.
7 Przeczże niepobożni żyją, starzeją się, i wzmagają się w bogactwa?
Wherefore do the wicked live? They have become old, Yea, they have been mighty in wealth.
8 Nasienie ich trwałe jest przed obliczem ich z nimi, a rodzina ich przed oczyma ich.
Their seed is established, Before their face with them, And their offspring before their eyes.
9 Domy ich bezpieczne od strachu, a niemasz rózgi Bożej nad nimi.
Their houses [are] peace without fear, Nor [is] a rod of God upon them.
10 Byk ich przypuszczon bywa, a nie traci nasienia; krowa ich rodzi, a nie pomiata.
His bullock hath eaten corn, and doth not loath. His cow bringeth forth safely, And doth not miscarry.
11 Wypuszczają maluczkie dziatki swoje jako trzodę, a synowie ich wyskakują.
They send forth as a flock their sucklings, And their children skip,
12 Wykrzykają przy bębnie i przy harfie, a weselą się przy głosie muzyki.
They lift [themselves] up at timbrel and harp, And rejoice at the sound of an organ.
They wear out in good their days, And in a moment [to] Sheol go down. (Sheol h7585)
14 Którzy mawiają Bogu: Odejdź od nas; bo dróg twoich znać nie chcemy.
And they say to God, 'Turn aside from us, And the knowledge of Thy ways We have not desired.
15 Któż jest Wszechmocny, abyśmy mu służyli? a cóż nam to pomoże, choćbyśmy mu się modlili?
What [is] the Mighty One that we serve Him? And what do we profit when we meet with Him?'
16 Ale oto, dobra ich nie są w rękach ich; przetoż rada niepobożnych daleka jest odemnie.
Lo, not in their hand [is] their good, (The counsel of the wicked Hath been far from me.)
17 Częstoż pochodnia niepobożnych gaśnie? a zginienie ich przychodzi na nich? Oddziela im Bóg boleści w gniewie swoim.
How oft is the lamp of the wicked extinguished, And come on them doth their calamity? Pangs He apportioneth in His anger.
18 Stawają się jako plewa przed wiatrem, i jako perz, który wicher porywa.
They are as straw before wind, And as chaff a hurricane hath stolen away,
19 Bo Bóg chowa synom jego pomstę jego; nadgradza mu, aby to poczuł.
God layeth up for his sons his sorrow, He giveth recompense unto him — and he knoweth.
20 Oglądają oczy jego nieszczęście swoje, a z popędliwości Wszechmocnego pić będzie.
His own eyes see his destruction, And of the wrath of the Mighty he drinketh.
21 Co za staranie jego o domu jego po nim, gdyż liczba miesięcy jego umniejszona jest?
For what [is] his delight in his house after him, And the number of his months cut off?
22 Izali Boga kto nauczy umiejętności, gdyż on wysokich sądzi?
To God doth [one] teach knowledge, And He the high doth judge?
23 Ten umiera w doskonałej sile swojej, gdy zewsząd bezpieczny i spokojny jest;
This [one] dieth in his perfect strength, Wholly at ease and quiet.
24 Gdy piersi jego pełne są mleka, a szpik kości jego odwilża się,
His breasts have been full of milk, And marrow his bones doth moisten.
25 Inny zaś umiera w gorzkości ducha, który nie jadał z uciechą.
And this [one] dieth with a bitter soul, And have not eaten with gladness.
26 Spólnie w prochu leżeć będą, a robaki ich okryją.
Together — on the dust they lie down, And the worm doth cover them over.
27 Oto ja znam myśli wasze i zamysły, które przeciwko mnie złośliwie zmyślacie.
Lo, I have known your thoughts, And the devices against me ye do wrongfully.
28 Bo mówicie: Gdzież jest dom książęcy? gdzie namiot przybytków niepobożnych?
For ye say, 'Where [is] the house of the noble? And where the tent — The tabernacles of the wicked?'
29 Izaliście nie pytali podróżnych? a znaków ich izali znać nie chcecie?
Have ye not asked those passing by the way? And their signs do ye not know?
30 Że w dzień zatracenia zły zachowany bywa, w dzień, którego gniew przywiedziony bywa.
That to a day of calamity is the wicked spared. To a day of wrath they are brought.
31 Któż mu oznajmi w oczy drogę jego? a to, co czynił, kto mu odpłaci?
Who doth declare to his face his way? And [for] that which he hath done, Who doth give recompence to him?
32 Wszakże i on do grobów zaprowadzony będzie, a w kupie umarłych zawżdy zostanie.
And he — to the graves he is brought. And over the heap a watch is kept.
33 Słodnieją mu bryły grobowe, i ciągnie za sobą wszystkich ludzi; a tych, którzy go poprzedzili, niemasz liczby.
Sweet to him have been the clods of the valley, And after him every man he draweth, And before him there is no numbering.
34 Jakoż mię tedy próżno cieszycie, gdyż w odpowiedziach waszych zostaje kłamstwo?
And how do ye comfort me [with] vanity, And in your answers hath been left trespass?
