Hioba 21
1 A odpowiadając Ijob rzekł:
A odpovídaje Job, řekl:
2 Słuchajcież z pilnością słów moich, a będzie mi to od was pociechą.
Poslouchejte pilně řeči mé, a bude mi to za potěšení od vás.
3 Znoście mię, a ja będę mówił; a gdy domówię, naśmiewajcie się.
Postrpte mne, abych i já mluvil, a když odmluvím, posmívejž se.
4 Izaż do człowieka obracam narzekanie moje? a ponieważ mam o co, jakoż się niema trapić duch mój?
Zdaliž já před člověkem naříkám? A poněvadž jest proč, jakž nemá býti ssoužen duch můj?
5 Wejrzyjcież na mię, a zdumiewajcie się, a połóżcie rękę na usta wasze.
Pohleďte na mne, a užasněte se, a položte prst na ústa.
6 Bo co sobie wspomnę, tedy się lękam, a strach zdejmuje ciało moje.
Ano já sám, když rozvažuji své bídy, tedy se děsím, a spopadá tělo mé hrůza.
7 Przeczże niepobożni żyją, starzeją się, i wzmagają się w bogactwa?
Proč bezbožní živi jsou, k věku starému přicházejí, též i bohatnou?
8 Nasienie ich trwałe jest przed obliczem ich z nimi, a rodzina ich przed oczyma ich.
Símě jejich stálé jest před oblíčejem jejich s nimi, a rodina jejich před očima jejich.
9 Domy ich bezpieczne od strachu, a niemasz rózgi Bożej nad nimi.
Domové jejich bezpečni jsou před strachem, aniž metla Boží na nich.
10 Byk ich przypuszczon bywa, a nie traci nasienia; krowa ich rodzi, a nie pomiata.
Býk jejich připouštín bývá, ale ne na prázdno; kráva jejich rodí, a nepotracuje plodu.
11 Wypuszczają maluczkie dziatki swoje jako trzodę, a synowie ich wyskakują.
Vypouštějí jako stádo maličké své, a synové jejich poskakují.
12 Wykrzykają przy bębnie i przy harfie, a weselą się przy głosie muzyki.
Povyšují hlasu při bubnu a harfě, a veselí se k zvuku muziky.
Tráví v štěstí dny své, a v okamžení do hrobu sstupují. (Sheol h7585)
14 Którzy mawiają Bogu: Odejdź od nas; bo dróg twoich znać nie chcemy.
Kteříž říkají Bohu silnému: Odejdi od nás, nebo známosti cest tvých neoblibujeme.
15 Któż jest Wszechmocny, abyśmy mu służyli? a cóż nam to pomoże, choćbyśmy mu się modlili?
Kdo jest Všemohoucí, abychom sloužili jemu? A jaký toho zisk, že bychom se modlili jemu?
16 Ale oto, dobra ich nie są w rękach ich; przetoż rada niepobożnych daleka jest odemnie.
Ale pohleď, že není v moci jejich štěstí jejich, pročež rada bezbožných vzdálena jest ode mne.
17 Częstoż pochodnia niepobożnych gaśnie? a zginienie ich przychodzi na nich? Oddziela im Bóg boleści w gniewie swoim.
Èasto-liž svíce bezbožných hasne? Přichází-liž na ně bída jejich? Poděluje-liž je bolestmi Bůh v hněvě svém?
18 Stawają się jako plewa przed wiatrem, i jako perz, który wicher porywa.
Bývají-liž jako plevy před větrem, a jako drtiny, kteréž zachvacuje vicher?
19 Bo Bóg chowa synom jego pomstę jego; nadgradza mu, aby to poczuł.
Odkládá-liž Bůh synům bezbožníka nepravost jeho? Odplacuje-liž jemu tak, aby to znáti mohl,
20 Oglądają oczy jego nieszczęście swoje, a z popędliwości Wszechmocnego pić będzie.
A aby viděly oči jeho neštěstí jeho, a prchlivost Všemohoucího že by pil?
21 Co za staranie jego o domu jego po nim, gdyż liczba miesięcy jego umniejszona jest?
O dům pak jeho po něm jaká jest péče jeho, když počet měsíců jeho bude umenšen?
22 Izali Boga kto nauczy umiejętności, gdyż on wysokich sądzi?
Zdali Boha silného kdo učiti bude umění, kterýž sám vysokosti soudí?
23 Ten umiera w doskonałej sile swojej, gdy zewsząd bezpieczny i spokojny jest;
Tento umírá v síle dokonalosti své, všelijak bezpečný a pokojný.
24 Gdy piersi jego pełne są mleka, a szpik kości jego odwilża się,
Prsy jeho plné jsou mléka, a mozk kostí jeho svlažován bývá.
25 Inny zaś umiera w gorzkości ducha, który nie jadał z uciechą.
Jiný pak umírá v hořkosti ducha, kterýž nikdy nejídal s potěšením.
26 Spólnie w prochu leżeć będą, a robaki ich okryją.
Jednostejně v prachu lehnou, a červy se rozlezou.
27 Oto ja znam myśli wasze i zamysły, które przeciwko mnie złośliwie zmyślacie.
Aj, známť myšlení vaše, a chytrosti, kteréž proti mně neprávě vymýšlíte.
28 Bo mówicie: Gdzież jest dom książęcy? gdzie namiot przybytków niepobożnych?
Nebo pravíte: Kde jest dům urozeného? A kde stánek příbytků bezbožných?
29 Izaliście nie pytali podróżnych? a znaków ich izali znać nie chcecie?
Což jste se netázali jdoucích cestou? Zkušení-liž aspoň jejich nepovolíte,
30 Że w dzień zatracenia zły zachowany bywa, w dzień, którego gniew przywiedziony bywa.
Že v den neštěstí ochranu mívá bezbožný, v den, pravím, rozhněvání přistřín bývá?
31 Któż mu oznajmi w oczy drogę jego? a to, co czynił, kto mu odpłaci?
Kdo jemu oznámí zjevně cestu jeho? Aneb za to, co činil, kdo jemu odplatí?
32 Wszakże i on do grobów zaprowadzony będzie, a w kupie umarłych zawżdy zostanie.
A však i on k hrobu vyprovozen bude, a tam zůstane.
33 Słodnieją mu bryły grobowe, i ciągnie za sobą wszystkich ludzi; a tych, którzy go poprzedzili, niemasz liczby.
Sladnou jemu hrudy údolí, nadto za sebou všecky lidi táhne, těch pak, kteříž ho předešli, není počtu.
34 Jakoż mię tedy próżno cieszycie, gdyż w odpowiedziach waszych zostaje kłamstwo?
Hle, jak vy mne marně troštujete, nebo v odpovědech vašich nezůstává než faleš.
