Hioba 20
1 A odpowiadając Sofar Naamatczyk rzekł:
E Zofar, o naamita, respondeu, dizendo:
2 Do tego mię myśli moje przywodzą, abym odpowiedział; przetożem się pospieszył.
Por isso meus meus pensamentos me fazem responder; por causa da agitação dentro de mim.
3 Słyszałem mnie hańbiącą naganę; ale duch wyrozumienia mego odpowie za mię.
Eu ouvi a repreensão que me envergonha; mas o espírito desde o meu entendimento responderá por mim.
4 Izaż nie wiesz, że to jest od wieku, od tego czasu, jako postawił Bóg człowieka na ziemi?
Por acaso não sabes isto, [que foi] desde a antiguidade, desde que o ser humano foi posto no mundo?
5 Iż chwała niepobożnych krótka jest, a wesele obłudnika na mgnienie oka?
Que o júbilo dos perversos é breve, e a alegria do hipócrita [dura apenas] um momento?
6 By też wstąpiła aż do nieba hardość jego, a obłoku się dotknęła głowa jego:
Ainda que sua altura subisse até o céu, e sua cabeça chegasse até as nuvens,
7 A wszakże na wieki zginie jako gnój jego, a ci, którzy go widzieli, rzeką: Gdzież się podział?
[Mesmo assim] com o seu excremento perecerá para sempre; os que houverem o visto, dirão: Onde ele está?
8 Uleci jako sen, a nie znajdą go; bo uciecze, jako widzenie nocne.
Como um sonho voará, e não será achado; e será afugentado como a visão noturna.
9 Oko, które go widziało, nie ogląda go więcej, i nie ujrzy go więcej miejsce jego.
O olho que já o viu nunca mais o verá; nem seu lugar olhará mais para ele.
10 Synowie jego będą się korzyć ubogim; bo ręce jego muszą wracać, co wydarł.
Seus filhos procurarão o favor dos pobres; e suas mãos devolverão a sua riqueza.
11 Kości jego napełnione są grzechami młodości jego, a w prochu z nim leżeć będą.
Seus ossos estão cheios de sua juventude, que juntamente com ele se deitará no pó.
12 A choć złość słodnieje w ustach jego, i tai ją pod językiem swoim;
Se o mal é doce em sua boca, e o esconde debaixo de sua língua;
13 Kocha się w niej, a nie opuszcza jej, zatrzymywając ją w pośrodku podniebienia swego:
Se o guarda para si, e não o abandona; ao contrário, o retém em sua boca.
14 Wszakże pokarm jego we wnętrznościach jego odmieni się; żółcią padalcową stanie się w trzewach jego.
Sua comida se mudará em suas entranhas, veneno de cobras será em seu interior.
15 Bogactwa, które pożarł, zwróci, a z brzucha jego wyżenie je Bóg.
Engoliu riquezas, porém as vomitará; Deus as tirará de seu ventre.
16 Głowę padalcową ssać będzie; zabije go język jaszczurczy.
Veneno de cobras subará; língua de víbora o matará.
17 Nie ogląda źródeł rzek, strumieni mówię miodu i masła.
Não verá correntes, rios, [e] ribeiros de mel e de manteiga.
18 Wróci pracę cudzą, a nie zażyje jej; i choć znowu nabędzie wielkich majętności, nie ucieszy się niemi.
Restituirá o trabalho e não o engolirá; da riqueza de seu comério não desfrutará.
19 Bo ubogich dręczył i opuszczał, złupił dom, którego nie budował; przetoż nic spokojnego nie poczuje w żywocie swoim,
Pois oprimiu [e] desamparou aos pobres; roubou a casa que não edificou;
20 Ani rzeczy swych wdzięcznych nie będzie mógł zatrzymać.
Por não ter sentido sossego em seu ventre, nada preservará de sua tão desejada riqueza.
21 Nic nie zostanie z pokarmów jego, ani się rozmnoży dobro jego.
Nada [lhe] restou para que devorasse; por isso sua riqueza não será duradoura.
22 Choćby i nazbyt miał wszystkiego, ściśniony będzie; wszelka ręka trapiących oburzy się nań.
Estando cheio de sua fartura, [ainda] estará angustiado; todo o poder da miséria virá sobre ele.
23 Choć będzie miał czem napełnić brzuch swój, przecież nań Bóg puści popędliwość gniewu swego, którą jako deszcz spuści nań, i na pokarmy jego.
Quando ele estiver enchendo seu vendre, Deus mandará sobre ele o ardor de sua ira, e [a] choverá sobre ele em sua comida.
24 Gdy uciekać będzie przed bronią żelazną, przebije go łuk hartowny.
[Ainda que] fuja das armas de ferro, o arco de bronze o atravessará.
25 Wyjęta będzie strzała z sajdaku wypuszczona, a grot przeniknie żółć jego; a gdy uchodzić będzie, ogarną go strachy.
Ele a tirará de [seu] corpo, e a ponta brilhante atingirá seu fígado; haverá sobre ele assombros.
26 Wszystkie nieszczęścia zasadziły się nań w tajemnych miejscach jego, a pożre go ogień nierozdymany: pozostały w przybytku jego utrapiony będzie.
Todas as trevas estão reservadas para seus tesouros escondidos; um fogo não assoprado o consumirá; acabará com o que restar em sua tenda.
27 Odkryją niebiosa złość jego, a ziemia powstanie przeciwko niemu.
Os céus revelarão sua maldade, e a terra se levantará contra ele.
28 Przeniesie się urodzaj domu jego; dobra jego rozpłyną się w dzień gniewu jego.
As riquezas de sua casa serão transportadas; nos dias de sua ira elas se derramarão.
29 Tenci jest dział człowieka niepobożnego od Boga, to dziedzictwo naznaczone mu od Boga.
Esta é a parte que Deus dá ao homem perverso, a herança que Deus lhe prepara.
