Hioba 20
1 A odpowiadając Sofar Naamatczyk rzekł:
Tad Cofars no Naēmas atbildēja un sacīja:
2 Do tego mię myśli moje przywodzą, abym odpowiedział; przetożem się pospieszył.
Uz to manas sirds domas mani spiež atbildēt, un es nevaru valdīties.
3 Słyszałem mnie hańbiącą naganę; ale duch wyrozumienia mego odpowie za mię.
Es dzirdu pārmācīšanu sev par kaunu, bet mans gars savā gudrībā zinās atbildēt.
4 Izaż nie wiesz, że to jest od wieku, od tego czasu, jako postawił Bóg człowieka na ziemi?
Vai tu nezini, ka mūžam tā bijis, kamēr Dievs cilvēkus licis virs zemes,
5 Iż chwała niepobożnych krótka jest, a wesele obłudnika na mgnienie oka?
Ka bezdievīgo lielība ilgi nepastāv, un ka blēdnieka prieks paliek tik acumirkli?
6 By też wstąpiła aż do nieba hardość jego, a obłoku się dotknęła głowa jego:
Jebšu viņa greznība uzkāptu līdz debesīm, un viņa galva sniegtu līdz padebešiem,
7 A wszakże na wieki zginie jako gnój jego, a ci, którzy go widzieli, rzeką: Gdzież się podział?
Taču kā viņa sūds viņš mūžam zudīs; kas viņu redzējuši, tie sacīs: kur viņš ir?
8 Uleci jako sen, a nie znajdą go; bo uciecze, jako widzenie nocne.
Viņš aizskries kā sapnis, ka to nevarēs atrast, un pazudīs kā parādīšana naktī.
9 Oko, które go widziało, nie ogląda go więcej, i nie ujrzy go więcej miejsce jego.
Acs, kas viņu redzējusi, to vairs neredzēs, un viņa vieta to vairs neieraudzīs.
10 Synowie jego będą się korzyć ubogim; bo ręce jego muszą wracać, co wydarł.
Viņa bērni pielabināsies pie nabagiem, un viņa roka dos atpakaļ viņa mantu.
11 Kości jego napełnione są grzechami młodości jego, a w prochu z nim leżeć będą.
Viņa kauli bija pilni jaunības spēka, bet apgulsies ar viņu pīšļos.
12 A choć złość słodnieje w ustach jego, i tai ją pod językiem swoim;
Jebšu blēdība bijusi salda viņa mutei, un viņš to slēpis apakš savas mēles,
13 Kocha się w niej, a nie opuszcza jej, zatrzymywając ją w pośrodku podniebienia swego:
Un viņš to mīlējis un nepametis, bet to paturējis savā mutē:
14 Wszakże pokarm jego we wnętrznościach jego odmieni się; żółcią padalcową stanie się w trzewach jego.
Taču viņa barība pārvērtīsies viņa iekšās, par odžu žultīm tā būs iekš viņa.
15 Bogactwa, które pożarł, zwróci, a z brzucha jego wyżenie je Bóg.
Mantu, ko ierijis, viņš atkal izvems, un Dievs to izgrūdīs viņam no vēdera.
16 Głowę padalcową ssać będzie; zabije go język jaszczurczy.
Odžu žultis viņš zīdīs, glodeņu dzelonis viņu nokaus.
17 Nie ogląda źródeł rzek, strumieni mówię miodu i masła.
Viņš neredzēs upes, kas ielejās tek no medus un piena.
18 Wróci pracę cudzą, a nie zażyje jej; i choć znowu nabędzie wielkich majętności, nie ucieszy się niemi.
Viņš gan strādās, bet to atdos un no tā nebaudīs; cik viņš arī neiemantos, prieka tam nebūs.
19 Bo ubogich dręczył i opuszczał, złupił dom, którego nie budował; przetoż nic spokojnego nie poczuje w żywocie swoim,
Jo viņš nospaidījis un atstājis nabagus, namus viņš laupījis, bet tos neuzcels.
20 Ani rzeczy swych wdzięcznych nie będzie mógł zatrzymać.
Jo viņa kuņģis nebija pildāms, viņš neizglābsies caur savu mantu.
21 Nic nie zostanie z pokarmów jego, ani się rozmnoży dobro jego.
Viņa rīklei nekas neizmuka, tādēļ viņa labums nepastāvēs.
22 Choćby i nazbyt miał wszystkiego, ściśniony będzie; wszelka ręka trapiących oburzy się nań.
Pašā bagātā pilnībā viņam būs bēdas, visu apbēdināto roka nāks viņam virsū.
23 Choć będzie miał czem napełnić brzuch swój, przecież nań Bóg puści popędliwość gniewu swego, którą jako deszcz spuści nań, i na pokarmy jego.
Un notiks, lai viņa kuņģis top pilns, tad (Dievs) uz viņu sūtīs savas bardzības karstumu un uz viņu liks lītin līt, lai to rij.
24 Gdy uciekać będzie przed bronią żelazną, przebije go łuk hartowny.
Viņš bēgs no dzelzs bruņām, un vara stops viņam izšaus cauri.
25 Wyjęta będzie strzała z sajdaku wypuszczona, a grot przeniknie żółć jego; a gdy uchodzić będzie, ogarną go strachy.
Viņš izvelk un no viņa miesām nāk ārā, no viņa žultīm spīdoša dzelzs, un nāves šausmas viņu pārņem.
26 Wszystkie nieszczęścia zasadziły się nań w tajemnych miejscach jego, a pożre go ogień nierozdymany: pozostały w przybytku jego utrapiony będzie.
Visāda tumsība apklās viņa krājumu, neuzpūsts uguns viņu aprīs, un nomaitās to atlikumu viņa dzīvoklī.
27 Odkryją niebiosa złość jego, a ziemia powstanie przeciwko niemu.
Debess viņa noziegumu darīs zināmu, un zeme celsies pret viņu.
28 Przeniesie się urodzaj domu jego; dobra jego rozpłyną się w dzień gniewu jego.
Viņa nama krājums aizies, viņam izšķīdīs Dieva dusmības dienā.
29 Tenci jest dział człowieka niepobożnego od Boga, to dziedzictwo naznaczone mu od Boga.
Šī ir bezdievīga cilvēka daļa no Dieva, un viņa nospriesta mantība no tā stiprā Dieva.
