Hioba 20
1 A odpowiadając Sofar Naamatczyk rzekł:
Respondens autem Sophar Naamathites, dixit:
2 Do tego mię myśli moje przywodzą, abym odpowiedział; przetożem się pospieszył.
Idcirco cogitationes meæ variæ succedunt sibi, et mens in diversa rapitur.
3 Słyszałem mnie hańbiącą naganę; ale duch wyrozumienia mego odpowie za mię.
Doctrinam, qua me arguis, audiam, et spiritus intelligentiæ meæ respondebit mihi.
4 Izaż nie wiesz, że to jest od wieku, od tego czasu, jako postawił Bóg człowieka na ziemi?
Hoc scio a principio, ex quo positus est homo super terram,
5 Iż chwała niepobożnych krótka jest, a wesele obłudnika na mgnienie oka?
Quod laus impiorum brevis sit, et gaudium hypocritæ ad instar puncti.
6 By też wstąpiła aż do nieba hardość jego, a obłoku się dotknęła głowa jego:
Si ascenderit usque ad cælum superbia eius, et caput eius nubes tetigerit:
7 A wszakże na wieki zginie jako gnój jego, a ci, którzy go widzieli, rzeką: Gdzież się podział?
Quasi sterquilinium in fine perdetur: et qui eum viderant, dicent: Ubi est?
8 Uleci jako sen, a nie znajdą go; bo uciecze, jako widzenie nocne.
Velut somnium avolans non invenietur, transiet sicut visio nocturna.
9 Oko, które go widziało, nie ogląda go więcej, i nie ujrzy go więcej miejsce jego.
Oculus, qui eum viderat, non videbit, neque ultra intuebitur eum locus suus.
10 Synowie jego będą się korzyć ubogim; bo ręce jego muszą wracać, co wydarł.
Filii eius atterentur egestate, et manus illius reddent ei dolorem suum.
11 Kości jego napełnione są grzechami młodości jego, a w prochu z nim leżeć będą.
Ossa eius implebuntur vitiis adolescentiæ eius, et cum eo in pulvere dormient.
12 A choć złość słodnieje w ustach jego, i tai ją pod językiem swoim;
Cum enim dulce fuerit in ore eius malum, abscondet illud sub lingua sua.
13 Kocha się w niej, a nie opuszcza jej, zatrzymywając ją w pośrodku podniebienia swego:
Parcet illi, et non derelinquet illud, et celabit in gutture suo.
14 Wszakże pokarm jego we wnętrznościach jego odmieni się; żółcią padalcową stanie się w trzewach jego.
Panis eius in utero illius vertetur in fel aspidum intrinsecus.
15 Bogactwa, które pożarł, zwróci, a z brzucha jego wyżenie je Bóg.
Divitias, quas devoravit, evomet, et de ventre illius extrahet eas Deus.
16 Głowę padalcową ssać będzie; zabije go język jaszczurczy.
Caput aspidum suget, et occidet eum lingua viperæ.
17 Nie ogląda źródeł rzek, strumieni mówię miodu i masła.
(Non videat rivulos fluminis, torrentes mellis, et butyri.)
18 Wróci pracę cudzą, a nie zażyje jej; i choć znowu nabędzie wielkich majętności, nie ucieszy się niemi.
Luet quæ fecit omnia, nec tamen consumetur: iuxta multitudinem adinventionum suarum, sic et sustinebit.
19 Bo ubogich dręczył i opuszczał, złupił dom, którego nie budował; przetoż nic spokojnego nie poczuje w żywocie swoim,
Quoniam confringens nudavit pauperes: domum rapuit, et non ædificavit eam.
20 Ani rzeczy swych wdzięcznych nie będzie mógł zatrzymać.
Nec est satiatus venter eius: et cum habuerit quæ concupierat, possidere non poterit.
21 Nic nie zostanie z pokarmów jego, ani się rozmnoży dobro jego.
Non remansit de cibo eius, et propterea nihil permanebit de bonis eius.
22 Choćby i nazbyt miał wszystkiego, ściśniony będzie; wszelka ręka trapiących oburzy się nań.
Cum satiatus fuerit, arctabitur, æstuabit, et omnis dolor irruet super eum.
23 Choć będzie miał czem napełnić brzuch swój, przecież nań Bóg puści popędliwość gniewu swego, którą jako deszcz spuści nań, i na pokarmy jego.
Utinam impleatur venter eius, ut emittat in eum iram furoris sui, et pluat super illum bellum suum.
24 Gdy uciekać będzie przed bronią żelazną, przebije go łuk hartowny.
Fugiet arma ferrea, et irruet in arcum æreum.
25 Wyjęta będzie strzała z sajdaku wypuszczona, a grot przeniknie żółć jego; a gdy uchodzić będzie, ogarną go strachy.
Eductus, et egrediens de vagina sua, et fulgurans in amaritudine sua: vadent, et venient super eum horribiles.
26 Wszystkie nieszczęścia zasadziły się nań w tajemnych miejscach jego, a pożre go ogień nierozdymany: pozostały w przybytku jego utrapiony będzie.
Omnes tenebræ absconditæ sunt in occultis eius: devorabit eum ignis, qui non succenditur, affligetur relictus in tabernaculo suo.
27 Odkryją niebiosa złość jego, a ziemia powstanie przeciwko niemu.
Revelabunt cæli iniquitatem eius, et terra consurget adversus eum.
28 Przeniesie się urodzaj domu jego; dobra jego rozpłyną się w dzień gniewu jego.
Apertum erit germen domus illius, detrahetur in die furoris Dei.
29 Tenci jest dział człowieka niepobożnego od Boga, to dziedzictwo naznaczone mu od Boga.
Hæc est pars hominis impii a Deo, et hereditas verborum eius a Domino.
