Hioba 20
1 A odpowiadając Sofar Naamatczyk rzekł:
Zophar aus Naama antwortete und sprach:
2 Do tego mię myśli moje przywodzą, abym odpowiedział; przetożem się pospieszył.
Darum antworten mir meine Gedanken, und weil es in mir mächtig stürmt:
3 Słyszałem mnie hańbiącą naganę; ale duch wyrozumienia mego odpowie za mię.
mich beschimpfende Rüge muß ich hören, und der Geist giebt mir Antwort aus meiner Einsicht.
4 Izaż nie wiesz, że to jest od wieku, od tego czasu, jako postawił Bóg człowieka na ziemi?
Kennst du denn nicht die alte Wahrheit - so alt, als Menschen auf der Erde leben, -
5 Iż chwała niepobożnych krótka jest, a wesele obłudnika na mgnienie oka?
daß der Gottlosen Jubel nicht lange währt, und des Ruchlosen Freude nur einen Augenblick?
6 By też wstąpiła aż do nieba hardość jego, a obłoku się dotknęła głowa jego:
Oba auch sein hoher Mut sich bis zum Himmel erhebt, und sein Haupt bis an die Wolken reicht,
7 A wszakże na wieki zginie jako gnój jego, a ci, którzy go widzieli, rzeką: Gdzież się podział?
gleich seinem Kote schwindet er für immer; die ihn sahen, sprechen: Wo ist er?
8 Uleci jako sen, a nie znajdą go; bo uciecze, jako widzenie nocne.
Wie ein Traum verfliegt er spurlos und wird verscheucht wie ein Nachtgesicht.
9 Oko, które go widziało, nie ogląda go więcej, i nie ujrzy go więcej miejsce jego.
Das Auge, das ihn geschaut, schaut ihn nicht wieder, und seine Stätte sieht ihn nimmermehr.
10 Synowie jego będą się korzyć ubogim; bo ręce jego muszą wracać, co wydarł.
Seine Kinder müssen die Armen begütigen, seine Hände das Gut herausgeben.
11 Kości jego napełnione są grzechami młodości jego, a w prochu z nim leżeć będą.
Ist auch sein Gebein voll Jugendkraft, sie muß sich mit ihm in die Erde betten.
12 A choć złość słodnieje w ustach jego, i tai ją pod językiem swoim;
Wenn seinem Munde süß das Böse schmeckt, wenn er es unter seiner Zunge birgt,
13 Kocha się w niej, a nie opuszcza jej, zatrzymywając ją w pośrodku podniebienia swego:
es spart und nicht fahren lassen will und es inmitten seines Gaumens zurückhält:
14 Wszakże pokarm jego we wnętrznościach jego odmieni się; żółcią padalcową stanie się w trzewach jego.
seine Speise verwandelt sich in seinen Eingeweiden, - zu Natterngalle in seinem Inneren.
15 Bogactwa, które pożarł, zwróci, a z brzucha jego wyżenie je Bóg.
Hab und Gut verschlang er - er muß es ausspeien: aus seinem Bauche treibt es Gott.
16 Głowę padalcową ssać będzie; zabije go język jaszczurczy.
Natterngift sog er ein, es tötet ihn der Viper Zunge.
17 Nie ogląda źródeł rzek, strumieni mówię miodu i masła.
Nicht darf er sich der Bäche freun, der flutenden Ströme von Honig und Dickmilch.
18 Wróci pracę cudzą, a nie zażyje jej; i choć znowu nabędzie wielkich majętności, nie ucieszy się niemi.
Heraus giebt er das Erarbeitete, verschluckt es nicht, des eingetauschten Guts wird er nicht froh.
19 Bo ubogich dręczył i opuszczał, złupił dom, którego nie budował; przetoż nic spokojnego nie poczuje w żywocie swoim,
Denn er schlug Arme nieder, ließ sie liegen - ein Haus riß er an sich, aber er baut es nicht aus.
20 Ani rzeczy swych wdzięcznych nie będzie mógł zatrzymać.
Denn er kannte keine Ruhe in seinem Bauche; doch mit dem, woran er hängt, entkommt er nicht.
21 Nic nie zostanie z pokarmów jego, ani się rozmnoży dobro jego.
Nichts entging seiner Gier, darum hat sein Gut keinen Bestand.
22 Choćby i nazbyt miał wszystkiego, ściśniony będzie; wszelka ręka trapiących oburzy się nań.
In der Fülle seines Überflusses wird ihm Angst, die ganze Gewalt des Elends kommt über ihn.
23 Choć będzie miał czem napełnić brzuch swój, przecież nań Bóg puści popędliwość gniewu swego, którą jako deszcz spuści nań, i na pokarmy jego.
Dann geschieht's: um seinen Bauch zu füllen, entsendet er in ihn seines Zornes Glut und läßt auf ihn regnen in sein Gedärm hinein.
24 Gdy uciekać będzie przed bronią żelazną, przebije go łuk hartowny.
Flieht er vor der eisernen Rüstung, so durchbohrt ihn der eherne Bogen.
25 Wyjęta będzie strzała z sajdaku wypuszczona, a grot przeniknie żółć jego; a gdy uchodzić będzie, ogarną go strachy.
Er sieht, da kommt's aus dem Rücken, und der blitzende Stahl geht aus seiner Galle - über ihm lagern Schrecken!
26 Wszystkie nieszczęścia zasadziły się nań w tajemnych miejscach jego, a pożre go ogień nierozdymany: pozostały w przybytku jego utrapiony będzie.
Alles Unglück ist aufgespart seinen Schätzen, ein Feuer verzehrt ihn, das nicht angefacht ward; es weidet ab den Überrest in seinem Zelt.
27 Odkryją niebiosa złość jego, a ziemia powstanie przeciwko niemu.
Der Himmel deckt seine Schuld auf, und die Erde erhebt sich feindselig wider ihn.
28 Przeniesie się urodzaj domu jego; dobra jego rozpłyną się w dzień gniewu jego.
Ins Elend geht seines Hauses Ertrag, zerrinnendes Wasser an seinem Zornestag.
29 Tenci jest dział człowieka niepobożnego od Boga, to dziedzictwo naznaczone mu od Boga.
Das ist das Los des gottlosen Menschen von seiten Gottes, und das Erbteil das ihm vom Höchsten beschieden ward!
