Hioba 20
1 A odpowiadając Sofar Naamatczyk rzekł:
Tsophar, de Naama, prit la parole et dit:
2 Do tego mię myśli moje przywodzą, abym odpowiedział; przetożem się pospieszył.
C'est pour cela que mes pensées me poussent à répondre, et c'est pour cette raison que j'ai hâte de le faire:
3 Słyszałem mnie hańbiącą naganę; ale duch wyrozumienia mego odpowie za mię.
J'ai entendu une leçon outrageante, mais l'esprit tire de mon intelligence une réponse.
4 Izaż nie wiesz, że to jest od wieku, od tego czasu, jako postawił Bóg człowieka na ziemi?
Ne sais-tu pas que, de tout temps, depuis que Dieu a mis l'homme sur la terre,
5 Iż chwała niepobożnych krótka jest, a wesele obłudnika na mgnienie oka?
Le triomphe du méchant est de peu de durée, et la joie de l'impie n'a qu'un moment?
6 By też wstąpiła aż do nieba hardość jego, a obłoku się dotknęła głowa jego:
Quand son élévation monterait jusqu'aux cieux, et quand sa tête atteindrait les nues,
7 A wszakże na wieki zginie jako gnój jego, a ci, którzy go widzieli, rzeką: Gdzież się podział?
Il périra pour toujours, comme son ordure; ceux qui le voyaient diront: Où est-il?
8 Uleci jako sen, a nie znajdą go; bo uciecze, jako widzenie nocne.
Il s'envolera comme un songe, et on ne le trouvera plus; il s'évanouira comme un rêve de la nuit.
9 Oko, które go widziało, nie ogląda go więcej, i nie ujrzy go więcej miejsce jego.
L'œil qui l'a vu ne le verra plus, et son lieu ne l'apercevra plus.
10 Synowie jego będą się korzyć ubogim; bo ręce jego muszą wracać, co wydarł.
Ses enfants feront la cour aux pauvres, et ses propres mains restitueront ses biens.
11 Kości jego napełnione są grzechami młodości jego, a w prochu z nim leżeć będą.
Ses os sont pleins de jeunesse, mais elle reposera avec lui dans la poussière.
12 A choć złość słodnieje w ustach jego, i tai ją pod językiem swoim;
Si le mal est doux à sa bouche, s'il le cache sous sa langue,
13 Kocha się w niej, a nie opuszcza jej, zatrzymywając ją w pośrodku podniebienia swego:
S'il le ménage et ne le rejette point, s'il le retient dans son palais,
14 Wszakże pokarm jego we wnętrznościach jego odmieni się; żółcią padalcową stanie się w trzewach jego.
Sa nourriture se changera dans ses entrailles, et deviendra dans son sein du fiel d'aspic.
15 Bogactwa, które pożarł, zwróci, a z brzucha jego wyżenie je Bóg.
Il a englouti des richesses, et il les vomira; Dieu les arrachera de son ventre.
16 Głowę padalcową ssać będzie; zabije go język jaszczurczy.
Il sucera du venin d'aspic; la langue de la vipère le tuera.
17 Nie ogląda źródeł rzek, strumieni mówię miodu i masła.
Il ne verra plus les ruisseaux, les fleuves, les torrents de miel et de lait.
18 Wróci pracę cudzą, a nie zażyje jej; i choć znowu nabędzie wielkich majętności, nie ucieszy się niemi.
Il rendra le fruit de son travail, et ne l'avalera pas; il restituera à proportion de ce qu'il aura amassé, et ne s'en réjouira pas.
19 Bo ubogich dręczył i opuszczał, złupił dom, którego nie budował; przetoż nic spokojnego nie poczuje w żywocie swoim,
Parce qu'il a foulé, abandonné le pauvre, pillé la maison au lieu de la bâtir;
20 Ani rzeczy swych wdzięcznych nie będzie mógł zatrzymać.
Parce qu'il n'a pas connu le repos dans son avidité, il ne sauvera rien de ce qu'il a tant désiré;
21 Nic nie zostanie z pokarmów jego, ani się rozmnoży dobro jego.
Rien n'échappait à sa voracité, c'est pourquoi son bonheur ne durera pas.
22 Choćby i nazbyt miał wszystkiego, ściśniony będzie; wszelka ręka trapiących oburzy się nań.
Au comble de l'abondance, il sera dans la gêne; les mains de tous les malheureux se jetteront sur lui.
23 Choć będzie miał czem napełnić brzuch swój, przecież nań Bóg puści popędliwość gniewu swego, którą jako deszcz spuści nań, i na pokarmy jego.
Il arrivera que pour lui remplir le ventre, Dieu enverra contre lui l'ardeur de sa colère; il la fera pleuvoir sur lui et entrer dans sa chair.
24 Gdy uciekać będzie przed bronią żelazną, przebije go łuk hartowny.
Il fuira devant les armes de fer, l'arc d'airain le transpercera.
25 Wyjęta będzie strzała z sajdaku wypuszczona, a grot przeniknie żółć jego; a gdy uchodzić będzie, ogarną go strachy.
Il arrachera la flèche, et elle sortira de son corps, et le fer étincelant, de son foie; les frayeurs de la mort viendront sur lui.
26 Wszystkie nieszczęścia zasadziły się nań w tajemnych miejscach jego, a pożre go ogień nierozdymany: pozostały w przybytku jego utrapiony będzie.
Toutes les calamités sont réservées à ses trésors, un feu qu'on n'aura pas besoin de souffler le dévorera, et ce qui restera dans sa tente sera consumé.
27 Odkryją niebiosa złość jego, a ziemia powstanie przeciwko niemu.
Les cieux découvriront son iniquité, et la terre s'élèvera contre lui.
28 Przeniesie się urodzaj domu jego; dobra jego rozpłyną się w dzień gniewu jego.
Le revenu de sa maison sera emporté. Tout s'écoulera au jour de la colère.
29 Tenci jest dział człowieka niepobożnego od Boga, to dziedzictwo naznaczone mu od Boga.
Telle est la part que Dieu réserve à l'homme méchant, tel est l'héritage que Dieu lui assigne.
