Hioba 20
1 A odpowiadając Sofar Naamatczyk rzekł:
Et Sophar le Minéen dit:
2 Do tego mię myśli moje przywodzą, abym odpowiedział; przetożem się pospieszył.
Ce n'est point de cette manière que je voudrais, sur ces choses, discuter avec toi; et vous tous vous ne vous y êtes pas mieux pris.
3 Słyszałem mnie hańbiącą naganę; ale duch wyrozumienia mego odpowie za mię.
Je mettrai à profit ce que m'enseigne ma retenue, et l'esprit d'intelligence répondra pour moi.
4 Izaż nie wiesz, że to jest od wieku, od tego czasu, jako postawił Bóg człowieka na ziemi?
Est-ce que l'on ne sait pas ces choses depuis que l'homme a été placé sur la terre?
5 Iż chwała niepobożnych krótka jest, a wesele obłudnika na mgnienie oka?
Joie des méchants, chute extraordinaire; plaisir des pervers, ruine.
6 By też wstąpiła aż do nieba hardość jego, a obłoku się dotknęła głowa jego:
Lors même que les présents de l'impie monteraient jusqu'au ciel, et que ses sacrifices atteindraient les nuées;
7 A wszakże na wieki zginie jako gnój jego, a ci, którzy go widzieli, rzeką: Gdzież się podział?
Lors même qu'il serait soutenu par de forts étais, finalement il périra, et ceux qui le connaissaient diront: Où est-il?
8 Uleci jako sen, a nie znajdą go; bo uciecze, jako widzenie nocne.
On ne le voit non plus qu'un songe évanoui, et il s'est envolé comme une vision nocturne.
9 Oko, które go widziało, nie ogląda go więcej, i nie ujrzy go więcej miejsce jego.
L'œil a regardé et il n'est plus là, et le lieu qu'il habitait ne s'apercevra plus.
10 Synowie jego będą się korzyć ubogim; bo ręce jego muszą wracać, co wydarł.
Que ses fils meurent sous les coups des petits; que ses mains ne connaissent plus que les douleurs.
11 Kości jego napełnione są grzechami młodości jego, a w prochu z nim leżeć będą.
Ses os ont eu la force de la jeunesse, et ils sont couchés comme lui dans la terre.
12 A choć złość słodnieje w ustach jego, i tai ją pod językiem swoim;
Si la méchanceté est douce à sa bouche, il la cachera sous sa langue,
13 Kocha się w niej, a nie opuszcza jej, zatrzymywając ją w pośrodku podniebienia swego:
Il ne s'en fera pas faute, et il n'en laissera rien perdre; et il la fera descendre au fond de son gosier.
14 Wszakże pokarm jego we wnętrznościach jego odmieni się; żółcią padalcową stanie się w trzewach jego.
Mais elle ne lui profitera pas; ce sera en ses entrailles un venin d'aspic.
15 Bogactwa, które pożarł, zwróci, a z brzucha jego wyżenie je Bóg.
Il vomira sa richesse injustement acquise, et un ange l'expulsera de la maison où il l'aura amassée.
16 Głowę padalcową ssać będzie; zabije go język jaszczurczy.
Puisse-t-il s'allaiter du fiel des dragons; puisse la langue des serpents le faire périr.
17 Nie ogląda źródeł rzek, strumieni mówię miodu i masła.
Qu'il ne voie plus de lait trait au pâturage; qu'il ne mange ni beurre ni miel.
18 Wróci pracę cudzą, a nie zażyje jej; i choć znowu nabędzie wielkich majętności, nie ucieszy się niemi.
Il s'est fatigué pour des choses vaines et insensées, pour des biens dont il ne goûtera pas, qui lui serviront comme un nerf desséché où il n'y a rien à manger ni à boire.
19 Bo ubogich dręczył i opuszczał, złupił dom, którego nie budował; przetoż nic spokojnego nie poczuje w żywocie swoim,
Car il a brisé les demeures d'une multitude d'hommes puissants; il les a dépouillés de maisons qu'il n'avait point bâties.
20 Ani rzeczy swych wdzięcznych nie będzie mógł zatrzymać.
Il ne trouvera pas son salut dans ses trésors; il ne sera point sauvé par sa convoitise.
21 Nic nie zostanie z pokarmów jego, ani się rozmnoży dobro jego.
Jamais rien ne reste de ses aliments; aussi ses richesses pour lui ne porteront pas de fleurs.
22 Choćby i nazbyt miał wszystkiego, ściśniony będzie; wszelka ręka trapiących oburzy się nań.
A peine à son repas se sera-t-il bien gorgé, qu'il sera oppressé et torturé par toutes sortes d'étreintes.
23 Choć będzie miał czem napełnić brzuch swój, przecież nań Bóg puści popędliwość gniewu swego, którą jako deszcz spuści nań, i na pokarmy jego.
Si, n'importe comment, tu as rempli sa panse, c'est comme si tu avais fait tomber sur lui le poids de ta colère et des flots de douleurs.
24 Gdy uciekać będzie przed bronią żelazną, przebije go łuk hartowny.
Il n'est point à l'abri d'une main armée de fer, ni à l'épreuve d'une flèche d'airain.
25 Wyjęta będzie strzała z sajdaku wypuszczona, a grot przeniknie żółć jego; a gdy uchodzić będzie, ogarną go strachy.
Que le trait entre par sa bouche; que les éclairs sillonnent ses demeures. Que les épouvantements se promènent à ses côtés;
26 Wszystkie nieszczęścia zasadziły się nań w tajemnych miejscach jego, a pożre go ogień nierozdymany: pozostały w przybytku jego utrapiony będzie.
Que les ténèbres autour de lui ne se dissipent jamais; que la flamme le dévore sans le consumer; que son hôte ruine sa maison.
27 Odkryją niebiosa złość jego, a ziemia powstanie przeciwko niemu.
Que le ciel dévoile ses péchés; que la terre s'élève contre lui.
28 Przeniesie się urodzaj domu jego; dobra jego rozpłyną się w dzień gniewu jego.
Que sa famille enfin périsse et qu'il voie luire le jour de la colère.
29 Tenci jest dział człowieka niepobożnego od Boga, to dziedzictwo naznaczone mu od Boga.
Tel est le sort que le Seigneur réserve à l'impie; telle est la part de richesses que lui donnera Celui qui voit tout.
