Hioba 20
1 A odpowiadając Sofar Naamatczyk rzekł:
Et Tsophar, le Naamathite, répondit et dit:
2 Do tego mię myśli moje przywodzą, abym odpowiedział; przetożem się pospieszył.
C’est pourquoi mes pensées m’inspirent une réponse, et à cause de ceci l’ardeur de mon esprit [agit] en moi:
3 Słyszałem mnie hańbiącą naganę; ale duch wyrozumienia mego odpowie za mię.
J’entends une réprimande qui me couvre de honte, et mon esprit me répond par mon intelligence.
4 Izaż nie wiesz, że to jest od wieku, od tego czasu, jako postawił Bóg człowieka na ziemi?
Sais-tu bien que, de tout temps, depuis que l’homme a été mis sur la terre,
5 Iż chwała niepobożnych krótka jest, a wesele obłudnika na mgnienie oka?
L’exultation des méchants est courte, et la joie de l’impie n’est que pour un moment?
6 By też wstąpiła aż do nieba hardość jego, a obłoku się dotknęła głowa jego:
Si sa hauteur s’élève jusqu’aux cieux, et que sa tête touche les nuées,
7 A wszakże na wieki zginie jako gnój jego, a ci, którzy go widzieli, rzeką: Gdzież się podział?
Il périra pour toujours comme ses ordures; ceux qui l’ont vu diront: Où est-il?
8 Uleci jako sen, a nie znajdą go; bo uciecze, jako widzenie nocne.
Il s’envole comme un songe, et on ne le trouve pas; il s’enfuit comme une vision de la nuit.
9 Oko, które go widziało, nie ogląda go więcej, i nie ujrzy go więcej miejsce jego.
L’œil l’a regardé et ne l’aperçoit plus, et son lieu ne le revoit plus.
10 Synowie jego będą się korzyć ubogim; bo ręce jego muszą wracać, co wydarł.
Ses fils rechercheront la faveur des pauvres, et ses mains restitueront [ce que] sa violence [a ravi].
11 Kości jego napełnione są grzechami młodości jego, a w prochu z nim leżeć będą.
Ses os étaient pleins de sa jeunesse: elle se couchera avec lui sur la poussière.
12 A choć złość słodnieje w ustach jego, i tai ją pod językiem swoim;
Si le mal est doux dans sa bouche, [et] qu’il le cache sous sa langue,
13 Kocha się w niej, a nie opuszcza jej, zatrzymywając ją w pośrodku podniebienia swego:
S’il l’épargne et ne l’abandonne pas, mais qu’il le retienne dans sa bouche,
14 Wszakże pokarm jego we wnętrznościach jego odmieni się; żółcią padalcową stanie się w trzewach jego.
Son pain sera changé dans ses entrailles en un fiel d’aspic au-dedans de lui.
15 Bogactwa, które pożarł, zwróci, a z brzucha jego wyżenie je Bóg.
Il a avalé les richesses, et il les vomira; Dieu les chassera de son ventre.
16 Głowę padalcową ssać będzie; zabije go język jaszczurczy.
Il sucera le venin des aspics, la langue de la vipère le tuera.
17 Nie ogląda źródeł rzek, strumieni mówię miodu i masła.
Il ne verra pas des ruisseaux, des rivières, des torrents de miel et de beurre.
18 Wróci pracę cudzą, a nie zażyje jej; i choć znowu nabędzie wielkich majętności, nie ucieszy się niemi.
Il rendra le fruit de son travail, et ne l’avalera pas; il le restituera selon sa valeur, et ne s’en réjouira pas.
19 Bo ubogich dręczył i opuszczał, złupił dom, którego nie budował; przetoż nic spokojnego nie poczuje w żywocie swoim,
Car il a opprimé, délaissé les pauvres; il a pillé une maison qu’il n’avait pas bâtie.
20 Ani rzeczy swych wdzięcznych nie będzie mógł zatrzymać.
Parce qu’il n’a pas connu de repos dans son désir, il ne sauvera rien de ce qu’il a de plus cher.
21 Nic nie zostanie z pokarmów jego, ani się rozmnoży dobro jego.
Rien n’a échappé à sa voracité: c’est pourquoi son bien-être ne durera pas.
22 Choćby i nazbyt miał wszystkiego, ściśniony będzie; wszelka ręka trapiących oburzy się nań.
Dans la plénitude de son abondance, il sera dans la détresse; toutes les mains des malheureux viendront sur lui.
23 Choć będzie miał czem napełnić brzuch swój, przecież nań Bóg puści popędliwość gniewu swego, którą jako deszcz spuści nań, i na pokarmy jego.
Il arrivera que, pour remplir son ventre, [Dieu] enverra sur lui l’ardeur de sa colère, et la fera pleuvoir sur lui dans sa chair.
24 Gdy uciekać będzie przed bronią żelazną, przebije go łuk hartowny.
S’il fuit devant les armes de fer, un arc d’airain le transpercera.
25 Wyjęta będzie strzała z sajdaku wypuszczona, a grot przeniknie żółć jego; a gdy uchodzić będzie, ogarną go strachy.
Il arrache [la flèche] et elle sort de son corps, et le fer étincelant de son fiel: les terreurs sont sur lui.
26 Wszystkie nieszczęścia zasadziły się nań w tajemnych miejscach jego, a pożre go ogień nierozdymany: pozostały w przybytku jego utrapiony będzie.
Toutes les ténèbres sont réservées pour ses trésors; un feu qu’on ne souffle pas le dévorera, [et] se repaîtra de ce qui reste dans sa tente.
27 Odkryją niebiosa złość jego, a ziemia powstanie przeciwko niemu.
Les cieux révéleront son iniquité, et la terre s’élèvera contre lui.
28 Przeniesie się urodzaj domu jego; dobra jego rozpłyną się w dzień gniewu jego.
Le revenu de sa maison sera emporté; il s’écoulera au jour de Sa colère.
29 Tenci jest dział człowieka niepobożnego od Boga, to dziedzictwo naznaczone mu od Boga.
Telle est, de la part de Dieu, la portion de l’homme méchant, et l’héritage qui lui est assigné par Dieu.
