Hioba 20
1 A odpowiadając Sofar Naamatczyk rzekł:
Sofar iz Naamata progovori tad i reče:
2 Do tego mię myśli moje przywodzą, abym odpowiedział; przetożem się pospieszył.
“Misli me tjeraju da ti odgovorim, i zato u meni vri to uzbuđenje
3 Słyszałem mnie hańbiącą naganę; ale duch wyrozumienia mego odpowie za mię.
dok slušam ukore koji me sramote, al' odgovor mudar um će moj već naći.
4 Izaż nie wiesz, że to jest od wieku, od tego czasu, jako postawił Bóg człowieka na ziemi?
Zar tebi nije od davnine poznato, otkad je čovjek na zemlju stavljen bio,
5 Iż chwała niepobożnych krótka jest, a wesele obłudnika na mgnienie oka?
da je kratka vijeka radost opakoga, da kao tren prođe sreća bezbožnička.
6 By też wstąpiła aż do nieba hardość jego, a obłoku się dotknęła głowa jego:
Pa ako stasom i do neba naraste, ako mu se glava dotakne oblaka,
7 A wszakże na wieki zginie jako gnój jego, a ci, którzy go widzieli, rzeką: Gdzież się podział?
poput utvare on zauvijek nestaje; koji ga vidješe kažu: 'Gdje je sad on?'
8 Uleci jako sen, a nie znajdą go; bo uciecze, jako widzenie nocne.
Kao san bez traga on se rasplinjuje, nestaje ga kao priviđenja noćnog.
9 Oko, które go widziało, nie ogląda go więcej, i nie ujrzy go więcej miejsce jego.
Nijedno ga oko više gledat neće, niti će ga mjesto njegovo vidjeti
10 Synowie jego będą się korzyć ubogim; bo ręce jego muszą wracać, co wydarł.
Njegovu će djecu gonit' siromasi: rukama će svojim vraćati oteto.
11 Kości jego napełnione są grzechami młodości jego, a w prochu z nim leżeć będą.
Kosti su njegove bujale mladošću; gle, zajedno s njome pokošen je sada.
12 A choć złość słodnieje w ustach jego, i tai ją pod językiem swoim;
Zlo bijaše slatko njegovim ustima te ga je pod svojim jezikom skrivao;
13 Kocha się w niej, a nie opuszcza jej, zatrzymywając ją w pośrodku podniebienia swego:
sladio se pazeć' da ga ne proguta i pod nepcem svojim zadržavao ga.
14 Wszakże pokarm jego we wnętrznościach jego odmieni się; żółcią padalcową stanie się w trzewach jego.
Ali hrana ta mu trune u utrobi, otrovom zmijskim u crijevima postaje.
15 Bogactwa, które pożarł, zwróci, a z brzucha jego wyżenie je Bóg.
Blago progutano mora izbljuvati. Bog će ga istjerat' njemu iz utrobe.
16 Głowę padalcową ssać będzie; zabije go język jaszczurczy.
Iz zmijine glave otrov je sisao: sada umire od jezika gujina.
17 Nie ogląda źródeł rzek, strumieni mówię miodu i masła.
Potoke ulja on gledat' više neće, ni vidjet' gdje rijekom med i mlijeko teku.
18 Wróci pracę cudzą, a nie zażyje jej; i choć znowu nabędzie wielkich majętności, nie ucieszy się niemi.
Vratit će dobitak ne okusivši ga, neće uživat' u plodu trgovine.
19 Bo ubogich dręczył i opuszczał, złupił dom, którego nie budował; przetoż nic spokojnego nie poczuje w żywocie swoim,
Jer je sirotinju gnjeo i tlačio, otimao kuće koje ne sazida,
20 Ani rzeczy swych wdzięcznych nie będzie mógł zatrzymać.
jer ne bješe kraja požudi njegovoj, njegova ga blaga neće izbaviti.
21 Nic nie zostanie z pokarmów jego, ani się rozmnoży dobro jego.
Jer mu proždrljivost ništa ne poštedi, ni sreća njegova dugo trajat neće.
22 Choćby i nazbyt miał wszystkiego, ściśniony będzie; wszelka ręka trapiących oburzy się nań.
Sred izobilja u škripcu će se naći, svom će snagom na nj se oboriti bijeda.
23 Choć będzie miał czem napełnić brzuch swój, przecież nań Bóg puści popędliwość gniewu swego, którą jako deszcz spuści nań, i na pokarmy jego.
I dok hranom bude trbuh svoj punio, Bog će na nj pustiti jarost svoga gnjeva, sasut' dažd strelica na meso njegovo.
24 Gdy uciekać będzie przed bronią żelazną, przebije go łuk hartowny.
Ako i izmakne gvozdenom oružju, luk će mjedeni njega prostrijeliti.
25 Wyjęta będzie strzała z sajdaku wypuszczona, a grot przeniknie żółć jego; a gdy uchodzić będzie, ogarną go strachy.
Strijelu bi izvuk'o, al' mu probi leđa, a šiljak blistavi viri mu iz žuči. Kamo god krenuo, strepnje ga vrebaju,
26 Wszystkie nieszczęścia zasadziły się nań w tajemnych miejscach jego, a pożre go ogień nierozdymany: pozostały w przybytku jego utrapiony będzie.
na njega tmine sve tajom očekuju. Vatra ga ništi, ni od kog zapaljena, i proždire sve pod njegovim šatorom.
27 Odkryją niebiosa złość jego, a ziemia powstanie przeciwko niemu.
Gle, nebo krivicu njegovu otkriva i čitava zemlja na njega se diže.
28 Przeniesie się urodzaj domu jego; dobra jego rozpłyną się w dzień gniewu jego.
Njegovu će kuću raznijeti poplava, otplaviti je u dan Božje jarosti.
29 Tenci jest dział człowieka niepobożnego od Boga, to dziedzictwo naznaczone mu od Boga.
Takvu sudbinu Bog priprema zlikovcu i takvu baštinu on mu dosuđuje.”
