Hioba 18
1 A odpowiadając Bildad Suhytczyk rzekł:
Na Suhini Bildad buaa sɛ,
2 Dokądże nie uczynicie końca mowom? pomyślcie pierwej, a potem mówić będziemy.
“Ɛberɛ bɛn na wobɛgyae kasa tenten yi? Dwene ho yie, na afei yɛbɛtumi akasa.
3 Czemuż nas poczytają jako bydło? zdajemy się mu przemierzłymi, jako sami widzicie.
Adɛn enti na wofa yɛn sɛ anantwie na wosusu sɛ yɛnnim nyansa yi?
4 Ty, który duszę twoję tracisz w zapalczywości twojej, azaż dla ciebie będzie opuszczona ziemia, a będą przeniesione skały z miejsca swego?
Wo a wode abufuo tete wo mu nketenkete, wo enti, ɛsɛ sɛ yɛfiri asase yi so anaasɛ wo enti, wɔnnwiri mmotan mfiri wɔn siberɛ anaa?
5 Owszem, światłość niepobożnych zgaśnie, i nie będzie świeciła iskra ognia ich.
“Omumuyɛfoɔ kanea adum; na ne ogya nnɛre bio.
6 Światło się zaćmi w przybytku jego, i pochodnia jego nad nim zgaśnie.
Hann a ɛwɔ ne ntomadan mu duru sum; kanea a ɛsi ne ho no dum.
7 Ściśnione będą kroki siły jego, a porazi go rada jego.
Nʼanammɔntuo mu ahoɔden ano bɛbrɛ ase; nʼankasa nhyehyɛeɛ bɛhwe nʼase.
8 Bo zawiodą w sieci nogi jego, i w uwikłaniu chodzić będzie.
Nʼanammɔn de no kɔ afidie mu, na ɔkyinkyini kɔtɔ nʼatena mu.
9 Uchwyci go sidło za piętę jego, i przemoże go łupieżca.
Afidie sɔ ne nantin na ɛsɔ ne mu denden.
10 Skryty jest w ziemi powróz jego, a samołówka jego na ścieszce.
Wɔasum no afidie ahinta wɔ fam; afidie wɔ ne kwan mu.
11 Zewsząd go straszyć będą strachy, a nacierać będą na nogi jego.
Ahunahuna ma ɔbɔ huboa wɔ ne ho nyinaa na ɛha no wɔ nʼanammɔntuo biara mu.
12 Wymorzy się głodem siła jego, a zginienie pogotowiu jest przy boku jego.
Atoyerɛnkyɛm kɔn dɔ no; na sɛ ɔhwe ase a, amanehunu retwɛn no.
13 Pożre żyły skóry jego, pożre członki jego pierworodny śmierci.
Ɛwewe ne honam ani baabi; na owuo di ɛkan sɛe nʼakwaa.
14 Ufanie jego będzie wykorzenione z przybytku jego, a przywiedzie go do króla strachów.
Wɔtwe no firi ne ntomadan banbɔeɛ mu na wɔde no brɛ ahunahunahene.
15 Będzie mieszkał strach w przybytku jego, chociaż nie był jego, a siarką będzie potrząśnione mieszkanie jego.
Ogya te ne ntomadan mu; na wɔabɔ sɔfe a ɛrederɛ apete nʼatenaeɛ.
16 Ze spodku korzeń jego uschnie, a z wierzchu będzie obcięta gałąź jego.
Ne nhini wuwu wɔ aseɛ na ne mman nso wu wɔ ɔsoro.
17 Pamiątka jego zginie z ziemi, a imienia jego nie wspomną po ulicach.
Wɔrenkae no asase so bio; na ɔrennya edin wɔ asase so.
18 Wypędzą go z światłości do ciemności, a z okręgu świata wyrzucą go.
Wɔka no firi hann mu kɔ sum mu na wɔpam no firi ewiase.
19 Nie będzie syn ani wnuk między ludem jego, i nikt nie pozostanie w mieszkaniach jego.
Ɔnni mma anaa nananom wɔ ne nkurɔfoɔ mu, na nʼase ni biara renka wɔ baabi a ɔtenaeɛ.
20 Nade dniem jego zdumiewają się potomkowie, a przodków ogarnie strach.
Nnipa a wɔfiri atɔeɛ fam ho adwiri wɔn wɔ deɛ ato noɔ no ho; na wɔn a wɔwɔ apueeɛ fam abɔ huboa.
21 Takoweć są mieszkania niezbożnego, i do tego przychodzi temu, który nie zna Boga.
Ampa ara sei na omumuyɛfoɔ atenaeɛ teɛ; sei ne beaeɛ a deɛ ɔnnim Onyankopɔn teɛ.”
