Hioba 18

1 A odpowiadając Bildad Suhytczyk rzekł:

Bildad von Suah antwortete und sprach:

2 Dokądże nie uczynicie końca mowom? pomyślcie pierwej, a potem mówić będziemy.

Wie lange wollt ihr diese Wortjagd treiben? Kommt zu Verstand, hernach wollen wir reden!

3 Czemuż nas poczytają jako bydło? zdajemy się mu przemierzłymi, jako sami widzicie.

Weswegen werden wir dem Vieh gleichgeachtet, gelten für vernagelt in euren Augen?

4 Ty, który duszę twoję tracisz w zapalczywości twojej, azaż dla ciebie będzie opuszczona ziemia, a będą przeniesione skały z miejsca swego?

Du, der sich in seinem Grimme selbst zerfleischt, - soll um deinetwillen die Erde entvölkert werden, und der Fels von seiner Stelle rücken?

5 Owszem, światłość niepobożnych zgaśnie, i nie będzie świeciła iskra ognia ich.

Jawohl erlischt der Gottlosen Licht, und seines Feuers Flamme leuchtet nicht.

6 Światło się zaćmi w przybytku jego, i pochodnia jego nad nim zgaśnie.

Das Licht verfinstert sich in seinem Zelt, und seine Leuchte über ihm erlischt.

7 Ściśnione będą kroki siły jego, a porazi go rada jego.

Seine rüstigen Schritte werden kurz, sein eigner Anschlag stürzt ihn ins Verderben.

8 Bo zawiodą w sieci nogi jego, i w uwikłaniu chodzić będzie.

Denn ins Netz wird er getrieben mit seinen Füßen und über Flechtwerk wandelt er dahin.

9 Uchwyci go sidło za piętę jego, i przemoże go łupieżca.

Die Ferse packt ein Fallstrick, fest hält ihn die Schlinge.

10 Skryty jest w ziemi powróz jego, a samołówka jego na ścieszce.

An der Erde ist der Strick für ihn versteckt, und die Falle für ihn auf dem Pfade.

11 Zewsząd go straszyć będą strachy, a nacierać będą na nogi jego.

Ringsum ängstigen ihn Schrecknisse und scheuchen ihn auf Schritt und Tritt.

12 Wymorzy się głodem siła jego, a zginienie pogotowiu jest przy boku jego.

Es hungert nach ihm das Unheil, und das Verderben klammert sich an seine Seite.

13 Pożre żyły skóry jego, pożre członki jego pierworodny śmierci.

Es frißt die Glieder seines Leibes, es frißt seine Glieder der Erstgeborene des Todes.

14 Ufanie jego będzie wykorzenione z przybytku jego, a przywiedzie go do króla strachów.

Er wird herausgerissen aus seinem Zelt, auf das er vertraute: es treibt ihn hin zum Könige der Schrecken.

15 Będzie mieszkał strach w przybytku jego, chociaż nie był jego, a siarką będzie potrząśnione mieszkanie jego.

In seinem Zelte wohnt, was ihm nicht angehört, auf seine Wohnstätte wird Schwefel gestreut.

16 Ze spodku korzeń jego uschnie, a z wierzchu będzie obcięta gałąź jego.

Unten verdorren seine Wurzeln, und oben verwelkt sein Gezweig.

17 Pamiątka jego zginie z ziemi, a imienia jego nie wspomną po ulicach.

Sein Gedächtnis verschwindet von der Erde, und kein Name bleibt ihm auf der Flur.

18 Wypędzą go z światłości do ciemności, a z okręgu świata wyrzucą go.

Man stößt ihn aus dem Licht in Finsternis und treibt ihn weg vom Erdenrund.

19 Nie będzie syn ani wnuk między ludem jego, i nikt nie pozostanie w mieszkaniach jego.

Nicht Sproß bleibt ihm noch Schoß in seinem Volk, und kein Entronnener ist in seiner Behausung.

20 Nade dniem jego zdumiewają się potomkowie, a przodków ogarnie strach.

Oba seines Verhängnistags erstarren die im Westen, und Schauder packt, die im Osten wohnen.

21 Takoweć są mieszkania niezbożnego, i do tego przychodzi temu, który nie zna Boga.

Ja, so ergeht's der Wohnung des Frevlers, und so der Stätte dessen, der sich um Gott nicht kümmerte!