Hioba 18
1 A odpowiadając Bildad Suhytczyk rzekł:
Nu nam Bildad van Sjóeach het woord, en sprak:
2 Dokądże nie uczynicie końca mowom? pomyślcie pierwej, a potem mówić będziemy.
Wanneer maakt gij eindelijk eens een eind aan uw praten, Wordt gij verstandig, en laat ons aan het woord;
3 Czemuż nas poczytają jako bydło? zdajemy się mu przemierzłymi, jako sami widzicie.
Waarom worden wij als vee beschouwd, En zijn wij zo dom in uw ogen?
4 Ty, który duszę twoję tracisz w zapalczywości twojej, azaż dla ciebie będzie opuszczona ziemia, a będą przeniesione skały z miejsca swego?
Gij, die in uw woede uzelf verscheurt: Zou om uwentwil de aarde worden ontvolkt, Een rots van haar plaats verwijderd, Een berg van zijn grondslag gerukt?
5 Owszem, światłość niepobożnych zgaśnie, i nie będzie świeciła iskra ognia ich.
Waarachtig, het licht van den boze dooft uit, De vlam van zijn vuur blijft niet schijnen;
6 Światło się zaćmi w przybytku jego, i pochodnia jego nad nim zgaśnie.
Het licht wordt donker in zijn tent, De lamp gaat boven hem uit.
7 Ściśnione będą kroki siły jego, a porazi go rada jego.
Zijn krachtige tred wordt verlamd, Zijn eigen beleid doet hem struikelen;
8 Bo zawiodą w sieci nogi jego, i w uwikłaniu chodzić będzie.
Want door zijn eigen voeten wordt hij in het net gedreven, En wandelt hij over de mazen.
9 Uchwyci go sidło za piętę jego, i przemoże go łupieżca.
Een klem grijpt zijn hiel, een net houdt hem vast.
10 Skryty jest w ziemi powróz jego, a samołówka jego na ścieszce.
Zijn strik ligt in de grond verborgen, een val op zijn pad;
11 Zewsząd go straszyć będą strachy, a nacierać będą na nogi jego.
Verschrikkingen beangstigen hem van alle kant, En vervolgen hem, stap voor stap.
12 Wymorzy się głodem siła jego, a zginienie pogotowiu jest przy boku jego.
Het onheil hongert naar hem, De rampspoed staat aan zijn zijde gereed;
13 Pożre żyły skóry jego, pożre członki jego pierworodny śmierci.
Zijn huid wordt door ziekte verteerd, De eersteling van de dood slokt zijn leden op.
14 Ufanie jego będzie wykorzenione z przybytku jego, a przywiedzie go do króla strachów.
Hij wordt uit zijn tent gerukt, waar hij zich veilig waande, En zij sleept hem naar den vorst der verschrikking
15 Będzie mieszkał strach w przybytku jego, chociaż nie był jego, a siarką będzie potrząśnione mieszkanie jego.
Zij woont in zijn tent, die hem niet langer behoort, En over zijn woning wordt zwavel gestrooid.
16 Ze spodku korzeń jego uschnie, a z wierzchu będzie obcięta gałąź jego.
Van onderen verdorren zijn wortels, Van boven verwelken zijn twijgen;
17 Pamiątka jego zginie z ziemi, a imienia jego nie wspomną po ulicach.
Zijn gedachtenis verdwijnt uit het land, Zelfs in de steppe heeft hij geen naam.
18 Wypędzą go z światłości do ciemności, a z okręgu świata wyrzucą go.
Men stoot hem uit het licht de duisternis in, Men jaagt hem uit de wereld weg;
19 Nie będzie syn ani wnuk między ludem jego, i nikt nie pozostanie w mieszkaniach jego.
Hij heeft onder zijn volk geen kroost, geen geslacht, In zijn woonplaats geen, die hem rest.
20 Nade dniem jego zdumiewają się potomkowie, a przodków ogarnie strach.
Over zijn lot staat het Westen ontsteld, En het Oosten siddert er van:
21 Takoweć są mieszkania niezbożnego, i do tego przychodzi temu, który nie zna Boga.
Waarachtig, zo gaat het met het verblijf van den boze, Met de woonplaats van hem, die God miskent!
