< Hioba 18 >
1 A odpowiadając Bildad Suhytczyk rzekł:
To naah Shud acaeng Bildad mah,
2 Dokądże nie uczynicie końca mowom? pomyślcie pierwej, a potem mówić będziemy.
hae tiah na thuih ih loknawk hae natuek naah maw boeng tih? Kahoih ah pakuem ah, lok ka thuih o han vop.
3 Czemuż nas poczytają jako bydło? zdajemy się mu przemierzłymi, jako sami widzicie.
Tipongah kaicae hae moisan baktih, kamthu baktiah na poek loe?
4 Ty, który duszę twoję tracisz w zapalczywości twojej, azaż dla ciebie będzie opuszczona ziemia, a będą przeniesione skały z miejsca swego?
Palungphui moe, angmah hoi angmah ngan angsik, nang pongah, long hae anghuen tih maw? Thlung loe a ohhaih ahmuen hoiah angthui tih maw?
5 Owszem, światłość niepobożnych zgaśnie, i nie będzie świeciła iskra ognia ich.
Ue, kasae kami ih hmaithaw loe dueh tih, kangqong anih ih hmai doeh aang mak ai.
6 Światło się zaćmi w przybytku jego, i pochodnia jego nad nim zgaśnie.
Anih kahni im ih hmai to aang han ai ah, anih ih hmaithawk to paduek pae ving tih.
7 Ściśnione będą kroki siły jego, a porazi go rada jego.
Anih thacakhaih khok tangkannawk loe tamcaek tih; angmah koeh ah khokhanhaih mah anih to amtimsak tih.
8 Bo zawiodą w sieci nogi jego, i w uwikłaniu chodzić będzie.
Anih ih khok loe palok pongah aman moe, thaang to cawh.
9 Uchwyci go sidło za piętę jego, i przemoże go łupieżca.
Anih ih khok thaang pongah aman moe, loih thai ai ah asawt khing.
10 Skryty jest w ziemi powróz jego, a samołówka jego na ścieszce.
Anih hanah long thungah qumqaih pae moe, a caehhaih loklam ah thaang to patung pae.
11 Zewsząd go straszyć będą strachy, a nacierać będą na nogi jego.
Zitthok hmuen mah caeh nakung kruekah anih to tasoehsak; a khok takan kruek anih hnukah bang pae.
12 Wymorzy się głodem siła jego, a zginienie pogotowiu jest przy boku jego.
Anih loe zok amthlam pongah thazok, amrohaih mah anih to zing coek.
13 Pożre żyły skóry jego, pożre członki jego pierworodny śmierci.
To amrohaih mah a nganhin ahap to caak pae, calu duekhaih mah a thacakhaih to paaeh pae ving tih.
14 Ufanie jego będzie wykorzenione z przybytku jego, a przywiedzie go do króla strachów.
Anih to kamongah ohhaih kahni imthung hoiah pathok ueloe, zitthok siangpahrang hmaa ah caeh haih tih.
15 Będzie mieszkał strach w przybytku jego, chociaż nie był jego, a siarką będzie potrząśnione mieszkanie jego.
A ohhaih ahmuen ah anih ih hmuen tidoeh anghmat mak ai; a ohhaih ahmuen ah kaat hmai to haeh pae tih.
16 Ze spodku korzeń jego uschnie, a z wierzchu będzie obcięta gałąź jego.
Anih ih tangzuunnawk loe long thungah zaek o moe, a nui ih tanghangnawk doeh angqo o.
17 Pamiątka jego zginie z ziemi, a imienia jego nie wspomną po ulicach.
Anih panoekhaih loe long ah anghmat moe, prae thungah ahmin om ai boeh.
18 Wypędzą go z światłości do ciemności, a z okręgu świata wyrzucą go.
Aanghaih thung hoiah vinghaih thungah anih to haek boeh moe, long nui hoiah haek ving boeh.
19 Nie będzie syn ani wnuk między ludem jego, i nikt nie pozostanie w mieszkaniach jego.
Anih loe angmah ih kaminawk salakah capa tawn ai, a caanawk ih caa patoeng doeh tawn mak ai, a imthung takoh ah mi doeh anghmat mak ai.
20 Nade dniem jego zdumiewają się potomkowie, a przodków ogarnie strach.
Ni angyae bang ih kaminawk loe tasoeh o baktih toengah, niduem bangah kaom kaminawk doeh anih kawng pongah dawnrai o.
21 Takoweć są mieszkania niezbożnego, i do tego przychodzi temu, który nie zna Boga.
Kasae kami khosakhaih loe to tiah oh, Sithaw panoek ai kami ohhaih ahmuen doeh to tiah oh tangtang, tiah pathim pae.