< Hioba 17 >

1 Dech mój skażony jest; dni moje giną; groby mię czekają.
Min livskraft är förstörd, mina dagar slockna ut, bland gravar får jag min lott.
2 Zaiste naśmiewcy są przy mnie, a w ich draźnieniu mieszka oko moje.
Ja, i sanning är jag omgiven av gäckeri, och avoghet får mitt öga ständigt skåda hos dessa!
3 Staw mi, proszę, rękojmię za się. Któż jest ten? Niech mi na to da rękę.
Så ställ nu säkerhet och borgen för mig hos dig själv; vilken annan vill giva mig sitt handslag?
4 Boś serce ich ukrył przed wyrozumieniem; przetoż ich nie wywyższysz.
Dessas hjärtan har du ju tillslutit för förstånd, därför skall du icke låta dem triumfera.
5 Kto pochlebia przyjaciołom, oczy synów jego ustaną.
Den som förråder sina vänner till plundring, på hans barn skola ögonen försmäkta.
6 Wystawił mię zaiste na przypowieść ludziom, i jako śmiechowisko przed nimi.
Jag är satt till ett ordspråk bland folken; en man som man spottar i ansiktet är jag.
7 Zaćmione jest dla żałości oko moje, a wszystkie myśli moje są jako cień.
Därför är mitt öga skumt av grämelse, och mina lemmar äro såsom en skugga allasammans.
8 Zdumieją się szczerzy nad tem; a niewinny przeciwko obłudnikowi powstanie.
De redliga häpna över sådant, och den oskyldige uppröres av harm mot den gudlöse.
9 Będzie się trzymał sprawiedliwy drogi swojej; a kto ma czyste ręce, przyczyni mocy.
Men den rättfärdige håller fast vid sin väg, och den som har rena händer bemannar sig dess mer.
10 Wy tedy wszyscy nawróćcie się, a pójdźcie, proszę; bo nie znajduję między wami mądrego.
Ja, gärna mån I alla ansätta mig på nytt, jag lär ändå bland eder ej finna någon vis.
11 Dni moje przeminęły; myśli moje rozerwane są, to jest, zamysły serca mego.
Mina dagar äro förlidna, sönderslitna äro mina planer, vad som var mitt hjärtas begär.
12 Noc mi się w dzień obraca; a światłość skraca się dla ciemości.
Men natten vill man göra till dag, ljuset skulle vara nära, nu då mörker bryter in.
13 Jeźlibym czego oczekiwał, grób będzie domem moim, a w ciemnościach uścielę łoże moje. (Sheol h7585)
Nej, huru jag än bidar, bliver dödsriket min boning, i mörkret skall jag bädda mitt läger; (Sheol h7585)
14 Do dołu rzekę: Ojcem moim jesteś; a do robaków: Wy jesteście matką moją, i siostrą moją.
till graven måste jag säga: »Du är min fader», till förruttnelsens maskar: »Min moder», »Min syster».
15 Bo gdzież teraz jest nadzieja moja? a oczekiwanie moje któż ogląda?
Vad bliver då av mitt hopp, ja, mitt hopp, vem får skåda det?
16 W głębię grobu zstąpię, ponieważ w prochu spólny odpoczynek wszystkich. (Sheol h7585)
Till dödsrikets bommar far det ned, då jag nu själv går till vila i stoftet. (Sheol h7585)

< Hioba 17 >