Hioba 17
1 Dech mój skażony jest; dni moje giną; groby mię czekają.
Mans gars ir vājš, manas dienas pagalam, kaps man ir klāt.
2 Zaiste naśmiewcy są przy mnie, a w ich draźnieniu mieszka oko moje.
Tiešām, mēdītāji mani apstāj un uz viņu tiepšanos jāskatās manām acīm.
3 Staw mi, proszę, rękojmię za się. Któż jest ten? Niech mi na to da rękę.
Galvo jel, pārstāvi Tu mani pie Sevis paša, kur tad cits man roku dos!
4 Boś serce ich ukrył przed wyrozumieniem; przetoż ich nie wywyższysz.
Jo viņu sirdīm Tu saprašanu esi apslēpis; tāpēc Tu viņiem virsroku nedosi.
5 Kto pochlebia przyjaciołom, oczy synów jego ustaną.
Kas savus draugus izdāvā par laupījumu, tā bērnu acis izīgs.
6 Wystawił mię zaiste na przypowieść ludziom, i jako śmiechowisko przed nimi.
Bet Viņš mani darījis ļaudīm par sakāmu vārdu, ka esmu tāds, kam spļauj vaigā.
7 Zaćmione jest dla żałości oko moje, a wszystkie myśli moje są jako cień.
Tādēļ mana acs ir tumša no skumības, un visi mani locekļi ir kā ēna.
8 Zdumieją się szczerzy nad tem; a niewinny przeciwko obłudnikowi powstanie.
Taisnie par to iztrūcinājās, un nenoziedzīgais iekarst par neganto.
9 Będzie się trzymał sprawiedliwy drogi swojej; a kto ma czyste ręce, przyczyni mocy.
Bet taisnais turas pastāvīgi uz sava ceļa, un kam šķīstas rokas, pieņemas stiprumā.
10 Wy tedy wszyscy nawróćcie się, a pójdźcie, proszę; bo nie znajduję między wami mądrego.
Tad nu jūs visi nāciet tik atkal vien, gudra es neatradīšu jūsu starpā.
11 Dni moje przeminęły; myśli moje rozerwane są, to jest, zamysły serca mego.
Manas dienas ir pagājušas, mani padomi iznīcināti, ko mana sirds bija kopusi.
12 Noc mi się w dzień obraca; a światłość skraca się dla ciemości.
Nakti tie sauc par dienu, un gaismu saka tuvu esam, kur tumsa klātu.
13 Jeźlibym czego oczekiwał, grób będzie domem moim, a w ciemnościach uścielę łoże moje. (Sheol h7585)
Ko man vēl gaidīt, kaps būs mans nams; tumsā es uztaisīšu savu gultu. (Sheol h7585)
14 Do dołu rzekę: Ojcem moim jesteś; a do robaków: Wy jesteście matką moją, i siostrą moją.
Trūdus es saucu par savu tēvu, tārpus par savu māti un māsu.
15 Bo gdzież teraz jest nadzieja moja? a oczekiwanie moje któż ogląda?
Kur tad būs mana cerība, manu cerību, kas to redzēs?
