< Hioba 17 >
1 Dech mój skażony jest; dni moje giną; groby mię czekają.
Mon âme est meurtrie, mes jours s’éteignent, la tombe m’attend.
2 Zaiste naśmiewcy są przy mnie, a w ich draźnieniu mieszka oko moje.
Ne suis-je pas en butte à des moqueries? Mes yeux ne sont-ils pas constamment témoins de leurs perfidies?
3 Staw mi, proszę, rękojmię za się. Któż jest ten? Niech mi na to da rękę.
Ah! De grâce, accorde-moi ta caution! Sois toi-même mon garant vis-à-vis de toi qui voudrait s’engager pour moi?
4 Boś serce ich ukrył przed wyrozumieniem; przetoż ich nie wywyższysz.
Car tu as fermé leur cœur à la raison; aussi ne les laisseras-tu pas triompher.
5 Kto pochlebia przyjaciołom, oczy synów jego ustaną.
Pour une part de butin on trahit des amis, de sorte que les yeux de leurs enfants se consument de misère.
6 Wystawił mię zaiste na przypowieść ludziom, i jako śmiechowisko przed nimi.
On a fait de moi la fable des nations; je suis l’homme à qui on crache au visage.
7 Zaćmione jest dla żałości oko moje, a wszystkie myśli moje są jako cień.
Mes yeux sont éteints par le chagrin, et tous mes organes sont comme une ombre.
8 Zdumieją się szczerzy nad tem; a niewinny przeciwko obłudnikowi powstanie.
Les gens de bien en sont stupéfaits, et l’innocent en est révolté contre l’impie.
9 Będzie się trzymał sprawiedliwy drogi swojej; a kto ma czyste ręce, przyczyni mocy.
Cependant le juste persiste dans sa conduite, et celui qui a les mains pures redouble d’énergie.
10 Wy tedy wszyscy nawróćcie się, a pójdźcie, proszę; bo nie znajduję między wami mądrego.
Quant à vous, retournez-vous donc tous contre moi, venez! Je ne trouverai pas un sage parmi vous.
11 Dni moje przeminęły; myśli moje rozerwane są, to jest, zamysły serca mego.
Mes jours ont fui, mes projets sont ruinés, ces trésors de mon cœur.
12 Noc mi się w dzień obraca; a światłość skraca się dla ciemości.
De la nuit ils veulent faire le jour, ils disent la lumière plus proche que les ténèbres.
13 Jeźlibym czego oczekiwał, grób będzie domem moim, a w ciemnościach uścielę łoże moje. (Sheol )
Si je n’attends plus d’autre demeure que le Cheol, si j’ai étendu ma couche dans la région des ombres; (Sheol )
14 Do dołu rzekę: Ojcem moim jesteś; a do robaków: Wy jesteście matką moją, i siostrą moją.
si je dis au tombeau: "Tu es mon père!" et à la vermine: "Tu es ma mère et ma sœur"
15 Bo gdzież teraz jest nadzieja moja? a oczekiwanie moje któż ogląda?
où donc est mon espérance? Mon espérance, qui peut la voir?
16 W głębię grobu zstąpię, ponieważ w prochu spólny odpoczynek wszystkich. (Sheol )
Elle a sombré jusqu’au fond du Cheol, si toutefois le repos est assuré dans la poussière. (Sheol )