< Hioba 17 >

1 Dech mój skażony jest; dni moje giną; groby mię czekają.
Daha mi nestaje, gasnu moji dani i za mene već se skupljaju grobari.
2 Zaiste naśmiewcy są przy mnie, a w ich draźnieniu mieszka oko moje.
Rugači su evo mene dohvatili, od uvreda oka sklopiti ne mogu.
3 Staw mi, proszę, rękojmię za się. Któż jest ten? Niech mi na to da rękę.
Stoga me zaštiti i budi mi jamcem kad mi nitko u dlan neće da udari.
4 Boś serce ich ukrył przed wyrozumieniem; przetoż ich nie wywyższysz.
Jer, srca si njina lišio razuma i dopustiti im nećeš da opstanu.
5 Kto pochlebia przyjaciołom, oczy synów jego ustaną.
K'o taj što imanje dijeli drugovima, a djeci njegovoj dotle oči gasnu,
6 Wystawił mię zaiste na przypowieść ludziom, i jako śmiechowisko przed nimi.
narodima svim sam na ruglo postao, onaj kom u lice svatko pljunut' može.
7 Zaćmione jest dla żałości oko moje, a wszystkie myśli moje są jako cień.
Od tuge vid mi se muti u očima, poput sjene moji udovi postaju.
8 Zdumieją się szczerzy nad tem; a niewinny przeciwko obłudnikowi powstanie.
Začudit će se zbog toga pravednici, na bezbožnika će planuti čestiti;
9 Będzie się trzymał sprawiedliwy drogi swojej; a kto ma czyste ręce, przyczyni mocy.
neporočni će na svom ustrajat' putu, čovjek čistih ruku ojačat će još više.
10 Wy tedy wszyscy nawróćcie się, a pójdźcie, proszę; bo nie znajduję między wami mądrego.
Hajde, svi vi, nećete li opet počet', tÓa među vama ja mudra ne nalazim!
11 Dni moje przeminęły; myśli moje rozerwane są, to jest, zamysły serca mego.
Minuli su dani, propale zamisli, želje srca moga izjalovile se.
12 Noc mi się w dzień obraca; a światłość skraca się dla ciemości.
'U noći najcrnjoj, dan se približava; blizu je već svjetlo što tminu izgoni.'
13 Jeźlibym czego oczekiwał, grób będzie domem moim, a w ciemnościach uścielę łoże moje. (Sheol h7585)
A meni je nada otići u Šeol i prostrijeti sebi ležaj u mrklini. (Sheol h7585)
14 Do dołu rzekę: Ojcem moim jesteś; a do robaków: Wy jesteście matką moją, i siostrą moją.
Dovikujem grobu: 'Oče moj rođeni!' a crve pozdravljam: 'Mati moja, sestro!'
15 Bo gdzież teraz jest nadzieja moja? a oczekiwanie moje któż ogląda?
Ali gdje za mene ima jošte nade? Sreću moju tko će ikada vidjeti?
16 W głębię grobu zstąpię, ponieważ w prochu spólny odpoczynek wszystkich. (Sheol h7585)
Hoće li u Šeol ona sa mnom sići da u prahu zajedno otpočinemo?” (Sheol h7585)

< Hioba 17 >