Hioba 16
1 Ale odpowiedział Ijob, i rzekł:
Y respondió Job, y dijo:
2 Słyszałem takowych rzeczy wiele; przykrymi cieszycielami wy wszyscy jesteście.
Muchas veces he oído cosas como estas; consoladores molestos sois todos vosotros.
3 I kiedyż będzie koniec tym próżnym słowom? albo co cię przymusza, że tak odpowiadasz?
¿Tendrán fin las palabras ventosas? O ¿qué es lo que te anima a responder?
4 Azażbym ja tak mówił, jako wy, gdybyście wy byli na miejscu mojem? azażbym zbierał przeciwko wam słowa, i kiwałlibym nad wami głową swoją?
También yo hablaría como vosotros. Deseo que vuestra alma estuviera en lugar de la mía, que yo os tendría compañía en las palabras, y sobre vosotros movería mi cabeza.
5 Owszembym was posilał ustami memi, a ruchanie warg moich ulżyłoby boleści waszych.
Pero yo os alentaría con mis palabras, y la consolación de mis labios detendría el dolor.
6 Ale jeźli będę mówił, przecież się nie ukoi boleść moja; a jeźli też przestanę, izaż odejdzie odemnie?
Mas si hablo, mi dolor no cesa; y si dejo de hablar, no se aparta de mí.
7 A teraz zemdlił mię; spustoszyłeś, o Boże! wszystko zgromadzenie moje.
Pero ahora me ha fatigado; has tú asolado toda mi compañía.
8 Pomarszczyłeś mię na świadectwo, a znaczne na mnie schudzenie moje na twarzy mojej, jawnie świadczy przeciwko mnie.
Tú me has arrugado; el testigo es mi magrez, que se levanta contra mí para testificar en mi rostro.
9 Popędliwość jego porwała mię, i wziął nienawiść przeciwko mnie; a zgrzytając na mię zębami swemi, jako nieprzyjaciel mój, bystremi oczyma swemi spojrzał na mię.
Su furor me arrebató, y me ha sido contrario; crujió sus dientes contra mí; contra mí aguzó sus ojos mi enemigo.
10 Rozdzierają na mię usta swe, i sromotnie mię policzkowali, zebrawszy się społu przeciwko mnie.
Abrieron contra mí su boca; hirieron mis mejillas con afrenta; contra mí se juntaron todos.
11 Podał mię Bóg przewrotnemu, a w ręce niepobożnych wydał mię.
Me ha entregado Dios al mentiroso, y en las manos de los impíos me hizo temblar.
12 Byłem w pokoju, ale mię potarł; a uchwyciwszy mię za szyję moję, roztrzaskał mię, i wystawił mię sobie za cel.
Próspero estaba, y me desmenuzó; y me arrebató por la cerviz, y me despedazó, y me puso por blanco suyo.
13 Ogarnęli mię strzelcy jego; rozciął nerki moje, a nie przepuścił, i rozlał na ziemię żółć moję.
Me cercaron sus flecheros, partió mis riñones, y no perdonó; mi hiel derramó por tierra.
14 Zranił mię, raną na ranę; rzucił się na mię, jako olbrzym.
Me quebrantó de quebranto sobre quebranto; corrió contra mí como un gigante.
15 Uszyłem wór na zsiniałą skórę moję, a oszpeciłem prochem głowę moję.
Yo cosí saco sobre mi piel, y cargué mi cabeza de polvo.
16 Twarz moja płaczem oszpecona, a na powiekach moich jest cień śmierci.
Mi rostro está enlodado con lloro, y mis párpados entenebrecidos;
17 Chociaż żadnego łupiestwa niemasz w rękach moich, a modlitwa moja jest czysta. (a jeźli nie tak, )
a pesar de no haber iniquidad en mis manos, y de haber sido limpia mi oración.
18 O ziemio! nie zakrywajże krwi mojej, a niech nie ma miejsca wołanie moje!
¡Oh tierra! No cubras mi sangre, y no haya lugar donde se esconda mi clamor.
19 Otoć i teraz w niebie jest świadek mój, jest świadek mój na wysokości.
Por cierto aún ahora en los cielos está mi testigo, y mi testigo en las alturas.
20 O krasomówcy moi, przyjaciele moi! wylewa łzy do Boga oko moje.
Mis disputadores son mis amigos; mas a Dios destilarán mis ojos.
21 Oby się godziło wieść spór człowiekowi z Bogiem, i jako synowi człowieczemu z bliźnim swym!
¡Deseo que pudiese disputar el hombre con Dios, como puede con su prójimo!
22 Bo lata zamierzone nadchodzą, a ścieszką, którą się nie wrócę, już idą.
Mas los años contados vendrán, y yo andaré el camino por donde no volveré.
