Hioba 16

1 Ale odpowiedział Ijob, i rzekł:

Y RESPONDIÓ Job, y dijo:

2 Słyszałem takowych rzeczy wiele; przykrymi cieszycielami wy wszyscy jesteście.

Muchas veces he oído cosas como estas: consoladores molestos sois todos vosotros.

3 I kiedyż będzie koniec tym próżnym słowom? albo co cię przymusza, że tak odpowiadasz?

¿Tendrán fin las palabras ventosas? ó ¿qué te animará á responder?

4 Azażbym ja tak mówił, jako wy, gdybyście wy byli na miejscu mojem? azażbym zbierał przeciwko wam słowa, i kiwałlibym nad wami głową swoją?

También yo hablaría como vosotros. Ojalá vuestra alma estuviera en lugar de la mía, que yo os tendría compañía en las palabras, y sobre vosotros movería mi cabeza.

5 Owszembym was posilał ustami memi, a ruchanie warg moich ulżyłoby boleści waszych.

[Mas] yo os alentaría con mis palabras, y la consolación de mis labios apaciguaría [el dolor vuestro].

6 Ale jeźli będę mówił, przecież się nie ukoi boleść moja; a jeźli też przestanę, izaż odejdzie odemnie?

Si hablo, mi dolor no cesa; y si dejo [de hablar], no se aparta de mí.

7 A teraz zemdlił mię; spustoszyłeś, o Boże! wszystko zgromadzenie moje.

Empero ahora me ha fatigado: has tú asolado toda mi compañía.

8 Pomarszczyłeś mię na świadectwo, a znaczne na mnie schudzenie moje na twarzy mojej, jawnie świadczy przeciwko mnie.

Tú me has arrugado; testigo es mi flacura, que se levanta contra mí para testificar en mi rostro.

9 Popędliwość jego porwała mię, i wziął nienawiść przeciwko mnie; a zgrzytając na mię zębami swemi, jako nieprzyjaciel mój, bystremi oczyma swemi spojrzał na mię.

Su furor [me] destrizó, y me ha sido contrario: crujió sus dientes contra mí; contra mí aguzó sus ojos mi enemigo.

10 Rozdzierają na mię usta swe, i sromotnie mię policzkowali, zebrawszy się społu przeciwko mnie.

Abrieron contra mí su boca; hirieron mis mejillas con afrenta; contra mí se juntaron todos.

11 Podał mię Bóg przewrotnemu, a w ręce niepobożnych wydał mię.

Hame entregado Dios al mentiroso, y en las manos de los impíos me hizo estremecer

12 Byłem w pokoju, ale mię potarł; a uchwyciwszy mię za szyję moję, roztrzaskał mię, i wystawił mię sobie za cel.

Próspero estaba, y desmenuzóme: y arrebatóme por la cerviz, y despedazóme, y púsome por blanco suyo.

13 Ogarnęli mię strzelcy jego; rozciął nerki moje, a nie przepuścił, i rozlał na ziemię żółć moję.

Cercáronme sus flecheros, partió mis riñones, y no perdonó: mi hiel derramó por tierra.

14 Zranił mię, raną na ranę; rzucił się na mię, jako olbrzym.

Quebrantóme de quebranto sobre quebranto; corrió contra mí como un gigante.

15 Uszyłem wór na zsiniałą skórę moję, a oszpeciłem prochem głowę moję.

Yo cosí saco sobre mi piel, y cargué mi cabeza de polvo.

16 Twarz moja płaczem oszpecona, a na powiekach moich jest cień śmierci.

Mi rostro está enlodado con lloro, y mis párpados entenebrecidos:

17 Chociaż żadnego łupiestwa niemasz w rękach moich, a modlitwa moja jest czysta. (a jeźli nie tak, )

A pesar de no haber iniquidad en mis manos, y de haber sido mi oración pura.

18 O ziemio! nie zakrywajże krwi mojej, a niech nie ma miejsca wołanie moje!

¡Oh tierra! no cubras mi sangre, y no haya lugar á mi clamor.

19 Otoć i teraz w niebie jest świadek mój, jest świadek mój na wysokości.

Mas he aquí que en los cielos está mi testigo, y mi testimonio en las alturas.

20 O krasomówcy moi, przyjaciele moi! wylewa łzy do Boga oko moje.

Disputadores [son] mis amigos: [mas] á Dios destilarán mis ojos.

21 Oby się godziło wieść spór człowiekowi z Bogiem, i jako synowi człowieczemu z bliźnim swym!

¡Ojalá pudiese disputar el hombre con Dios, como con su prójimo!

22 Bo lata zamierzone nadchodzą, a ścieszką, którą się nie wrócę, już idą.

Mas los años contados vendrán, y yo iré el camino por donde no volveré.