Hioba 16

1 Ale odpowiedział Ijob, i rzekł:

Entonces Job respondió:

2 Słyszałem takowych rzeczy wiele; przykrymi cieszycielami wy wszyscy jesteście.

“Ya he oído todo esto antes. ¡Son consoladores que sólo causan problemas!

3 I kiedyż będzie koniec tym próżnym słowom? albo co cię przymusza, że tak odpowiadasz?

¿No cesarán sus discursos que son como el viento? ¿Qué les molesta tanto como para que tengan que responderme?

4 Azażbym ja tak mówił, jako wy, gdybyście wy byli na miejscu mojem? azażbym zbierał przeciwko wam słowa, i kiwałlibym nad wami głową swoją?

Podría hablar como si ustedes estuvieran en mi lugar, encadenando palabras para criticarlos, ridiculizándolos con un movimiento de cabeza.

5 Owszembym was posilał ustami memi, a ruchanie warg moich ulżyłoby boleści waszych.

Podría edificarlos con mi boca diciendo palabras; el movimiento de mis labios aliviaría su dolor.

6 Ale jeźli będę mówił, przecież się nie ukoi boleść moja; a jeźli też przestanę, izaż odejdzie odemnie?

Para mí, si hablo no se alivia mi dolor, y si no hablo el dolor sigue ahí.

7 A teraz zemdlił mię; spustoszyłeś, o Boże! wszystko zgromadzenie moje.

“Dios, me has agotado. Has destruido a toda mi familia.

8 Pomarszczyłeś mię na świadectwo, a znaczne na mnie schudzenie moje na twarzy mojej, jawnie świadczy przeciwko mnie.

Me has hecho marchitar, lo cual es un testimonio contra mí; mi cuerpo delgado atestigua contra mí.

9 Popędliwość jego porwała mię, i wziął nienawiść przeciwko mnie; a zgrzytając na mię zębami swemi, jako nieprzyjaciel mój, bystremi oczyma swemi spojrzał na mię.

Me ha desgarrado en su cólera; en su hostilidad ha rechinado los dientes contra mí; mi enemigo me atraviesa con su mirada feroz.

10 Rozdzierają na mię usta swe, i sromotnie mię policzkowali, zebrawszy się społu przeciwko mnie.

La gente me mira con la boca abierta, me abofetean en las mejillas para burlarse de mí, se agolpan a mi alrededor para atacarme.

11 Podał mię Bóg przewrotnemu, a w ręce niepobożnych wydał mię.

Dios me ha entregado a la gente malvada; me ha arrojado en sus manos.

12 Byłem w pokoju, ale mię potarł; a uchwyciwszy mię za szyję moję, roztrzaskał mię, i wystawił mię sobie za cel.

“Yo vivía en paz y él me hizo pedazos. Me agarró por el cuello y me hizo pedazos. Me ha convertido en su blanco.

13 Ogarnęli mię strzelcy jego; rozciął nerki moje, a nie przepuścił, i rozlał na ziemię żółć moję.

Sus arqueros me rodean. Sus flechas atraviesan mis riñones sin piedad. Derrama mi hiel por el suelo.

14 Zranił mię, raną na ranę; rzucił się na mię, jako olbrzym.

Como un muro me derriba, brecha tras brecha, se abalanza sobre mí como un guerrero.

15 Uszyłem wór na zsiniałą skórę moję, a oszpeciłem prochem głowę moję.

He sembrado tela de silicio para cubrir mi piel; mi fuerza yace rota en el polvo.

16 Twarz moja płaczem oszpecona, a na powiekach moich jest cień śmierci.

Mi cara está roja de tanto llorar y sombras oscuras rodean mis ojos,

17 Chociaż żadnego łupiestwa niemasz w rękach moich, a modlitwa moja jest czysta. (a jeźli nie tak, )

aunque no he hecho nada malo y mi oración es pura.

18 O ziemio! nie zakrywajże krwi mojej, a niech nie ma miejsca wołanie moje!

“Tierra, no cubras mi sangre. Que mi grito no encuentre lugar para esconderse.

19 Otoć i teraz w niebie jest świadek mój, jest świadek mój na wysokości.

Mira, ahora mismo mi testigo está en el cielo; el que habla por mí está en las alturas.

20 O krasomówcy moi, przyjaciele moi! wylewa łzy do Boga oko moje.

Mis amigos me desprecian, pero mis ojos derraman lágrimas ante Dios.

21 Oby się godziło wieść spór człowiekowi z Bogiem, i jako synowi człowieczemu z bliźnim swym!

Quiero que mi testigo hable por mí ante Dios como quien habla por su amigo.

22 Bo lata zamierzone nadchodzą, a ścieszką, którą się nie wrócę, już idą.

Porque dentro de pocos años andaré por ese camino del que no volveré”.