Hioba 16
1 Ale odpowiedział Ijob, i rzekł:
Allora rispose:
2 Słyszałem takowych rzeczy wiele; przykrymi cieszycielami wy wszyscy jesteście.
Ne ho udite gia molte di simili cose! Siete tutti consolatori molesti.
3 I kiedyż będzie koniec tym próżnym słowom? albo co cię przymusza, że tak odpowiadasz?
Non avran termine le parole campate in aria? O che cosa ti spinge a rispondere così?
4 Azażbym ja tak mówił, jako wy, gdybyście wy byli na miejscu mojem? azażbym zbierał przeciwko wam słowa, i kiwałlibym nad wami głową swoją?
Anch'io sarei capace di parlare come voi, se voi foste al mio posto: vi affogherei con parole e scuoterei il mio capo su di voi.
5 Owszembym was posilał ustami memi, a ruchanie warg moich ulżyłoby boleści waszych.
Vi conforterei con la bocca e il tremito delle mie labbra cesserebbe.
6 Ale jeźli będę mówił, przecież się nie ukoi boleść moja; a jeźli też przestanę, izaż odejdzie odemnie?
Ma se parlo, non viene impedito il mio dolore; se taccio, che cosa lo allontana da me?
7 A teraz zemdlił mię; spustoszyłeś, o Boże! wszystko zgromadzenie moje.
Ora però egli m'ha spossato, fiaccato, tutto il mio vicinato mi è addosso;
8 Pomarszczyłeś mię na świadectwo, a znaczne na mnie schudzenie moje na twarzy mojej, jawnie świadczy przeciwko mnie.
si è costituito testimone ed è insorto contro di me: il mio calunniatore mi accusa in faccia.
9 Popędliwość jego porwała mię, i wziął nienawiść przeciwko mnie; a zgrzytając na mię zębami swemi, jako nieprzyjaciel mój, bystremi oczyma swemi spojrzał na mię.
La sua collera mi dilania e mi perseguita; digrigna i denti contro di me, il mio nemico su di me aguzza gli occhi.
10 Rozdzierają na mię usta swe, i sromotnie mię policzkowali, zebrawszy się społu przeciwko mnie.
Spalancano la bocca contro di me, mi schiaffeggiano con insulti, insieme si alleano contro di me.
11 Podał mię Bóg przewrotnemu, a w ręce niepobożnych wydał mię.
Dio mi consegna come preda all'empio, e mi getta nelle mani dei malvagi.
12 Byłem w pokoju, ale mię potarł; a uchwyciwszy mię za szyję moję, roztrzaskał mię, i wystawił mię sobie za cel.
Me ne stavo tranquillo ed egli mi ha rovinato, mi ha afferrato per il collo e mi ha stritolato; ha fatto di me il suo bersaglio.
13 Ogarnęli mię strzelcy jego; rozciął nerki moje, a nie przepuścił, i rozlał na ziemię żółć moję.
I suoi arcieri mi circondano; mi trafigge i fianchi senza pietà, versa a terra il mio fiele,
14 Zranił mię, raną na ranę; rzucił się na mię, jako olbrzym.
mi apre ferita su ferita, mi si avventa contro come un guerriero.
15 Uszyłem wór na zsiniałą skórę moję, a oszpeciłem prochem głowę moję.
Ho cucito un sacco sulla mia pelle e ho prostrato la fronte nella polvere.
16 Twarz moja płaczem oszpecona, a na powiekach moich jest cień śmierci.
La mia faccia è rossa per il pianto e sulle mie palpebre v'è una fitta oscurità.
17 Chociaż żadnego łupiestwa niemasz w rękach moich, a modlitwa moja jest czysta. (a jeźli nie tak, )
Non c'è violenza nelle mie mani e pura è stata la mia preghiera.
18 O ziemio! nie zakrywajże krwi mojej, a niech nie ma miejsca wołanie moje!
O terra, non coprire il mio sangue e non abbia sosta il mio grido!
19 Otoć i teraz w niebie jest świadek mój, jest świadek mój na wysokości.
Ma ecco, fin d'ora il mio testimone è nei cieli, il mio mallevadore è lassù;
20 O krasomówcy moi, przyjaciele moi! wylewa łzy do Boga oko moje.
miei avvocati presso Dio sono i miei lamenti, mentre davanti a lui sparge lacrime il mio occhio,
21 Oby się godziło wieść spór człowiekowi z Bogiem, i jako synowi człowieczemu z bliźnim swym!
perché difenda l'uomo davanti a Dio, come un mortale fa con un suo amico;
22 Bo lata zamierzone nadchodzą, a ścieszką, którą się nie wrócę, już idą.
poiché passano i miei anni contati e io me ne vado per una via senza ritorno.
