< Hioba 16 >

1 Ale odpowiedział Ijob, i rzekł:
ויען איוב ויאמר׃
2 Słyszałem takowych rzeczy wiele; przykrymi cieszycielami wy wszyscy jesteście.
שמעתי כאלה רבות מנחמי עמל כלכם׃
3 I kiedyż będzie koniec tym próżnym słowom? albo co cię przymusza, że tak odpowiadasz?
הקץ לדברי רוח או מה ימריצך כי תענה׃
4 Azażbym ja tak mówił, jako wy, gdybyście wy byli na miejscu mojem? azażbym zbierał przeciwko wam słowa, i kiwałlibym nad wami głową swoją?
גם אנכי ככם אדברה לו יש נפשכם תחת נפשי אחבירה עליכם במלים ואניעה עליכם במו ראשי׃
5 Owszembym was posilał ustami memi, a ruchanie warg moich ulżyłoby boleści waszych.
אאמצכם במו פי וניד שפתי יחשך׃
6 Ale jeźli będę mówił, przecież się nie ukoi boleść moja; a jeźli też przestanę, izaż odejdzie odemnie?
אם אדברה לא יחשך כאבי ואחדלה מה מני יהלך׃
7 A teraz zemdlił mię; spustoszyłeś, o Boże! wszystko zgromadzenie moje.
אך עתה הלאני השמות כל עדתי׃
8 Pomarszczyłeś mię na świadectwo, a znaczne na mnie schudzenie moje na twarzy mojej, jawnie świadczy przeciwko mnie.
ותקמטני לעד היה ויקם בי כחשי בפני יענה׃
9 Popędliwość jego porwała mię, i wziął nienawiść przeciwko mnie; a zgrzytając na mię zębami swemi, jako nieprzyjaciel mój, bystremi oczyma swemi spojrzał na mię.
אפו טרף וישטמני חרק עלי בשניו צרי ילטוש עיניו לי׃
10 Rozdzierają na mię usta swe, i sromotnie mię policzkowali, zebrawszy się społu przeciwko mnie.
פערו עלי בפיהם בחרפה הכו לחיי יחד עלי יתמלאון׃
11 Podał mię Bóg przewrotnemu, a w ręce niepobożnych wydał mię.
יסגירני אל אל עויל ועל ידי רשעים ירטני׃
12 Byłem w pokoju, ale mię potarł; a uchwyciwszy mię za szyję moję, roztrzaskał mię, i wystawił mię sobie za cel.
שלו הייתי ויפרפרני ואחז בערפי ויפצפצני ויקימני לו למטרה׃
13 Ogarnęli mię strzelcy jego; rozciął nerki moje, a nie przepuścił, i rozlał na ziemię żółć moję.
יסבו עלי רביו יפלח כליותי ולא יחמול ישפך לארץ מררתי׃
14 Zranił mię, raną na ranę; rzucił się na mię, jako olbrzym.
יפרצני פרץ על פני פרץ ירץ עלי כגבור׃
15 Uszyłem wór na zsiniałą skórę moję, a oszpeciłem prochem głowę moję.
שק תפרתי עלי גלדי ועללתי בעפר קרני׃
16 Twarz moja płaczem oszpecona, a na powiekach moich jest cień śmierci.
פני חמרמרה מני בכי ועל עפעפי צלמות׃
17 Chociaż żadnego łupiestwa niemasz w rękach moich, a modlitwa moja jest czysta. (a jeźli nie tak, )
על לא חמס בכפי ותפלתי זכה׃
18 O ziemio! nie zakrywajże krwi mojej, a niech nie ma miejsca wołanie moje!
ארץ אל תכסי דמי ואל יהי מקום לזעקתי׃
19 Otoć i teraz w niebie jest świadek mój, jest świadek mój na wysokości.
גם עתה הנה בשמים עדי ושהדי במרומים׃
20 O krasomówcy moi, przyjaciele moi! wylewa łzy do Boga oko moje.
מליצי רעי אל אלוה דלפה עיני׃
21 Oby się godziło wieść spór człowiekowi z Bogiem, i jako synowi człowieczemu z bliźnim swym!
ויוכח לגבר עם אלוה ובן אדם לרעהו׃
22 Bo lata zamierzone nadchodzą, a ścieszką, którą się nie wrócę, już idą.
כי שנות מספר יאתיו וארח לא אשוב אהלך׃

< Hioba 16 >