Hioba 16
1 Ale odpowiedział Ijob, i rzekł:
Darauf erwidert Job und spricht:
2 Słyszałem takowych rzeczy wiele; przykrymi cieszycielami wy wszyscy jesteście.
"Desgleichen hörte ich schon viel; ihr alle seid mir leidige Tröster.
3 I kiedyż będzie koniec tym próżnym słowom? albo co cię przymusza, że tak odpowiadasz?
Sind zweckvoll windige Worte? Oder, was zwingt dich, daß du Rede stehst?
4 Azażbym ja tak mówił, jako wy, gdybyście wy byli na miejscu mojem? azażbym zbierał przeciwko wam słowa, i kiwałlibym nad wami głową swoją?
Wie ihr, so könnte ich auch reden, wärt ihr an meiner Stelle. Ich übertrumpfte euch durch Worte, und schüttelte bloß mit dem Kopfe über euch.
5 Owszembym was posilał ustami memi, a ruchanie warg moich ulżyłoby boleści waszych.
Mit meinem Munde tröstete ich euch, doch Mitleid hielte meine Lippen an.
6 Ale jeźli będę mówił, przecież się nie ukoi boleść moja; a jeźli też przestanę, izaż odejdzie odemnie?
Wenn aber ich jetzt rede, so wird mein Schmerz doch nicht gelindert. Und unterlaß ich es, was nur verliere ich?
7 A teraz zemdlił mię; spustoszyłeś, o Boże! wszystko zgromadzenie moje.
So hat man also mich besiegt. Du hast mir das verwirrt, was für mich zeugt,
8 Pomarszczyłeś mię na świadectwo, a znaczne na mnie schudzenie moje na twarzy mojej, jawnie świadczy przeciwko mnie.
hast wehrlos mich gemacht. - Zum Kläger ward er mir und trat mir gegenüber; er sagte mir ins Angesicht, ich löge.
9 Popędliwość jego porwała mię, i wziął nienawiść przeciwko mnie; a zgrzytając na mię zębami swemi, jako nieprzyjaciel mój, bystremi oczyma swemi spojrzał na mię.
Er rümpft die Nase und befeindet mich und knirscht mit seinen Zähnen wider mich, und als mein Feind rollt er die Augen gegen mich.
10 Rozdzierają na mię usta swe, i sromotnie mię policzkowali, zebrawszy się społu przeciwko mnie.
Sie sperren gegen mich den Mund weit auf und schlagen mich gar schmählich auf die Wangen; dabei ergänzen sie sich gegenseitig wider mich.
11 Podał mię Bóg przewrotnemu, a w ręce niepobożnych wydał mię.
Dem Bösewicht gibt Gott mich preis; durch Frevler Hände macht er meine Wunde aufbrechen.
12 Byłem w pokoju, ale mię potarł; a uchwyciwszy mię za szyję moję, roztrzaskał mię, i wystawił mię sobie za cel.
Ich lebte ruhig. Da kam im Sturm er gegen mich, ergriff mich an dem Nacken, warf mich hin und machte mich für sich zur Zielscheibe.
13 Ogarnęli mię strzelcy jego; rozciął nerki moje, a nie przepuścił, i rozlał na ziemię żółć moję.
Die Pfeile schwirren um mich her. Er spaltet meine Nieren schonungslos und schüttet meine Galle auf den Boden.
14 Zranił mię, raną na ranę; rzucił się na mię, jako olbrzym.
Er bricht mir Bresche ein um Bresche und rennt gleich einem Kriegsheld wider mich.
15 Uszyłem wór na zsiniałą skórę moję, a oszpeciłem prochem głowę moję.
Da habe ich das Trauerkleid mir angenäht und in den Staub mein Horn gebohrt.
16 Twarz moja płaczem oszpecona, a na powiekach moich jest cień śmierci.
Vom Weinen rot ist mein Gesicht, und meine Augen sind umflort.
17 Chociaż żadnego łupiestwa niemasz w rękach moich, a modlitwa moja jest czysta. (a jeźli nie tak, )
Und doch war schuldlos meine Hand, aufrichtig immer mein Gebet.
18 O ziemio! nie zakrywajże krwi mojej, a niech nie ma miejsca wołanie moje!
Du, Erde, decke nicht mein Blut, und meinem Klageruf sei keine Schranke!
19 Otoć i teraz w niebie jest świadek mój, jest świadek mój na wysokości.
Im Himmel gibt's für mich noch Zeugen und Eideshelfer in den Höhen.
20 O krasomówcy moi, przyjaciele moi! wylewa łzy do Boga oko moje.
Fürsprecher sind mir meine Sitten. Mein Auge weint zu Gott,
21 Oby się godziło wieść spór człowiekowi z Bogiem, i jako synowi człowieczemu z bliźnim swym!
daß er dem Manne Recht verschaffe gegen Gott, so, wie man's bei den Menschen macht und seinesgleichen.
22 Bo lata zamierzone nadchodzą, a ścieszką, którą się nie wrócę, już idą.
Denn wenig Jahre noch, dann walle ich auf einem Pfade ohne Wiederkehr."
