Hioba 16
1 Ale odpowiedział Ijob, i rzekł:
Mais Job répondit, et dit:
2 Słyszałem takowych rzeczy wiele; przykrymi cieszycielami wy wszyscy jesteście.
J'ai souvent entendu de pareils discours; vous [êtes] tous des consolateurs fâcheux.
3 I kiedyż będzie koniec tym próżnym słowom? albo co cię przymusza, że tak odpowiadasz?
N'y aura-t-il point de fin à des paroles légères comme le vent, et de quoi te fais-tu fort pour répliquer ainsi?
4 Azażbym ja tak mówił, jako wy, gdybyście wy byli na miejscu mojem? azażbym zbierał przeciwko wam słowa, i kiwałlibym nad wami głową swoją?
Parlerais-je comme vous faites, si vous étiez en ma place; amasserais-je des paroles contre vous, ou branlerais-je ma tête contre vous?
5 Owszembym was posilał ustami memi, a ruchanie warg moich ulżyłoby boleści waszych.
Je vous fortifierais par mes discours, et le mouvement de mes lèvres soulagerait [votre douleur].
6 Ale jeźli będę mówił, przecież się nie ukoi boleść moja; a jeźli też przestanę, izaż odejdzie odemnie?
Si je parle, ma douleur n'en sera point soulagée; et si je me tais, qu'en aurai-je moins?
7 A teraz zemdlił mię; spustoszyłeś, o Boże! wszystko zgromadzenie moje.
Certes, il m'a maintenant accablé; tu as désolé toute ma troupe;
8 Pomarszczyłeś mię na świadectwo, a znaczne na mnie schudzenie moje na twarzy mojej, jawnie świadczy przeciwko mnie.
Tu m'as tout couvert de rides, qui sont un témoignage [des maux que je souffre]; et il s'est élevé en moi une maigreur qui en rend aussi témoignage sur mon visage.
9 Popędliwość jego porwała mię, i wziął nienawiść przeciwko mnie; a zgrzytając na mię zębami swemi, jako nieprzyjaciel mój, bystremi oczyma swemi spojrzał na mię.
Sa fureur [m']a déchiré, il s'est déclaré mon ennemi, il grince les dents sur moi, et étant devenu mon ennemi il étincelle des yeux contre moi.
10 Rozdzierają na mię usta swe, i sromotnie mię policzkowali, zebrawszy się społu przeciwko mnie.
Ils ouvrent leur bouche contre moi, ils me donnent des soufflets sur la joue pour me faire outrage, ils s'amassent ensemble contre moi.
11 Podał mię Bóg przewrotnemu, a w ręce niepobożnych wydał mię.
Le [Dieu] Fort m'a renfermé chez l'injuste, il m'a fait tomber entre les mains des méchants.
12 Byłem w pokoju, ale mię potarł; a uchwyciwszy mię za szyję moję, roztrzaskał mię, i wystawił mię sobie za cel.
J'étais en repos, et il m'a écrasé; il m'a saisi au collet, et m'a brisé, et il s'est fait de moi une bute.
13 Ogarnęli mię strzelcy jego; rozciął nerki moje, a nie przepuścił, i rozlał na ziemię żółć moję.
Ses archers m'ont environné, il me perce les reins, et ne m'épargne point; il répand mon fiel par terre.
14 Zranił mię, raną na ranę; rzucił się na mię, jako olbrzym.
Il m'a brisé en me faisant plaie sur plaie, il a couru sur moi comme un homme puissant.
15 Uszyłem wór na zsiniałą skórę moję, a oszpeciłem prochem głowę moję.
J'ai cousu un sac sur ma peau, et j'ai terni ma gloire dans la poussière.
16 Twarz moja płaczem oszpecona, a na powiekach moich jest cień śmierci.
Mon visage est couvert de boue à force de pleurer, et une ombre de mort est sur mes paupières;
17 Chociaż żadnego łupiestwa niemasz w rękach moich, a modlitwa moja jest czysta. (a jeźli nie tak, )
Quoiqu'il n'y ait point d'iniquité en mes mains, et que ma prière soit pure.
18 O ziemio! nie zakrywajże krwi mojej, a niech nie ma miejsca wołanie moje!
Ô terre! ne cache point le sang répandu par moi; et qu'il n'y ait point de lieu pour mon cri.
19 Otoć i teraz w niebie jest świadek mój, jest świadek mój na wysokości.
Mais maintenant voilà, mon témoin est aux cieux, mon témoin est dans les lieux hauts.
20 O krasomówcy moi, przyjaciele moi! wylewa łzy do Boga oko moje.
Mes amis sont des harangueurs; mais mon œil fond en larmes devant Dieu.
21 Oby się godziło wieść spór człowiekowi z Bogiem, i jako synowi człowieczemu z bliźnim swym!
Ô si l'homme raisonnait avec Dieu comme un homme avec son intime ami!
22 Bo lata zamierzone nadchodzą, a ścieszką, którą się nie wrócę, już idą.
Car les années de mon compte vont [finir], et j'entre dans un sentier d'où je ne reviendrai plus.
