< Hioba 16 >

1 Ale odpowiedział Ijob, i rzekł:
Yoube da amane sia: i,
2 Słyszałem takowych rzeczy wiele; przykrymi cieszycielami wy wszyscy jesteście.
“Na da musa: sia: agoaiwane nabasu. Dilia na dogo denesima: ne sia: be amoga na da se fawane naba.
3 I kiedyż będzie koniec tym próżnym słowom? albo co cię przymusza, że tak odpowiadasz?
Dilia da mae yolele, nama gebewane sia: nanoma: bela: ? Dilia abuliba: le dilia sia: fawane da dagomusa: sia: dawa: sala: ?
4 Azażbym ja tak mówił, jako wy, gdybyście wy byli na miejscu mojem? azażbym zbierał przeciwko wam słowa, i kiwałlibym nad wami głową swoją?
Dilia da na sogebiga esala ganiaba amola na da dilia sogebiga esala ganiaba, na da dilia sia: be liligi go huluane sia: musa: dawa: la: loba. Na da na dialuma noga: le fofoga: ne amola sia: bagohame da amoga dili mogososonesimu.
5 Owszembym was posilał ustami memi, a ruchanie warg moich ulżyłoby boleści waszych.
Na da dilima fada: i sia: be amoga dili mololesila: loba, amola dili denesima: ne, na da dilima gebewane fada: i sia: na: noba.
6 Ale jeźli będę mówił, przecież się nie ukoi boleść moja; a jeźli też przestanę, izaż odejdzie odemnie?
Be na sia: be amoga nina: hame fidisa amola ouiya: le esalebe amoga na se nabasu da hame gumisa.
7 A teraz zemdlił mię; spustoszyłeś, o Boże! wszystko zgromadzenie moje.
Gode! Di da na nimi guminisi, amola Di da na sosogo fi fane lelegema: ne, logo doasi.
8 Pomarszczyłeś mię na świadectwo, a znaczne na mnie schudzenie moje na twarzy mojej, jawnie świadczy przeciwko mnie.
Di da na gagulaligi dagoi. Di da na ha lai dunu. Na da geloga: i, amaiba: le eno dunu ilia da amo ba: lu, na da wadela: le hamoiba: le se naba, ilia da agoane dawa: digisa.
9 Popędliwość jego porwała mię, i wziął nienawiść przeciwko mnie; a zgrzytając na mię zębami swemi, jako nieprzyjaciel mój, bystremi oczyma swemi spojrzał na mię.
Gode da nama ougiba: le, na da: i dadega: le fasisa. E da nama higale, sosodo aligisa.
10 Rozdzierają na mię usta swe, i sromotnie mię policzkowali, zebrawszy się społu przeciwko mnie.
Dunu da nama mi gasesa. Ilia da na guba: le eale disili, na odagi ilia loboba: ga fasa.
11 Podał mię Bóg przewrotnemu, a w ręce niepobożnych wydał mię.
Gode da na wadela: i hamosu dunugili i dagoi.
12 Byłem w pokoju, ale mię potarł; a uchwyciwszy mię za szyję moję, roztrzaskał mię, i wystawił mię sobie za cel.
Na da musa: olofole esalu. Be Gode da na galogoa gaguli, na bagadewane fananu, banenesi dagoi. Gode da nama bagadewane dadiga dimaga: su hamoi.
13 Ogarnęli mię strzelcy jego; rozciął nerki moje, a nie przepuścił, i rozlał na ziemię żółć moję.
E da la: idi la: idi nama dadiga gala: sa. Amo dadi da na da: i damana gala: le fifili sasalisa. Be amomane E da nama asigi hou hame olelesa.
14 Zranił mię, raną na ranę; rzucił się na mię, jako olbrzym.
E da na gala: le sasanone fifili sasalisa. E da doulasi dadi gagui dunu ea higale doagala: su hou defele, nama doagala: lala.
15 Uszyłem wór na zsiniałą skórę moję, a oszpeciłem prochem głowę moję.
Na da dinana amola eboboi abula ga: sisa. Amola na da gulu da: iya da: i dioiwane fisa.
16 Twarz moja płaczem oszpecona, a na powiekach moich jest cień śmierci.
Na da dinanawane, na odagi da maga: me gasa: sa. Na si da fofasa.
17 Chociaż żadnego łupiestwa niemasz w rękach moich, a modlitwa moja jest czysta. (a jeźli nie tak, )
Be na da hame gegei amola na da moloiwane Godema sia: ne gadosa.
18 O ziemio! nie zakrywajże krwi mojej, a niech nie ma miejsca wołanie moje!
Osobo bagade! Wadela: i hou nama hamoi dia mae wamolegema! Na da Godema, E da na da moloidafa sia: ma: ne, wele guda: sa. Na wele guda: sea mae ouiya: ma: ma!
19 Otoć i teraz w niebie jest świadek mój, jest świadek mój na wysokości.
Dunu afae Hebene ganodini esala da wa: legadole, e da namagale aligima: ne sia: mu.
20 O krasomówcy moi, przyjaciele moi! wylewa łzy do Boga oko moje.
Na na: iyado dunu da naba: le ba: sola: sa. Na da Godema dini iaha.
21 Oby się godziło wieść spór człowiekowi z Bogiem, i jako synowi człowieczemu z bliźnim swym!
Na da namagale na: iyado amo da na fidima: ne Godema edegemu, na da agoai dunu nama misa: ne hanai gala.
22 Bo lata zamierzone nadchodzą, a ścieszką, którą się nie wrócę, już idą.
Na da da: i sasegabe wea. Amola na da sinidigimu hamedei logo amoga ahoa.

< Hioba 16 >