Hioba 15
1 A odpowiadając Elifas Temańczyk rzekł:
Então Elifaz, o temanita, respondeu, dizendo:
2 Izali mądry ma na wiatr mówić? albo napełniać wschodnim wiatrem myśl swoję?
Por acaso o sábio dará como resposta vão conhecimento, e encherá seu ventre de vento oriental?
3 Przytaczając słowa niepożyteczne, i mowy, z których nie masz pożytku?
Repreenderá com palavras que nada servem, e com argumentos que de nada aproveitam?
4 Zaiste ty psujesz bojaźń Bożą i znosisz modlitwy do Boga.
Porém tu destróis o temor, e menosprezas a oração diante de Deus.
5 Albowiem pokazują nieprawość twą usta twoje, chociażeś sobie obrał język chytrych,
Pois tua perversidade conduz tua boca, e tu escolheste a língua dos astutos.
6 Potępiają cię usta twoje, a nie ja; a wargi twoje świadczą przeciwko tobie.
Tua boca te condena, e não eu; e teus lábios dão testemunho contra ti.
7 Czyś się najpierwszym człowiekiem urodził? czyś przed pagórkami utworzony?
Por acaso foste tu o primeiro ser humano a nascer? Ou foste gerado antes dos morros?
8 Izażeś tajemnic Bożych słuchał, a nie masz mądrości jedno w tobie?
Ouviste tu o segredo de Deus? Reténs tu [apenas] contigo a sabedoria?
9 Cóż ty umiesz, czego my nie wiemy? albo cóż ty rozumiesz, czegobyśmy my nie rozumieli?
O que tu sabes que nós não saibamos? [O que] tu entendes que não tenhamos [entendido]?
10 I sędziwyć i starzec między nami jest starszy w latach niż ojciec twój.
Entre nós também há os que tenham cabelos grisalhos, também há os que são muito mais idosos que teu pai.
11 I lekceż sobie ważysz pociechy Boskie? i maszże jeszcze co tak skrytego w sobie?
Por acaso as consolações de Deus te são poucas? As mansas palavras voltadas a ti?
12 Czemuż cię tak uniosło serce twoje? Czemu mrugają oczy twoje?
Por que o teu coração te arrebata, e por que centelham teus olhos,
13 Że tak odpowiada Bogu duch twój, a wypuszczasz z ust twoich takowe mowy?
Para que vires teu espírito contra Deus, e deixes sair [tais] tais palavras de tua boca?
14 Cóż jest człowiek, aby miał być czystym, albo żeby miał być sprawiedliwym, urodzony z niewiasty?
O que é o homem, para que seja puro? E o nascido de mulher, para que seja justo?
15 Oto i w świętych jego niemasz doskonałości, i niebiosa nie są czyste w oczach jego.
Eis que [Deus] não confia em seus santos, nem os céus são puros diante de seus olhos;
16 Daleko więcej obrzydły jest, i nieużyteczny człowiek, który pije nieprawość jako wodę.
Quanto menos o homem, abominável e corrupto, que bebe a maldade como água?
17 Okażęć, tylko mię słuchaj; a com widział, oznajmięć,
Escuta-me; eu te mostrarei; eu te contarei o que vi.
18 Co mędrzy powiedzieli, a nie zataili, co mieli od przodków swoich;
(O que os sábios contaram, o que não foi encoberto por seus pais,
19 Którym samym dana była ziemia, a żaden obcy nie przeszedł przez nię.
A somente os quais a terra foi dada, e estranho nenhum passou por meio deles):
20 Po wszystkie dni swoje sam siebie niepobożny boleśnie trapi, a nie wiele lat zamierzono okrutnikowi.
Todos os dias do perverso são sofrimento para si, o número de anos reservados ao opressor.
21 Głos straszliwy brzmi w uszach jego, że czasu pokoju pustoszący przypadnie nań.
Ruídos de horrores estão em seus ouvidos; até na paz lhe sobrevém o assolador.
22 Nie wierzy, żeby się miał nawrócić z ciemności, obawiając się zewsząd miecza.
Ele não crê que voltará da escuridão; ao contrário, a espada o espera.
23 Tuła się za chlebem, szukając gdzieby był; wie, że zgotowany jest dla niego dzień ciemności.
Anda vagueando por comida, onde quer que ela esteja. Ele sabe que o dia das trevas está prestes a acontecer.
24 Straszą go utrapienie i ucisk, i zmocnią się przeciwko niemu jako król gotowy do boju.
Angústia e aflição o assombram, [e] prevalecem contra ele como um rei preparado para a batalha;
25 Bo wyciągną przeciw Bogu rękę swą, a przeciwko Wszechmocnemu zmocnił się.
Porque ele estendeu sua mão contra Deus, e se embraveceu contra o Todo-Poderoso,
26 Natrze nań na szyję jego z gęstemi i wyniosłemi tarczami swemi.
Corre contra ele com [dureza] de pescoço, e como seus escudos grossos e levantados.
27 Bo okrył twarz swą tłustością swoją, a fałdów mu się naczyniło na słabiźnie.
Porque cobriu seu rosto com sua gordura, e engordou as laterais de seu corpo.
28 I mieszka w miastach popustoszonych, i w domach, w których nie mieszkano, które się miały obrócić w kupę rumu.
E habitou em cidades desoladas cidades, em casas desabitadas; que estavam prestes a desmoronar.
29 Nie zbogaci się, i nie ostoi się majętność jego, ani się rozszerzy na ziemi doskonałość takowych.
Ele não enriquecerá, nem seu patrimônio subsistirá, nem suas riquezas se estenderão pela terra.
30 Nie wynijdzie z ciemności; świeżą jego latorośl ususzy płomień, a zginie od ducha ust jego.
Não escapará das trevas; a chama secará seus ramos, e ao sopro de sua boca desparecerá.
31 Nie wierzy, że w próżności jest, który błądzi; a że próżność będzie nagrodą jego.
Não confie ele na ilusão para ser enganado; pois a sua recompensa será nada.
32 Przed wypełnieniem dni swoich wycięty będzie, a różdżka jego nie zakwitnie.
Não sendo ainda seu tempo, ela se cumprirá; e seu ramo não florescerá.
33 Jako winna macica utraci niedojrzałe grona swoje, a jako oliwa kwiat swój zrzuci.
Sacudirá suas uvas antes de amadurecerem como a vide, e derramará sua flor como a oliveira.
34 Albowiem zgromadzenie obłudnych spustoszone będzie, a ogień pożre przybytki pobudowane za dary.
Pois a ajuntamento dos hipócritas será estéril, e fogo consumirá as tendas do suborno.
35 Poczęli kłopot, a porodzili nieprawość; a żywot ich gotuje zdradę.
Eles concebem a maldade, e dão à luz a perversidade; e o ventre deles prepara enganos.
