Hioba 15
1 A odpowiadając Elifas Temańczyk rzekł:
Darauf erwidert Eliphaz von Teman also:
2 Izali mądry ma na wiatr mówić? albo napełniać wschodnim wiatrem myśl swoję?
"Kann denn ein Weiser so unsinnige Beweise bringen und sich in solcher Hohlheit blähen?
3 Przytaczając słowa niepożyteczne, i mowy, z których nie masz pożytku?
Kann er Beweis mit Reden führen, die nichts taugen, mit Sprüchen, die nichts nütze sind?
4 Zaiste ty psujesz bojaźń Bożą i znosisz modlitwy do Boga.
Du machst die Gottesfurcht zunichte, zerstörst die Andacht vor der Gottheit,
5 Albowiem pokazują nieprawość twą usta twoje, chociażeś sobie obrał język chytrych,
wenn deine Schuld dich lehrt, also zu reden, und du Verschmitzter Redeweise wählst.
6 Potępiają cię usta twoje, a nie ja; a wargi twoje świadczą przeciwko tobie.
Dein eigener Mund verdammt dich und nicht ich; die eigenen Lippen strafen dich.
7 Czyś się najpierwszym człowiekiem urodził? czyś przed pagórkami utworzony?
Warst du als Erstlingsmensch geboren und kamst du vor den Hügeln auf die Welt,
8 Izażeś tajemnic Bożych słuchał, a nie masz mądrości jedno w tobie?
und hörtest du im Rate Gottes zu und holtest Weisheit dir allein?
9 Cóż ty umiesz, czego my nie wiemy? albo cóż ty rozumiesz, czegobyśmy my nie rozumieli?
Was weißt du, und wir wüßten's nicht, verstehst, was unbekannt uns wäre?
10 I sędziwyć i starzec między nami jest starszy w latach niż ojciec twój.
Sind unter uns doch graue Häupter, mehr als betagt genug, um Vater dir zu sein.
11 I lekceż sobie ważysz pociechy Boskie? i maszże jeszcze co tak skrytego w sobie?
Ist dir die Gotteströstung zu gering, das Wort, das sanft an dich ergeht?
12 Czemuż cię tak uniosło serce twoje? Czemu mrugają oczy twoje?
Warum reißt dich ein Unmut fort? Was blicken deine Augen finster,
13 Że tak odpowiada Bogu duch twój, a wypuszczasz z ust twoich takowe mowy?
daß deinen Geist du Gott zurückzugeben trachtest? Nur mit dem Munde freilich hast du das gesagt.
14 Cóż jest człowiek, aby miał być czystym, albo żeby miał być sprawiedliwym, urodzony z niewiasty?
Was ist der Mensch, daß rein er wäre, gerecht der Weibgeborene?
15 Oto i w świętych jego niemasz doskonałości, i niebiosa nie są czyste w oczach jego.
Selbst seinen Heiligen traut er nicht; der Himmel ist nicht rein in seinen Augen,
16 Daleko więcej obrzydły jest, i nieużyteczny człowiek, który pije nieprawość jako wodę.
geschweige der Abscheuliche, Verdorbene, der Mensch, der Sünde wie das Wasser trinkt.
17 Okażęć, tylko mię słuchaj; a com widział, oznajmięć,
Ich will dich lehren; hör mir zu. Was ich geschaut, will ich dir sagen,
18 Co mędrzy powiedzieli, a nie zataili, co mieli od przodków swoich;
was Weise einst verkündet, was ihre Väter ihnen nicht verhehlt,
19 Którym samym dana była ziemia, a żaden obcy nie przeszedł przez nię.
die noch allein im Lande saßen, zu denen noch kein Fremder kam.
20 Po wszystkie dni swoje sam siebie niepobożny boleśnie trapi, a nie wiele lat zamierzono okrutnikowi.
Des Bösen Leben ist voll Angst; nur wenig Jahre sind für den Gewaltmenschen bestimmt.
21 Głos straszliwy brzmi w uszach jego, że czasu pokoju pustoszący przypadnie nań.
Der Schrecken hallt in seinem Ohr; wiewohl in Sicherheit, wird er vom Räuber überfallen schon.
22 Nie wierzy, żeby się miał nawrócić z ciemności, obawiając się zewsząd miecza.
Er gibt den Glauben auf, dem Dunkel zu entrinnen; er ist bestimmt für blutigen Tod
23 Tuła się za chlebem, szukając gdzieby był; wie, że zgotowany jest dla niego dzień ciemności.
und wird ein Fraß der Geier. Er weiß, ihm ist ein finsterer Tag von ihm bestimmt.
24 Straszą go utrapienie i ucisk, i zmocnią się przeciwko niemu jako król gotowy do boju.
Ihn schreckt die Not; ihn überfällt die Drangsalszeit gleich einem kampfbereiten Hahn.
25 Bo wyciągną przeciw Bogu rękę swą, a przeciwko Wszechmocnemu zmocnił się.
Weil gegen Gott die Hand er ausgestreckt und dem Allmächtigen er Trotz geboten,
26 Natrze nań na szyję jego z gęstemi i wyniosłemi tarczami swemi.
so stürmt er gegen ihn, mit seines rauhen Schildes Wölbung.
27 Bo okrył twarz swą tłustością swoją, a fałdów mu się naczyniło na słabiźnie.
Er deckt mit dem Visier sein Angesicht, legt einen Panzerschurz um seine Lenden.
28 I mieszka w miastach popustoszonych, i w domach, w których nie mieszkano, które się miały obrócić w kupę rumu.
Nur in verfemten Städten noch kann jener siedeln, in unbewohnbaren Gebäuden, die schon dem Abbruch sind verfallen.
29 Nie zbogaci się, i nie ostoi się majętność jego, ani się rozszerzy na ziemi doskonałość takowych.
Er wird nicht wieder reich, noch hat Bestand je seine Habe; er schlägt im Boden nimmer Wurzel.
30 Nie wynijdzie z ciemności; świeżą jego latorośl ususzy płomień, a zginie od ducha ust jego.
Der Finsternis entgeht er nicht, es dörrt die Hitze seine Zweige, und seine Blüten fallen durch den Sturmwind ab.
31 Nie wierzy, że w próżności jest, który błądzi; a że próżność będzie nagrodą jego.
Zu denen, die auf Nichtiges vertrauen, irrt er hin; sein Entgelt ist das Nichts.
32 Przed wypełnieniem dni swoich wycięty będzie, a różdżka jego nie zakwitnie.
Noch vor der Zeit verwelken sie, und seine Zweige grünen nimmer.
33 Jako winna macica utraci niedojrzałe grona swoje, a jako oliwa kwiat swój zrzuci.
Er wirft gleich einem Weinstock seine Früchte ab, wirft wie der Ölbaum seine Blüte hin.
34 Albowiem zgromadzenie obłudnych spustoszone będzie, a ogień pożre przybytki pobudowane za dary.
Des Frevlers Rotte ist ja unfruchtbar, und Feuer frißt des Unrechts Zelte.
35 Poczęli kłopot, a porodzili nieprawość; a żywot ich gotuje zdradę.
Sie brüten Unheil, hecken Ungemach, und ihres Leibes Frucht ist Trug."
