< Hioba 15 >
1 A odpowiadając Elifas Temańczyk rzekł:
Alors Eliphaz de Théman prit la parole et dit:
2 Izali mądry ma na wiatr mówić? albo napełniać wschodnim wiatrem myśl swoję?
Le sage répond-il par une science vaine? Se gonfle-t-il la poitrine de vent?
3 Przytaczając słowa niepożyteczne, i mowy, z których nie masz pożytku?
Se défend-il par de futiles propos, par des discours qui ne servent à rien?
4 Zaiste ty psujesz bojaźń Bożą i znosisz modlitwy do Boga.
Toi, tu détruis même la crainte de Dieu, tu anéantis toute piété envers Dieu.
5 Albowiem pokazują nieprawość twą usta twoje, chociażeś sobie obrał język chytrych,
Ta bouche révèle ton iniquité, et tu prends le langage les fourbes.
6 Potępiają cię usta twoje, a nie ja; a wargi twoje świadczą przeciwko tobie.
Ce n'est pas moi, c'est ta bouche qui te condamne, ce sont tes lèvres qui déposent contre toi.
7 Czyś się najpierwszym człowiekiem urodził? czyś przed pagórkami utworzony?
Es-tu né le premier des hommes? As-tu été enfanté avant les collines?
8 Izażeś tajemnic Bożych słuchał, a nie masz mądrości jedno w tobie?
As-tu assisté au conseil de Dieu? As-tu dérobé pour toi seul la sagesse?
9 Cóż ty umiesz, czego my nie wiemy? albo cóż ty rozumiesz, czegobyśmy my nie rozumieli?
Que sais-tu, que nous ne sachions? Qu'as-tu appris, qui ne nous soit familier?
10 I sędziwyć i starzec między nami jest starszy w latach niż ojciec twój.
Nous avons aussi parmi nous des cheveux blancs, des vieillards plus riches de jours que ton père.
11 I lekceż sobie ważysz pociechy Boskie? i maszże jeszcze co tak skrytego w sobie?
Tiens-tu pour peu de chose les consolations de Dieu et les douces paroles que nous t'adressons?
12 Czemuż cię tak uniosło serce twoje? Czemu mrugają oczy twoje?
Où ton cœur t'emporte-t-il, et que signifie ce roulement de tes yeux?
13 Że tak odpowiada Bogu duch twój, a wypuszczasz z ust twoich takowe mowy?
Quoi! C'est contre Dieu que tu tournes ta colère, et que de ta bouche tu fais sortir de tels discours?
14 Cóż jest człowiek, aby miał być czystym, albo żeby miał być sprawiedliwym, urodzony z niewiasty?
Qu'est-ce que l'homme, pour qu'il soit pur, le fils de la femme, pour qu'il soit juste?
15 Oto i w świętych jego niemasz doskonałości, i niebiosa nie są czyste w oczach jego.
Voici que Dieu ne se fie pas même à ses saints, et les cieux ne sont pas purs devant lui:
16 Daleko więcej obrzydły jest, i nieużyteczny człowiek, który pije nieprawość jako wodę.
combien moins cet être abominable et pervers, l'homme qui boit l'iniquité comme l'eau!
17 Okażęć, tylko mię słuchaj; a com widział, oznajmięć,
Je vais t'instruire, écoute-moi; je raconterai ce que j'ai vu,
18 Co mędrzy powiedzieli, a nie zataili, co mieli od przodków swoich;
ce que les sages enseignent, — ils ne le cachent pas, l'ayant appris de leurs pères;
19 Którym samym dana była ziemia, a żaden obcy nie przeszedł przez nię.
à eux seuls avait été donné le pays, et parmi eux jamais ne passa l'étranger. —
20 Po wszystkie dni swoje sam siebie niepobożny boleśnie trapi, a nie wiele lat zamierzono okrutnikowi.
« Le méchant, durant tous ses jours, est rongé par l'angoisse; un petit nombre d'années sont réservées à l'oppresseur.
21 Głos straszliwy brzmi w uszach jego, że czasu pokoju pustoszący przypadnie nań.
Des bruits effrayants retentissent à ses oreilles; au sein de la paix, le dévastateur fond sur lui.
22 Nie wierzy, żeby się miał nawrócić z ciemności, obawiając się zewsząd miecza.
Il n'espère pas échapper aux ténèbres, il sent qu'il est guetté pour le glaive.
23 Tuła się za chlebem, szukając gdzieby był; wie, że zgotowany jest dla niego dzień ciemności.
Il erre pour chercher son pain; il sait que le jour des ténèbres est prêt, à ses côtés.
24 Straszą go utrapienie i ucisk, i zmocnią się przeciwko niemu jako król gotowy do boju.
La détresse et l'angoisse tombent sur lui; elles l'assaillent comme un roi armé pour le combat.
25 Bo wyciągną przeciw Bogu rękę swą, a przeciwko Wszechmocnemu zmocnił się.
Car il a levé sa main contre Dieu, il a bravé le Tout-Puissant,
26 Natrze nań na szyję jego z gęstemi i wyniosłemi tarczami swemi.
il a couru sur lui le cou raide, sous le dos épais de ses boucliers.
27 Bo okrył twarz swą tłustością swoją, a fałdów mu się naczyniło na słabiźnie.
Il avait le visage couvert de graisse, et les flancs chargés d'embonpoint.
28 I mieszka w miastach popustoszonych, i w domach, w których nie mieszkano, które się miały obrócić w kupę rumu.
Il occupait des villes qui ne sont plus, des maisons qui n'ont plus d'habitants, vouées à devenir des monceaux de pierre.
29 Nie zbogaci się, i nie ostoi się majętność jego, ani się rozszerzy na ziemi doskonałość takowych.
Il ne s'enrichira plus, sa fortune ne tiendra pas, ses possessions ne s'étendront plus sur la terre.
30 Nie wynijdzie z ciemności; świeżą jego latorośl ususzy płomień, a zginie od ducha ust jego.
Il n'échappera pas aux ténèbres; la flamme desséchera ses rejetons, et il sera emporté par le souffle de la bouche de Dieu.
31 Nie wierzy, że w próżności jest, który błądzi; a że próżność będzie nagrodą jego.
Qu'il n'espère rien du mensonge, il y sera pris; le mensonge sera sa récompense.
32 Przed wypełnieniem dni swoich wycięty będzie, a różdżka jego nie zakwitnie.
Elle arrivera avant que ses jours soient pleins, et son rameau ne verdira plus.
33 Jako winna macica utraci niedojrzałe grona swoje, a jako oliwa kwiat swój zrzuci.
Il secouera, comme la vigne, son fruit à peine éclos; il laissera tomber sa fleur, comme l'olivier.
34 Albowiem zgromadzenie obłudnych spustoszone będzie, a ogień pożre przybytki pobudowane za dary.
Car la maison de l'impie est stérile, et le feu dévore la tente du juge corrompu.
35 Poczęli kłopot, a porodzili nieprawość; a żywot ich gotuje zdradę.
Il a conçu le mal, et il enfante le malheur, dans son sein mûrit un fruit de déception. »