Hioba 15
1 A odpowiadając Elifas Temańczyk rzekł:
And Eliphaz the Temanite answereth and saith: —
2 Izali mądry ma na wiatr mówić? albo napełniać wschodnim wiatrem myśl swoję?
Doth a wise man answer [with] vain knowledge? And fill [with] an east wind his belly?
3 Przytaczając słowa niepożyteczne, i mowy, z których nie masz pożytku?
To reason with a word not useful? And speeches — no profit in them?
4 Zaiste ty psujesz bojaźń Bożą i znosisz modlitwy do Boga.
Yea, thou dost make reverence void, And dost diminish meditation before God.
5 Albowiem pokazują nieprawość twą usta twoje, chociażeś sobie obrał język chytrych,
For thy mouth teacheth thine iniquity, And thou chooseth the tongue of the subtile.
6 Potępiają cię usta twoje, a nie ja; a wargi twoje świadczą przeciwko tobie.
Thy mouth declareth thee wicked, and not I, And thy lips testify against thee.
7 Czyś się najpierwszym człowiekiem urodził? czyś przed pagórkami utworzony?
The first man art thou born? And before the heights wast thou formed?
8 Izażeś tajemnic Bożych słuchał, a nie masz mądrości jedno w tobie?
Of the secret counsel of God dost thou hear? And withdrawest thou unto thee wisdom?
9 Cóż ty umiesz, czego my nie wiemy? albo cóż ty rozumiesz, czegobyśmy my nie rozumieli?
What hast thou known, and we know not? Understandest thou — and it is not with us?
10 I sędziwyć i starzec między nami jest starszy w latach niż ojciec twój.
Both the gray-headed And the very aged [are] among us — Greater than thy father [in] days.
11 I lekceż sobie ważysz pociechy Boskie? i maszże jeszcze co tak skrytego w sobie?
Too few for thee are the comforts of God? And a gentle word [is] with thee,
12 Czemuż cię tak uniosło serce twoje? Czemu mrugają oczy twoje?
What — doth thine heart take thee away? And what — are thine eyes high?
13 Że tak odpowiada Bogu duch twój, a wypuszczasz z ust twoich takowe mowy?
For thou turnest against God thy spirit? And hast brought out words from thy mouth:
14 Cóż jest człowiek, aby miał być czystym, albo żeby miał być sprawiedliwym, urodzony z niewiasty?
What [is] man that he is pure, And that he is righteous, one born of woman?
15 Oto i w świętych jego niemasz doskonałości, i niebiosa nie są czyste w oczach jego.
Lo, in His holy ones He putteth no credence, And the heavens have not been pure in His eyes.
16 Daleko więcej obrzydły jest, i nieużyteczny człowiek, który pije nieprawość jako wodę.
Also — surely abominable and filthy Is man drinking as water perverseness.
17 Okażęć, tylko mię słuchaj; a com widział, oznajmięć,
I shew thee — hearken to me — And this I have seen and declare:
18 Co mędrzy powiedzieli, a nie zataili, co mieli od przodków swoich;
Which the wise declare — And have not hid — from their fathers.
19 Którym samym dana była ziemia, a żaden obcy nie przeszedł przez nię.
To them alone was the land given, And a stranger passed not over into their midst:
20 Po wszystkie dni swoje sam siebie niepobożny boleśnie trapi, a nie wiele lat zamierzono okrutnikowi.
'All days of the wicked he is paining himself, And few years have been laid up for the terrible one.
21 Głos straszliwy brzmi w uszach jego, że czasu pokoju pustoszący przypadnie nań.
A fearful voice [is] in his ears, In peace doth a destroyer come to him.
22 Nie wierzy, żeby się miał nawrócić z ciemności, obawiając się zewsząd miecza.
He believeth not to return from darkness, And watched [is] he for the sword.
23 Tuła się za chlebem, szukając gdzieby był; wie, że zgotowany jest dla niego dzień ciemności.
He is wandering for bread — 'Where [is] it?' He hath known that ready at his hand Is a day of darkness.
24 Straszą go utrapienie i ucisk, i zmocnią się przeciwko niemu jako król gotowy do boju.
Terrify him do adversity and distress, They prevail over him As a king ready for a boaster.
25 Bo wyciągną przeciw Bogu rękę swą, a przeciwko Wszechmocnemu zmocnił się.
For he stretched out against God his hand, And against the Mighty he maketh himself mighty.
26 Natrze nań na szyję jego z gęstemi i wyniosłemi tarczami swemi.
He runneth unto Him with a neck, With thick bosses of his shields.
27 Bo okrył twarz swą tłustością swoją, a fałdów mu się naczyniło na słabiźnie.
For he hath covered his face with his fat, And maketh vigour over [his] confidence.
28 I mieszka w miastach popustoszonych, i w domach, w których nie mieszkano, które się miały obrócić w kupę rumu.
And he inhabiteth cities cut off, houses not dwelt in, That have been ready to become heaps.
29 Nie zbogaci się, i nie ostoi się majętność jego, ani się rozszerzy na ziemi doskonałość takowych.
He is not rich, nor doth his wealth rise, Nor doth he stretch out on earth their continuance.
30 Nie wynijdzie z ciemności; świeżą jego latorośl ususzy płomień, a zginie od ducha ust jego.
He turneth not aside from darkness, His tender branch doth a flame dry up, And he turneth aside at the breath of His mouth!
31 Nie wierzy, że w próżności jest, który błądzi; a że próżność będzie nagrodą jego.
Let him not put credence in vanity, He hath been deceived, For vanity is his recompence.
32 Przed wypełnieniem dni swoich wycięty będzie, a różdżka jego nie zakwitnie.
Not in his day is it completed, And his bending branch is not green.
33 Jako winna macica utraci niedojrzałe grona swoje, a jako oliwa kwiat swój zrzuci.
He shaketh off as a vine his unripe fruit, And casteth off as an olive his blossom.
34 Albowiem zgromadzenie obłudnych spustoszone będzie, a ogień pożre przybytki pobudowane za dary.
For the company of the profane [is] gloomy, And fire hath consumed tents of bribery.
35 Poczęli kłopot, a porodzili nieprawość; a żywot ich gotuje zdradę.
To conceive misery, and to bear iniquity, Even their heart doth prepare deceit.
