Hioba 15
1 A odpowiadając Elifas Temańczyk rzekł:
Then answered Eliphaz the Temanite, and said:
2 Izali mądry ma na wiatr mówić? albo napełniać wschodnim wiatrem myśl swoję?
Should a wise man answer with arguments of wind, Or fill his bosom with the east wind?
3 Przytaczając słowa niepożyteczne, i mowy, z których nie masz pożytku?
Should he argue with speech that helpeth him not, And with words which do not profit him?
4 Zaiste ty psujesz bojaźń Bożą i znosisz modlitwy do Boga.
Behold, thou makest the fear of God a vain thing, And discouragest prayer before him.
5 Albowiem pokazują nieprawość twą usta twoje, chociażeś sobie obrał język chytrych,
Yea, thy own mouth proclaimeth thy iniquity, Though thou choosest the tongue of the crafty.
6 Potępiają cię usta twoje, a nie ja; a wargi twoje świadczą przeciwko tobie.
Thy own mouth condemneth thee, and not I; Thy own lips testify against thee.
7 Czyś się najpierwszym człowiekiem urodził? czyś przed pagórkami utworzony?
Art thou the first man that was born? Wast thou formed before the hills?
8 Izażeś tajemnic Bożych słuchał, a nie masz mądrości jedno w tobie?
Hast thou listened in the council of God, And drawn all wisdom to thyself?
9 Cóż ty umiesz, czego my nie wiemy? albo cóż ty rozumiesz, czegobyśmy my nie rozumieli?
What dost thou know, that we know not also? What dost thou understand, that is a secret to us?
10 I sędziwyć i starzec między nami jest starszy w latach niż ojciec twój.
With us are the aged and hoary-headed; Much older than thy father.
11 I lekceż sobie ważysz pociechy Boskie? i maszże jeszcze co tak skrytego w sobie?
Dost thou despise the consolations of God, And words so full of kindness to thee?
12 Czemuż cię tak uniosło serce twoje? Czemu mrugają oczy twoje?
Why hath thy passion taken possession of thee? And why this winking of thine eyes?
13 Że tak odpowiada Bogu duch twój, a wypuszczasz z ust twoich takowe mowy?
For against God hast thou turned thy spirit, And uttered such words from thy mouth.
14 Cóż jest człowiek, aby miał być czystym, albo żeby miał być sprawiedliwym, urodzony z niewiasty?
What is man, that he should be pure, And he that is born of woman, that he should be innocent?
15 Oto i w świętych jego niemasz doskonałości, i niebiosa nie są czyste w oczach jego.
Behold, He putteth no trust in his ministering spirits, And the heavens are not pure in his sight;
16 Daleko więcej obrzydły jest, i nieużyteczny człowiek, który pije nieprawość jako wodę.
Much less, abominable and polluted man, Who drinketh iniquity as water.
17 Okażęć, tylko mię słuchaj; a com widział, oznajmięć,
Hear me, and I will show thee, And that which I have seen will I declare;
18 Co mędrzy powiedzieli, a nie zataili, co mieli od przodków swoich;
Which the wise men have told, And not kept concealed, as received from their fathers;
19 Którym samym dana była ziemia, a żaden obcy nie przeszedł przez nię.
To whom alone the land was given, And among whom not a stranger wandered.
20 Po wszystkie dni swoje sam siebie niepobożny boleśnie trapi, a nie wiele lat zamierzono okrutnikowi.
“All his days the wicked man is in pain; Yea, all the years, that are laid up for the oppressor.
21 Głos straszliwy brzmi w uszach jego, że czasu pokoju pustoszący przypadnie nań.
A fearful sound is in his ears; In peace the destroyer cometh upon him.
22 Nie wierzy, żeby się miał nawrócić z ciemności, obawiając się zewsząd miecza.
He hath no hope that he shall escape from darkness; He is set apart for the sword.
23 Tuła się za chlebem, szukając gdzieby był; wie, że zgotowany jest dla niego dzień ciemności.
He wandereth about, seeking bread; He knoweth that a day of darkness is at hand.
24 Straszą go utrapienie i ucisk, i zmocnią się przeciwko niemu jako król gotowy do boju.
Distress and anguish fill him with dread; They prevail against him like a king ready for the battle.
25 Bo wyciągną przeciw Bogu rękę swą, a przeciwko Wszechmocnemu zmocnił się.
Because he stretched forth his hand against God, And bade defiance to the Almighty,
26 Natrze nań na szyję jego z gęstemi i wyniosłemi tarczami swemi.
And ran against him with outstretched neck, With the thick bosses of his bucklers;
27 Bo okrył twarz swą tłustością swoją, a fałdów mu się naczyniło na słabiźnie.
Because he covered his face with fatness, And gathered fat upon his loins,
28 I mieszka w miastach popustoszonych, i w domach, w których nie mieszkano, które się miały obrócić w kupę rumu.
And dwelt in desolated cities, In houses which no man inhabiteth, That are ready to become heaps.
29 Nie zbogaci się, i nie ostoi się majętność jego, ani się rozszerzy na ziemi doskonałość takowych.
He shall not be rich; his substance shall not endure, And his possessions shall not be extended upon the earth.
30 Nie wynijdzie z ciemności; świeżą jego latorośl ususzy płomień, a zginie od ducha ust jego.
He shall not escape from darkness, And the flame shall dry up his branches; Yea, by the breath of His mouth shall he be taken away.
31 Nie wierzy, że w próżności jest, który błądzi; a że próżność będzie nagrodą jego.
“Let not man trust in vanity! he will be deceived; For vanity shall be his recompense.
32 Przed wypełnieniem dni swoich wycięty będzie, a różdżka jego nie zakwitnie.
He shall come to his end before his time, And his branch shall not be green.
33 Jako winna macica utraci niedojrzałe grona swoje, a jako oliwa kwiat swój zrzuci.
He shall shake off his unripe fruit like the vine, And shed his blossoms like the olive-tree.
34 Albowiem zgromadzenie obłudnych spustoszone będzie, a ogień pożre przybytki pobudowane za dary.
The house of the unrighteous shall be famished, And fire shall consume the tents of bribery.
35 Poczęli kłopot, a porodzili nieprawość; a żywot ich gotuje zdradę.
They conceive mischief, and bring forth misery, And their breast deviseth deceit.”
