Hioba 15

1 A odpowiadając Elifas Temańczyk rzekł:

Toen antwoordde Elifaz, de Themaniet, en zeide:

2 Izali mądry ma na wiatr mówić? albo napełniać wschodnim wiatrem myśl swoję?

Zal een wijs man winderige wetenschap voor antwoord geven, en zal hij zijn buik vullen met oostenwind?

3 Przytaczając słowa niepożyteczne, i mowy, z których nie masz pożytku?

Bestraffende door woorden, die niet baten, en door redenen, met dewelke hij geen voordeel doet?

4 Zaiste ty psujesz bojaźń Bożą i znosisz modlitwy do Boga.

Ja, gij vernietigt de vreze, en neemt het gebed voor het aangezicht Gods weg.

5 Albowiem pokazują nieprawość twą usta twoje, chociażeś sobie obrał język chytrych,

Want uw mond leert uw ongerechtigheid, en gij hebt de tong der arglistigen verkoren.

6 Potępiają cię usta twoje, a nie ja; a wargi twoje świadczą przeciwko tobie.

Uw mond verdoemt u, en niet ik; en uw lippen getuigen tegen u.

7 Czyś się najpierwszym człowiekiem urodził? czyś przed pagórkami utworzony?

Zijt gij de eerste een mens geboren? Of zijt gij voor de heuvelen voortgebracht?

8 Izażeś tajemnic Bożych słuchał, a nie masz mądrości jedno w tobie?

Hebt gij den verborgen raad Gods gehoord, en hebt gij de wijsheid naar u getrokken?

9 Cóż ty umiesz, czego my nie wiemy? albo cóż ty rozumiesz, czegobyśmy my nie rozumieli?

Wat weet gij, dat wij niet weten? Wat verstaat gij, dat bij ons niet is?

10 I sędziwyć i starzec między nami jest starszy w latach niż ojciec twój.

Onder ons is ook een grijze, ja, een stokoude, meerder van dagen dan uw vader.

11 I lekceż sobie ważysz pociechy Boskie? i maszże jeszcze co tak skrytego w sobie?

Zijn de vertroostingen Gods u te klein, en schuilt er enige zaak bij u?

12 Czemuż cię tak uniosło serce twoje? Czemu mrugają oczy twoje?

Waarom rukt uw hart u weg, en waarom wenken uw ogen?

13 Że tak odpowiada Bogu duch twój, a wypuszczasz z ust twoich takowe mowy?

Dat gij uw geest keert tegen God, en zulke redenen uit uw mond laat uitgaan.

14 Cóż jest człowiek, aby miał być czystym, albo żeby miał być sprawiedliwym, urodzony z niewiasty?

Wat is de mens, dat hij zuiver zou zijn, en die geboren is van een vrouw, dat hij rechtvaardig zou zijn?

15 Oto i w świętych jego niemasz doskonałości, i niebiosa nie są czyste w oczach jego.

Zie, op Zijn heiligen zou Hij niet vertrouwen, en de hemelen zijn niet zuiver in Zijn ogen.

16 Daleko więcej obrzydły jest, i nieużyteczny człowiek, który pije nieprawość jako wodę.

Hoeveel te meer is een man gruwelijk en stinkende, die het onrecht indrinkt als water?

17 Okażęć, tylko mię słuchaj; a com widział, oznajmięć,

Ik zal u wijzen, hoor mij aan, en hetgeen ik gezien heb, dat zal ik vertellen;

18 Co mędrzy powiedzieli, a nie zataili, co mieli od przodków swoich;

Hetwelk de wijzen verkondigd hebben, en men voor hun vaderen niet verborgen heeft;

19 Którym samym dana była ziemia, a żaden obcy nie przeszedł przez nię.

Denwelken alleen het land gegeven was, en door welker midden niemand vreemds doorging.

20 Po wszystkie dni swoje sam siebie niepobożny boleśnie trapi, a nie wiele lat zamierzono okrutnikowi.

Te allen dage doet de goddeloze zichzelven weedom aan; en weinige jaren in getal zijn voor den tiran weggelegd.

21 Głos straszliwy brzmi w uszach jego, że czasu pokoju pustoszący przypadnie nań.

Het geluid der verschrikkingen is in zijn oren; in den vrede zelven komt de verwoester hem over.

22 Nie wierzy, żeby się miał nawrócić z ciemności, obawiając się zewsząd miecza.

Hij gelooft niet uit de duisternis weder te keren, maar dat hij beloerd wordt ten zwaarde.

23 Tuła się za chlebem, szukając gdzieby był; wie, że zgotowany jest dla niego dzień ciemności.

Hij zwerft heen en weder om brood, waar het zijn mag; hij weet, dat bij zijn hand gereed is de dag der duisternis.

24 Straszą go utrapienie i ucisk, i zmocnią się przeciwko niemu jako król gotowy do boju.

Angst en benauwdheid verschrikken hem; zij overweldigt hem, gelijk een koning, bereid ten strijde.

25 Bo wyciągną przeciw Bogu rękę swą, a przeciwko Wszechmocnemu zmocnił się.

Want hij strekt tegen God zijn hand uit, en tegen den Almachtige stelt hij zich geweldiglijk aan.

26 Natrze nań na szyję jego z gęstemi i wyniosłemi tarczami swemi.

Hij loopt tegen Hem aan met den hals, met zijn dikke, hoog verhevene schilden.

27 Bo okrył twarz swą tłustością swoją, a fałdów mu się naczyniło na słabiźnie.

Omdat hij zijn aangezicht met zijn vet bedekt heeft, en rimpelen gemaakt om de weekdarmen;

28 I mieszka w miastach popustoszonych, i w domach, w których nie mieszkano, które się miały obrócić w kupę rumu.

En heeft bewoond verdelgde steden, en huizen, die men niet bewoonde, die gereed waren tot steen hopen te worden.

29 Nie zbogaci się, i nie ostoi się majętność jego, ani się rozszerzy na ziemi doskonałość takowych.

Hij zal niet rijk worden, en zijn vermogen zal niet bestaan; en hun volmaaktheid zal zich niet uitbreiden op de aarde.

30 Nie wynijdzie z ciemności; świeżą jego latorośl ususzy płomień, a zginie od ducha ust jego.

Hij zal van de duisternis niet ontwijken, de vlam zal zijn scheut verdrogen; hij zal wijken door het geblaas zijns monds.

31 Nie wierzy, że w próżności jest, który błądzi; a że próżność będzie nagrodą jego.

Hij betrouwe niet op ijdelheid, waardoor hij verleid wordt; want ijdelheid zal zijn vergelding wezen.

32 Przed wypełnieniem dni swoich wycięty będzie, a różdżka jego nie zakwitnie.

Als zijn dag nog niet is, zal hij vervuld worden; want zijn tak zal niet groenen.

33 Jako winna macica utraci niedojrzałe grona swoje, a jako oliwa kwiat swój zrzuci.

Men zal zijn onrijpe druiven afrukken, als van een wijnstok, en zijn bloeisel afwerpen, als van een olijfboom.

34 Albowiem zgromadzenie obłudnych spustoszone będzie, a ogień pożre przybytki pobudowane za dary.

Want de vergadering der huichelaren wordt eenzaam, en het vuur verteert de tenten der geschenken.

35 Poczęli kłopot, a porodzili nieprawość; a żywot ich gotuje zdradę.

Zijn ontvangen moeite, en baren ijdelheid, en hun buik richt bedrog aan.