Hioba 15
1 A odpowiadając Elifas Temańczyk rzekł:
Da svarede Elifas, Themaniten, og sagde:
2 Izali mądry ma na wiatr mówić? albo napełniać wschodnim wiatrem myśl swoję?
Skal en viis svare med Kundskab, som kun er Vejr, og fylde sin Bug med Blæst,
3 Przytaczając słowa niepożyteczne, i mowy, z których nie masz pożytku?
idet han fører Bevis med Ord, som ikke gavne, og med Taler, som intet baade!
4 Zaiste ty psujesz bojaźń Bożą i znosisz modlitwy do Boga.
Ja, du tilintetgør Gudsfrygt og svækker Bønnen for Guds Ansigt.
5 Albowiem pokazują nieprawość twą usta twoje, chociażeś sobie obrał język chytrych,
Thi din egen Mund beviser din Misgerning, og du vælger de træskes Tunge.
6 Potępiają cię usta twoje, a nie ja; a wargi twoje świadczą przeciwko tobie.
Din egen Mund dømmer dig skyldig og ikke jeg, og dine Læber vidne imod dig.
7 Czyś się najpierwszym człowiekiem urodził? czyś przed pagórkami utworzony?
Mon du er født som det første Menneske var, og er du avlet førend Højene?
8 Izażeś tajemnic Bożych słuchał, a nie masz mądrości jedno w tobie?
Mon du har hørt til i Guds hemmelige Raad og har revet Visdommen til dig?
9 Cóż ty umiesz, czego my nie wiemy? albo cóż ty rozumiesz, czegobyśmy my nie rozumieli?
Hvad ved du, som vi ikke vide? hvad forstaar du, og det skulde ikke være os bekendt?
10 I sędziwyć i starzec między nami jest starszy w latach niż ojciec twój.
Der er baade graahærdede og bedagede iblandt os, Mænd, som have levet længere end din Fader.
11 I lekceż sobie ważysz pociechy Boskie? i maszże jeszcze co tak skrytego w sobie?
Er Guds Trøst dig for ringe og det Ord, som han i Mildhed har talt med dig?
12 Czemuż cię tak uniosło serce twoje? Czemu mrugają oczy twoje?
Hvorfor betager dit Hjerte dig, og hvorfor blinke dine Øjne?
13 Że tak odpowiada Bogu duch twój, a wypuszczasz z ust twoich takowe mowy?
Thi du vender din Harme imod Gud, og du har ladet Taler udfare af din Mund.
14 Cóż jest człowiek, aby miał być czystym, albo żeby miał być sprawiedliwym, urodzony z niewiasty?
Hvad er et Menneske, at det skulde være rent? eller at den skulde være retfærdig, som er født af en Kvinde?
15 Oto i w świętych jego niemasz doskonałości, i niebiosa nie są czyste w oczach jego.
Se, han tror ikke sine hellige, og Himlene ere ikke rene for hans Øjne:
16 Daleko więcej obrzydły jest, i nieużyteczny człowiek, który pije nieprawość jako wodę.
Hvor meget mindre den, som er vederstyggelig og fordærvet, den Mand, der drikker Uretfærdighed som Vand?
17 Okażęć, tylko mię słuchaj; a com widział, oznajmięć,
Jeg vil kundgøre dig det, hør mig; og hvad jeg har set, vil jeg fortælle:
18 Co mędrzy powiedzieli, a nie zataili, co mieli od przodków swoich;
Hvad de vise have forkyndt, og hvad de ikke have dulgt som en Arv fra deres Fædre,
19 Którym samym dana była ziemia, a żaden obcy nie przeszedł przez nię.
dem alene blev Landet givet, og ingen fremmed trængte ind iblandt dem.
20 Po wszystkie dni swoje sam siebie niepobożny boleśnie trapi, a nie wiele lat zamierzono okrutnikowi.
Den ugudelige bæver alle sine Dage, og faa Aar i Tallet ere henlagte til en Voldsmand.
21 Głos straszliwy brzmi w uszach jego, że czasu pokoju pustoszący przypadnie nań.
Rædsler lyde for hans Øren; midt i Freden kommer en Ødelægger over ham.
22 Nie wierzy, żeby się miał nawrócić z ciemności, obawiając się zewsząd miecza.
Han kan ikke tro paa, at han vil komme tilbage fra Mørket, og han er udset til at omkomme ved Sværdet.
23 Tuła się za chlebem, szukając gdzieby był; wie, że zgotowany jest dla niego dzień ciemności.
Han vanker hid og did efter Brødet og siger: Hvor er det? han ved, at Mørkheds Dag er bestemt, ja er ved hans Side.
24 Straszą go utrapienie i ucisk, i zmocnią się przeciwko niemu jako król gotowy do boju.
Angest og Nød forfærde ham, det overvælder ham, som var det en Konge, der er rede til Striden;
25 Bo wyciągną przeciw Bogu rękę swą, a przeciwko Wszechmocnemu zmocnił się.
thi han har udrakt sin Haand imod Gud og har vældig sat sig op imod den Almægtige;
26 Natrze nań na szyję jego z gęstemi i wyniosłemi tarczami swemi.
han løb med oprakt Hals imod ham under sine Skjoldes tætte Tag;
27 Bo okrył twarz swą tłustością swoją, a fałdów mu się naczyniło na słabiźnie.
thi han har lagt Fedt paa sit Ansigt og lagt sig ud over sin Lænd med Fedme,
28 I mieszka w miastach popustoszonych, i w domach, w których nie mieszkano, które się miały obrócić w kupę rumu.
og han boede i Stæder, som vare ødelagte, i Huse, som man ikke bor i, som ere bestemte til Grushobe.
29 Nie zbogaci się, i nie ostoi się majętność jego, ani się rozszerzy na ziemi doskonałość takowych.
Han skal ikke blive rig, og hans Formue skal ikke bestaa; og hvad de have erhvervet, skal ikke udbredes i Landet.
30 Nie wynijdzie z ciemności; świeżą jego latorośl ususzy płomień, a zginie od ducha ust jego.
Han skal ikke komme bort fra Mørket, en Lue skal tørre hans Kvist; men han skal komme bort ved hans Munds Aande.
31 Nie wierzy, że w próżności jest, który błądzi; a że próżność będzie nagrodą jego.
Han skal ikke forlade sig paa Forfængelighed, han skuffer sig; thi Forfængelighed skal vorde ham Betaling.
32 Przed wypełnieniem dni swoich wycięty będzie, a różdżka jego nie zakwitnie.
Før hans Dag kommer, skal det opfyldes, og hans Gren skal ikke grønnes.
33 Jako winna macica utraci niedojrzałe grona swoje, a jako oliwa kwiat swój zrzuci.
Som Vintræet skal han afryste sine sure Druer og som Olietræet kaste sit Blomster.
34 Albowiem zgromadzenie obłudnych spustoszone będzie, a ogień pożre przybytki pobudowane za dary.
Thi den vanhelliges Forsamling skal blive øde, og Ild fortærer Bestikkelsens Telte.
35 Poczęli kłopot, a porodzili nieprawość; a żywot ich gotuje zdradę.
De undfange Uret og føde Udaad, og deres Inderste bereder Svig.
