Hioba 15
1 A odpowiadając Elifas Temańczyk rzekł:
Tedy odpovídaje Elifaz Temanský, řekl:
2 Izali mądry ma na wiatr mówić? albo napełniać wschodnim wiatrem myśl swoję?
Zdali moudrý vynášeti má umění povětrné, aneb naplňovati východním větrem břicho své,
3 Przytaczając słowa niepożyteczne, i mowy, z których nie masz pożytku?
Hádaje se slovy neprospěšnými, aneb řečmi neužitečnými?
4 Zaiste ty psujesz bojaźń Bożą i znosisz modlitwy do Boga.
Anobrž vyprazdňuješ i bázeň Boží, a modliteb k Bohu činiti se zbraňuješ.
5 Albowiem pokazują nieprawość twą usta twoje, chociażeś sobie obrał język chytrych,
Osvědčujíť zajisté nepravost tvou ústa tvá, ač jsi koli sobě zvolil jazyk chytrých.
6 Potępiają cię usta twoje, a nie ja; a wargi twoje świadczą przeciwko tobie.
Potupují tě ústa tvá, a ne já, a rtové tvoji svědčí proti tobě.
7 Czyś się najpierwszym człowiekiem urodził? czyś przed pagórkami utworzony?
Zdaliž ty nejprv z lidí zplozen jsi, aneb prvé než pahrbkové sformován?
8 Izażeś tajemnic Bożych słuchał, a nie masz mądrości jedno w tobie?
Zdaliž jsi tajemství Boží slyšel, že u sebe zavíráš moudrost?
9 Cóż ty umiesz, czego my nie wiemy? albo cóż ty rozumiesz, czegobyśmy my nie rozumieli?
Co víš, čehož bychom nevěděli? Čemu rozumíš, aby toho při nás nebylo?
10 I sędziwyć i starzec między nami jest starszy w latach niż ojciec twój.
I šedivýť i stařec mezi námi jest, ano i starší věkem než otec tvůj.
11 I lekceż sobie ważysz pociechy Boskie? i maszże jeszcze co tak skrytego w sobie?
Zdali malá jsou tobě potěšování Boha silného, čili něco je zastěňuje tobě?
12 Czemuż cię tak uniosło serce twoje? Czemu mrugają oczy twoje?
Tak-liž tě jalo srdce tvé, a tak-liž blíkají oči tvé,
13 Że tak odpowiada Bogu duch twój, a wypuszczasz z ust twoich takowe mowy?
Že smíš odpovídati Bohu silnému tak pyšně, a vypouštěti z úst svých ty řeči?
14 Cóż jest człowiek, aby miał być czystym, albo żeby miał być sprawiedliwym, urodzony z niewiasty?
Nebo což jest člověk, aby se mohl očistiti, aneb spravedliv býti narozený z ženy?
15 Oto i w świętych jego niemasz doskonałości, i niebiosa nie są czyste w oczach jego.
An při svatých jeho není dokonalosti, a nebesa nejsou čistá před očima jeho,
16 Daleko więcej obrzydły jest, i nieużyteczny człowiek, który pije nieprawość jako wodę.
Nadto ohavný a neužitečný člověk, kterýž pije nepravost jako vodu.
17 Okażęć, tylko mię słuchaj; a com widział, oznajmięć,
Já oznámím tobě, poslyš mne; to zajisté, což jsem viděl, vypravovati budu,
18 Co mędrzy powiedzieli, a nie zataili, co mieli od przodków swoich;
Což moudří vynesli a nezatajili, slýchavše od předků svých.
19 Którym samym dana była ziemia, a żaden obcy nie przeszedł przez nię.
Jimž samým dána byla země, aniž přejíti mohl cizí prostředkem jejich.
20 Po wszystkie dni swoje sam siebie niepobożny boleśnie trapi, a nie wiele lat zamierzono okrutnikowi.
Po všecky své dny bezbožný sám se bolestí trápí, po všecka, pravím léta, skrytá před ukrutníkem.
21 Głos straszliwy brzmi w uszach jego, że czasu pokoju pustoszący przypadnie nań.
Zvuk strachu jest v uších jeho, že i v čas pokoje zhoubce připadne na něj.
22 Nie wierzy, żeby się miał nawrócić z ciemności, obawiając się zewsząd miecza.
Nevěří, by se měl navrátiti z temností, ustavičně očekávaje na sebe meče.
23 Tuła się za chlebem, szukając gdzieby był; wie, że zgotowany jest dla niego dzień ciemności.
Bývá i tulákem, chleba hledaje, kde by byl, cítě, že pro něj nastrojen jest den temností.
24 Straszą go utrapienie i ucisk, i zmocnią się przeciwko niemu jako król gotowy do boju.
Děsí jej nátisk a ssoužení, kteréž se silí proti němu, jako král s vojskem sšikovaným.
25 Bo wyciągną przeciw Bogu rękę swą, a przeciwko Wszechmocnemu zmocnił się.
Nebo vztáhl proti Bohu silnému ruku svou, a proti Všemohoucímu postavil se.
26 Natrze nań na szyję jego z gęstemi i wyniosłemi tarczami swemi.
Útok učinil na něj, na šíji jeho s množstvím zdvižených štítů svých.
27 Bo okrył twarz swą tłustością swoją, a fałdów mu się naczyniło na słabiźnie.
Nebo přiodíl tvář svou tukem svým, tak že se mu nadělalo faldů na slabinách.
28 I mieszka w miastach popustoszonych, i w domach, w których nie mieszkano, które się miały obrócić w kupę rumu.
A bydlil v městech zkažených, a v domích, v nichž žádný nebydlil, kteráž v hromady rumu obrácena byla.
29 Nie zbogaci się, i nie ostoi się majętność jego, ani się rozszerzy na ziemi doskonałość takowych.
Avšak nezbohatneť, aniž stane moc jeho, aniž se rozšíří na zemi dokonalost takových.
30 Nie wynijdzie z ciemności; świeżą jego latorośl ususzy płomień, a zginie od ducha ust jego.
Nevyjde z temností, mladistvou ratolest jeho usuší plamen, a tak zahyne od ducha úst svých.
31 Nie wierzy, że w próżności jest, który błądzi; a że próżność będzie nagrodą jego.
Ale nevěří, že v marnosti jest ten, jenž bloudí, a že marnost bude směna jeho.
32 Przed wypełnieniem dni swoich wycięty będzie, a różdżka jego nie zakwitnie.
Před časem svým vyťat bude, a ratolest jeho nebude se zelenati.
33 Jako winna macica utraci niedojrzałe grona swoje, a jako oliwa kwiat swój zrzuci.
Zmaří, jako vinný kmen nezralý hrozen svůj, a svrže květ svůj jako oliva.
34 Albowiem zgromadzenie obłudnych spustoszone będzie, a ogień pożre przybytki pobudowane za dary.
Nebo shromáždění pokrytce spustne, a oheň spálí stany oslepených dary.
35 Poczęli kłopot, a porodzili nieprawość; a żywot ich gotuje zdradę.
Kteřížto když počali ssužování, a porodili nepravost, hned břicho jejich strojí jinou lest.
