Hioba 14
1 Człowiek, narodzony z niewiasty, dni krótkich jest, i pełen kłopotów;
Man that is born of a woman is of few days and full of trouble.
2 Wyrasta jako kwiat, i bywa podcięty, a ucieka jako cień, i nie ostoi się.
He comes forth like a flower, and is cut down: he flees also as a shadow, and continues not.
3 Wszakże i na takiego otwierasz oczy twoje, a przywodzisz mię do sądu z sobą.
And does you open your eyes upon such an one, and bring me into judgment with you?
4 Któż pokaże czystego z nieczystego? Ani jeden;
Who can bring a clean thing out of an unclean? not one.
5 Gdyż zamierzone są dni jego, liczba miesięcy jego u ciebie; zamierzyłeś mu kres, którego nie może przestąpić.
Seeing his days are determined, the number of his months are with you, you have appointed his bounds that he cannot pass;
6 Odstąpże od niego, aż odpocznie, aż przejdzie jako najemniczy dzień jego.
Turn from him, that he may rest, till he shall accomplish, as a worker, his day.
7 Albowiem i o drzewie jest nadzieja, choć je wytną, że się jeszcze odmłodzi, a latorośl jego nie ustanie.
For there is hope of a tree, if it be cut down, that it will sprout again, and that the tender branch thereof will not cease.
8 Choć się zstarzeje w ziemi korzeń jego, i w prochu obumrze pień jego:
Though the root thereof wax old in the earth, and the stock thereof die in the ground;
9 Wszakże gdy uczuje wilgotność, puści się, i rozpuści gałęzie, jako szczep młody.
Yet through the scent of water it will bud, and bring forth boughs like a plant.
10 Ale człowiek umiera, zemdlony będąc, a umarłszy człowiek gdzież jest?
But man dies, and wastes away: yea, man gives up the spirit, and where is he?
11 Jako uchodzą wody z morza, a rzeka opada i wysycha.
As the waters fail from the sea, and the flood decays and dries up:
12 Tak człowiek, gdy się układzie, nie wstanie więcej, a pokąd stoją nieba, nie ocuci się, ani będzie obudzony ze snu swego.
So man lies down, and rises not: till the heavens be no more, they shall not awake, nor be raised out of their sleep.
13 Obyżeś mię w grobie ukrył i utaił, ażby się uciszył gniew twój, a iżbyś mi zamierzył kres, kędy chcesz wspomnieć na mię! (Sheol h7585)
O that you would hide me in the grave, that you would keep me secret, until your wrath be past, that you would appoint me a set time, and remember me! (Sheol h7585)
14 Gdy umrze człowiek, izali żyć będzie? Po wszystkie dni wymierzonego czasu mego będę oczekiwał przyszłej odmiany mojej.
If a man die, shall he live again? all the days of my appointed time will I wait, till my change come.
15 Zawołasz, a ja tobie odpowiem; a spraw rąk twoich pożądasz.
You shall call, and I will answer you: you will have a desire to the work of your hands.
16 Aczkolwiekeś teraz kroki moje obliczył, ani odwłóczysz karania za grzech mój.
For now you number my steps: do you not watch over my sin?
17 Zapięczętowane jest w wiązance przestępstwo moje, a zgromadzasz nieprawości moje.
My transgression is sealed up in a bag, and you sew up mine iniquity.
18 Prawdziwie jako góra padłszy rozsypuje się, a skała przenosi się z miejsca swego.
And surely the mountains falling comes to nothing, and the rock is removed out of his place.
19 Jako woda wzdrąża kamienie, a powodzią zalane bywa, co samo od siebie rośnie z prochu ziemi: tak nadzieję ludzką w niwecz obracasz.
The waters wear the stones: you wash away the things which grow out of the dust of the earth; and you destroys the hope of man.
20 Przemagasz go ustawicznie, a on schodzi; odmieniasz postać jego, i wypuszczasz go.
You prevail for ever against him, and he passes: you change his countenance, and send him away.
21 Będąli zacni synowie jego, tego on nie wie; jeźli też wzgardzeni, on nie baczy.
His sons come to honour, and he knows it not; and they are brought low, but he perceives it not of them.
22 Tylko ciało jego, póki żyw, boleje, a dusza jego w nim kwili.
But his flesh upon him shall have pain, and his soul within him shall mourn.
