< Hioba 13 >

1 Oto te wszystkie rzeczy widziało oko moje, słyszało ucho moje, i zrozumiało.
Eis que tudo isto viram os meus olhos, e os meus ouvidos o ouviram e entenderam.
2 Jako wy to wiecie, tak ja też wiem, i nie jestem podlejszym niźli wy.
Como vós o sabeis, o sei eu tambem; não vos sou inferior.
3 Wszakże radbym z Wszechmocnym mówił, i radbym się z Bogiem rozpierał.
Mas eu fallarei ao Todo-poderoso, e quero defender-me para com Deus.
4 Boście wy sprawcy kłamstwa: wszyscyście wy lekarze nikczemni.
Vós porém sois inventores de mentiras, e vós todos medicos que não valem nada.
5 Byście wy raczej milczeli, a poczytanoby wam to za mądrość.
Oxalá vos calasseis de todo! que isso seria a vossa sabedoria.
6 Słuchajcież teraz odporu mego, a dowody ust moich obaczcie.
Ouvi agora a minha defeza, e escutae os argumentos dos meus labios.
7 Izali broniąc Boga mówić będziecie nieprawość? albo za nim mówić będziecie fałsz?
Porventura por Deus fallareis perversidade? e por elle fallareis engano?
8 Czy się na osobę jego oglądać będziecie? Czy się o Boga będziecie spierać?
Ou fareis acceitação da sua pessoa? ou contendereis por Deus?
9 Zaż to dobrze będzie, gdy on was będzie próbował? Zaż, jako człowiek oszukany bywa, tak wy go oszukacie?
Ser-vos-hia bom, se elle vos esquadrinhasse? ou zombareis d'elle, como se zomba d'algum homem?
10 Zaiste karać was będzie, jeźlibyście skrycie twarz jego przyjmowali.
Certamente vos reprehenderá, se em occulto fizerdes acceitação de pessoas.
11 Izali zacność jego nie ustraszy was? a strach jego nie przypadnie na was?
Porventura não vos espantará a sua alteza? e não cairá sobre vós o seu temor?
12 Pamiątki wasze podobne są popiołowi, a wyniosłość wasza kupie błota.
As vossas memorias são como a cinza: as vossas alturas como alturas de lodo.
13 Milczcież, zaniechajcie mię, a ja mówić będę; a niech przyjdzie na mię, co chce.
Calae-vos perante mim, e fallarei eu, e que fique alliviado algum tanto.
14 Czemuż mam szarpać ciało moje zębami mojemi, i duszę moję kłaść w ręce swe?
Por que razão tomo eu a minha carne com os meus dentes, e ponho a minha vida na minha mão?
15 Oto, choćby mię i zabił, przecię w nim będę ufał; wszakże dróg moich przed obliczem jego będę bronił.
Ainda que me matasse, n'elle esperarei; comtudo os meus caminhos defenderei diante d'elle.
16 Onci sam będzie zbawieniem mojem, ale przed oblicze jego obłudnik nie przyjdzie;
Tambem elle será a salvação minha: porém o hypocrita não virá perante o seu rosto
17 Słuchajcież z pilnością mowy mojej, a powieść moja niech przyjdzie w uszy wasze.
Ouvi com attenção as minhas razões, e com os vossos ouvidos a minha declaração.
18 Oto się teraz gotuję do prawa, i wiem, że usprawiedliwiony będę.
Eis que já tenho ordenado a minha causa, e sei que serei achado justo.
19 Któż się będzie spierał ze mną, tak abym umilknął i umarł?
Quem é o que contenderá comigo? se eu agora me calasse, daria o espirito.
20 Tylko dwóch rzeczy, o Boże! nie czyń ze mną, przed oblicznością twoją nie skryję się.
Duas coisas sómente não faças para comigo; então me não esconderei do teu rosto:
21 Rękę twoję odemnie oddal, a strach twój niech mną nie trwoży.
Desvia a tua mão para longe, de sobre mim, e não me espante o teu terror.
22 Potem zawołaj mię, a ja tobie odpowiem; albo ja niech mówię, a ty mnie odpowiedz.
Chama, pois, e eu responderei; ou eu fallarei, e tu responde-me.
23 Wieleż jest nieprawości i grzechów moich? przestępstwo moje, grzech mój pokaż mi.
Quantas culpas e peccados tenho eu? notifica-me a minha transgressão e o meu peccado.
24 Przeczże oblicze twoje zakrywasz, a poczytasz mię sobie za nieprzyjaciela?
Porque escondes o teu rosto, e me tens por teu inimigo?
25 Izali skruszysz liść chwiejący się? a źdźbło suche gonić będziesz?
Porventura quebrantarás a folha arrebatada do vento? e perseguirás o restolho secco?
26 Albowiem piszesz przeciwko mnie gorzkości, a przywłaszczasz mi nieprawość młodości mojej;
Porque escreves contra mim amarguras e me fazes herdar as culpas da minha mocidade?
27 I włożyłeś w pęta nogi moje, a podstrzegasz wszystkich ścieżek moich, i na ślad nóg moich następujesz.
Tambem pões no tronco os meus pés, e observas todos os meus caminhos, e marcas as solas dos meus pés.
28 Choć jako spróchniałe drzewo niszczeję; a jako szata, którą mól psuje.
Envelhecendo-se entretanto elle com a podridão, e como o vestido, ao qual roe a traça.

< Hioba 13 >