< Hioba 13 >

1 Oto te wszystkie rzeczy widziało oko moje, słyszało ucho moje, i zrozumiało.
Se, alt sammen har mitt øie sett, mitt øre hørt og merket sig.
2 Jako wy to wiecie, tak ja też wiem, i nie jestem podlejszym niźli wy.
Det I vet, vet også jeg; jeg står ikke tilbake for eder.
3 Wszakże radbym z Wszechmocnym mówił, i radbym się z Bogiem rozpierał.
Men jeg vil tale til den Allmektige, og jeg har lyst til å rettferdiggjøre mig for Gud.
4 Boście wy sprawcy kłamstwa: wszyscyście wy lekarze nikczemni.
Men I spinner løgn sammen, I er alle dårlige læger.
5 Byście wy raczej milczeli, a poczytanoby wam to za mądrość.
Gid I vilde tie stille! Det skulde bli regnet eder til visdom.
6 Słuchajcież teraz odporu mego, a dowody ust moich obaczcie.
Hør nu på min tilrettevisning og merk på refselsene fra mine leber!
7 Izali broniąc Boga mówić będziecie nieprawość? albo za nim mówić będziecie fałsz?
Vil I tale urett til forsvar for Gud, og vil I til hans forsvar tale svik?
8 Czy się na osobę jego oglądać będziecie? Czy się o Boga będziecie spierać?
Vil I ta hans parti, eller vil I være sakførere for Gud?
9 Zaż to dobrze będzie, gdy on was będzie próbował? Zaż, jako człowiek oszukany bywa, tak wy go oszukacie?
Vil det gå eder godt når han ransaker eder, eller vil I narre ham, som en narrer et menneske?
10 Zaiste karać was będzie, jeźlibyście skrycie twarz jego przyjmowali.
Han vil tukte eder, om I i lønndom tar parti for ham.
11 Izali zacność jego nie ustraszy was? a strach jego nie przypadnie na was?
Vil ikke hans høihet forferde eder, og redselen for ham falle over eder?
12 Pamiątki wasze podobne są popiołowi, a wyniosłość wasza kupie błota.
Eders tankesprog er askesprog; eders skanser blir til skanser av ler.
13 Milczcież, zaniechajcie mię, a ja mówić będę; a niech przyjdzie na mię, co chce.
Ti, la mig være, så jeg kan tale, så får det komme over mig hvad det vil!
14 Czemuż mam szarpać ciało moje zębami mojemi, i duszę moję kłaść w ręce swe?
Hvorfor skulde jeg bære mitt kjøtt mellem mine tenner? Jeg vil legge mitt liv i min hånd.
15 Oto, choćby mię i zabił, przecię w nim będę ufał; wszakże dróg moich przed obliczem jego będę bronił.
Se, han vil drepe mig - jeg venter på ham; jeg vil bare rettferdiggjøre mine veier for hans åsyn.
16 Onci sam będzie zbawieniem mojem, ale przed oblicze jego obłudnik nie przyjdzie;
Også det skal bli mig til frelse; for ingen gudløs kommer for hans åsyn.
17 Słuchajcież z pilnością mowy mojej, a powieść moja niech przyjdzie w uszy wasze.
Hør da nøie på mitt ord og la min forklaring trenge inn i eders ører!
18 Oto się teraz gotuję do prawa, i wiem, że usprawiedliwiony będę.
Se, jeg har saken i orden; jeg vet jeg skal få rett.
19 Któż się będzie spierał ze mną, tak abym umilknął i umarł?
Hvem er den som vil gå i rette med mig? Ja, da vil jeg tie og opgi ånden.
20 Tylko dwóch rzeczy, o Boże! nie czyń ze mną, przed oblicznością twoją nie skryję się.
Bare to ting må du ikke gjøre mot mig, da skal jeg ikke skjule mig for ditt åsyn:
21 Rękę twoję odemnie oddal, a strach twój niech mną nie trwoży.
Ta din hånd bort fra mig, og la ikke dine redsler forferde mig!
22 Potem zawołaj mię, a ja tobie odpowiem; albo ja niech mówię, a ty mnie odpowiedz.
Så kall da, og jeg skal svare; eller la mig tale, og svar du mig!
23 Wieleż jest nieprawości i grzechów moich? przestępstwo moje, grzech mój pokaż mi.
Hvor mange misgjerninger og synder har jeg? La mig få vite min brøde og min synd!
24 Przeczże oblicze twoje zakrywasz, a poczytasz mię sobie za nieprzyjaciela?
Hvorfor skjuler du ditt åsyn og holder mig for din fiende?
25 Izali skruszysz liść chwiejący się? a źdźbło suche gonić będziesz?
Vil du skremme et bortblåst blad og forfølge det tørre strå? -
26 Albowiem piszesz przeciwko mnie gorzkości, a przywłaszczasz mi nieprawość młodości mojej;
siden du idømmer mig så hårde lidelser og lar mig arve min ungdoms misgjerninger
27 I włożyłeś w pęta nogi moje, a podstrzegasz wszystkich ścieżek moich, i na ślad nóg moich następujesz.
og setter mine føtter i stokken og vokter på alle mine veier og drar en ring om mine fotsåler,
28 Choć jako spróchniałe drzewo niszczeję; a jako szata, którą mól psuje.
og dette gjør du mot en som tæres bort som makk-ett tre, som et klædebon møllet har ett.

< Hioba 13 >