Hioba 13
1 Oto te wszystkie rzeczy widziało oko moje, słyszało ucho moje, i zrozumiało.
Redzi, to visu mana acs redzējusi, mana auss dzirdējusi un to likusi vērā.
2 Jako wy to wiecie, tak ja też wiem, i nie jestem podlejszym niźli wy.
Ko jūs protat, to es arīdzan protu, jūs man neesat priekšā.
3 Wszakże radbym z Wszechmocnym mówił, i radbym się z Bogiem rozpierał.
Bet es gribu runāt uz to Visuvareno, un man gribās aizbildināties tā stiprā Dieva priekšā.
4 Boście wy sprawcy kłamstwa: wszyscyście wy lekarze nikczemni.
Jo tiešām, jūs esat melu runātāji, jūs visi esat nelietīgi dziednieki.
5 Byście wy raczej milczeli, a poczytanoby wam to za mądrość.
Kaut jūs pavisam klusu būtu, tas jums būtu par gudrību.
6 Słuchajcież teraz odporu mego, a dowody ust moich obaczcie.
Klausiet jel manu aizbildināšanos, un ņemiet vērā manas mutes tiesāšanos.
7 Izali broniąc Boga mówić będziecie nieprawość? albo za nim mówić będziecie fałsz?
Vai gribat netaisnību runāt Dieva labad un Viņa labad izteikt viltību?
8 Czy się na osobę jego oglądać będziecie? Czy się o Boga będziecie spierać?
Vai Viņu gribat aizbildināt un Dievam būt pārstāvētāji?
9 Zaż to dobrze będzie, gdy on was będzie próbował? Zaż, jako człowiek oszukany bywa, tak wy go oszukacie?
Vai būs labi, kad Viņš jūs meklēs, vai Viņu pievilsiet, kā cilvēku pieviļ?
10 Zaiste karać was będzie, jeźlibyście skrycie twarz jego przyjmowali.
Sodīt Viņš jūs sodīs, ja jūs slepeni vaigu uzlūkojat.
11 Izali zacność jego nie ustraszy was? a strach jego nie przypadnie na was?
Vai Viņa augstība jūs neiztrūcinās un bailes no Viņa jums neuzkritīs?
12 Pamiątki wasze podobne są popiołowi, a wyniosłość wasza kupie błota.
Jūsu mācības būs kā pelni, un jūsu augstie vārdi kā mālu kopas.
13 Milczcież, zaniechajcie mię, a ja mówić będę; a niech przyjdzie na mię, co chce.
Palieciet man klusu, un es runāšu, lai man notiek, kas notikdams.
14 Czemuż mam szarpać ciało moje zębami mojemi, i duszę moję kłaść w ręce swe?
Kāpēc man savu miesu bija zobos ņemt, un savu dvēseli likt savā rokā?
15 Oto, choćby mię i zabił, przecię w nim będę ufał; wszakże dróg moich przed obliczem jego będę bronił.
Redzi, jebšu Viņš mani nokaus, taču es uz Viņu gribu cerēt, es tikai savus ceļus gribu aizbildināt Viņa priekšā.
16 Onci sam będzie zbawieniem mojem, ale przed oblicze jego obłudnik nie przyjdzie;
Jau tas man būs par pestīšanu, ka viltnieks Viņa priekšā nenāks.
17 Słuchajcież z pilnością mowy mojej, a powieść moja niech przyjdzie w uszy wasze.
Klausāties, klausāties manus vārdus, un mana valoda lai skan jūsu ausīs.
18 Oto się teraz gotuję do prawa, i wiem, że usprawiedliwiony będę.
Redzat jel, es esmu gatavs uz tiesu, es zinu, ka man paliks taisnība.
19 Któż się będzie spierał ze mną, tak abym umilknął i umarł?
Kas ar mani varētu tiesāties? Patiesi tad es ciestu klusu un mirtu.
20 Tylko dwóch rzeczy, o Boże! nie czyń ze mną, przed oblicznością twoją nie skryję się.
Divas lietas tikai man nedari, tad es neapslēpšos Tavā priekšā.
21 Rękę twoję odemnie oddal, a strach twój niech mną nie trwoży.
Lai Tava roka paliek tālu no manis, un Tava briesmība lai mani neizbiedē.
22 Potem zawołaj mię, a ja tobie odpowiem; albo ja niech mówię, a ty mnie odpowiedz.
Tad sauc, un es atbildēšu, vai es runāšu, un Tu atbildi man.
23 Wieleż jest nieprawości i grzechów moich? przestępstwo moje, grzech mój pokaż mi.
Cik man ir noziegumu un grēku? Dari man zināmus manus grēkus un manus pārkāpumus.
24 Przeczże oblicze twoje zakrywasz, a poczytasz mię sobie za nieprzyjaciela?
Kāpēc Tu apslēpi Savu vaigu un mani turi par Savu ienaidnieku?
25 Izali skruszysz liść chwiejący się? a źdźbło suche gonić będziesz?
Vai Tu biedināsi šaubīgu lapu un vajāsi izkaltušus rugājus.
26 Albowiem piszesz przeciwko mnie gorzkości, a przywłaszczasz mi nieprawość młodości mojej;
Jo Tu man nospriedi rūgtumus un lieci manīt manas jaunības noziegumus.
27 I włożyłeś w pęta nogi moje, a podstrzegasz wszystkich ścieżek moich, i na ślad nóg moich następujesz.
Tu lieci manas kājas siekstā un glūni uz visiem maniem ceļiem un ieslēdzi manas pēdas aplokā, -
28 Choć jako spróchniałe drzewo niszczeję; a jako szata, którą mól psuje.
Un tomēr šis iznīkst kā trūdi, tā kā drēbe, ko kodes saēd.
