Hioba 13
1 Oto te wszystkie rzeczy widziało oko moje, słyszało ucho moje, i zrozumiało.
Ímé, mindezeket látta az én szemem, hallotta az én fülem és megértette.
2 Jako wy to wiecie, tak ja też wiem, i nie jestem podlejszym niźli wy.
A mint ti tudjátok, úgy tudom én is, és nem vagyok alábbvaló nálatok.
3 Wszakże radbym z Wszechmocnym mówił, i radbym się z Bogiem rozpierał.
Azonban én a Mindenhatóval akarok szólani; Isten előtt kivánom védeni ügyemet.
4 Boście wy sprawcy kłamstwa: wszyscyście wy lekarze nikczemni.
Mert ti hazugságnak mesterei vagytok, és mindnyájan haszontalan orvosok.
5 Byście wy raczej milczeli, a poczytanoby wam to za mądrość.
Vajha legalább mélyen hallgatnátok, az még bölcseségtekre lenne.
6 Słuchajcież teraz odporu mego, a dowody ust moich obaczcie.
Halljátok meg, kérlek, az én feddőzésemet, és figyeljetek az én számnak pörlekedéseire.
7 Izali broniąc Boga mówić będziecie nieprawość? albo za nim mówić będziecie fałsz?
Az Isten kedvéért szóltok-é hamisságot, és ő érette szóltok-é csalárdságot?
8 Czy się na osobę jego oglądać będziecie? Czy się o Boga będziecie spierać?
Az ő személyére néztek-é, ha Isten mellett tusakodtok?
9 Zaż to dobrze będzie, gdy on was będzie próbował? Zaż, jako człowiek oszukany bywa, tak wy go oszukacie?
Jó lesz-é az, ha egészen kiismer benneteket, avagy megcsalhatjátok-é őt, a mint megcsalható az ember?
10 Zaiste karać was będzie, jeźlibyście skrycie twarz jego przyjmowali.
Keményen megbüntet, ha titkon vagytok is személyválogatók.
11 Izali zacność jego nie ustraszy was? a strach jego nie przypadnie na was?
Az ő fensége nem rettent-é meg titeket, a tőle való félelem nem száll-é rátok?
12 Pamiątki wasze podobne są popiołowi, a wyniosłość wasza kupie błota.
A ti emlékezéseitek hamuba írott példabeszédek, a ti menedékváraitok sárvárak.
13 Milczcież, zaniechajcie mię, a ja mówić będę; a niech przyjdzie na mię, co chce.
Hallgassatok, ne bántsatok: hadd szóljak én, akármi essék is rajtam.
14 Czemuż mam szarpać ciało moje zębami mojemi, i duszę moję kłaść w ręce swe?
Miért szaggatnám fogaimmal testemet, és miért szorítanám markomba lelkemet?
15 Oto, choćby mię i zabił, przecię w nim będę ufał; wszakże dróg moich przed obliczem jego będę bronił.
Ímé, megöl engem! Nem reménylem; hiszen csak utaimat akarom védeni előtte!
16 Onci sam będzie zbawieniem mojem, ale przed oblicze jego obłudnik nie przyjdzie;
Sőt az lesz nékem segítségül, hogy képmutató nem juthat elébe.
17 Słuchajcież z pilnością mowy mojej, a powieść moja niech przyjdzie w uszy wasze.
Hallgassátok meg figyelmetesen az én beszédemet, vegyétek füleitekbe az én mondásomat.
18 Oto się teraz gotuję do prawa, i wiem, że usprawiedliwiony będę.
Ímé, előterjesztem ügyemet, tudom, hogy nékem lesz igazam.
19 Któż się będzie spierał ze mną, tak abym umilknął i umarł?
Ki az, a ki perelhetne velem? Ha most hallgatnom kellene, úgy kimulnék.
20 Tylko dwóch rzeczy, o Boże! nie czyń ze mną, przed oblicznością twoją nie skryję się.
Csak kettőt ne cselekedj velem, szined elől akkor nem rejtőzöm el.
21 Rękę twoję odemnie oddal, a strach twój niech mną nie trwoży.
Vedd le rólam kezedet, és a te rettentésed ne rettentsen engem.
22 Potem zawołaj mię, a ja tobie odpowiem; albo ja niech mówię, a ty mnie odpowiedz.
Azután szólíts és én felelek, avagy én szólok hozzád és te válaszolj.
23 Wieleż jest nieprawości i grzechów moich? przestępstwo moje, grzech mój pokaż mi.
Mennyi bűnöm és vétkem van nékem? Gonoszságomat és vétkemet add tudtomra!
24 Przeczże oblicze twoje zakrywasz, a poczytasz mię sobie za nieprzyjaciela?
Mért rejted el arczodat, és tartasz engemet ellenségedül?
25 Izali skruszysz liść chwiejący się? a źdźbło suche gonić będziesz?
A letépett falevelet rettegteted-é, és a száraz pozdorját üldözöd-é?
26 Albowiem piszesz przeciwko mnie gorzkości, a przywłaszczasz mi nieprawość młodości mojej;
Hogy ily sok keserűséget szabtál reám, és az én ifjúságomnak vétkét örökölteted velem?!
27 I włożyłeś w pęta nogi moje, a podstrzegasz wszystkich ścieżek moich, i na ślad nóg moich następujesz.
Hogy békóba teszed lábaimat, vigyázol minden én utamra, és vizsgálod lábomnak nyomait?
28 Choć jako spróchniałe drzewo niszczeję; a jako szata, którą mól psuje.
Az pedig elsenyved, mint a redves fa, mint ruha, a melyet moly emészt.
