Hioba 13
1 Oto te wszystkie rzeczy widziało oko moje, słyszało ucho moje, i zrozumiało.
Siehe, das hat alles mein Auge gesehen und mein Ohr gehöret, und habe es verstanden.
2 Jako wy to wiecie, tak ja też wiem, i nie jestem podlejszym niźli wy.
Was ihr wisset, das weiß ich auch, und bin nicht geringer denn ihr.
3 Wszakże radbym z Wszechmocnym mówił, i radbym się z Bogiem rozpierał.
Doch wollte ich gerne wider den Allmächtigen reden und wollte gerne mit Gott rechten.
4 Boście wy sprawcy kłamstwa: wszyscyście wy lekarze nikczemni.
Denn ihr deutet es fälschlich und seid alle unnütze Ärzte.
5 Byście wy raczej milczeli, a poczytanoby wam to za mądrość.
Wollte Gott, ihr schwieget; so würdet ihr weise.
6 Słuchajcież teraz odporu mego, a dowody ust moich obaczcie.
Höret doch meine Strafe und merket auf die Sache, davon ich rede.
7 Izali broniąc Boga mówić będziecie nieprawość? albo za nim mówić będziecie fałsz?
Wollt ihr Gott verteidigen mit Unrecht und für ihn List brauchen?
8 Czy się na osobę jego oglądać będziecie? Czy się o Boga będziecie spierać?
Wollt ihr seine Person ansehen? Wollt ihr Gott vertreten?
9 Zaż to dobrze będzie, gdy on was będzie próbował? Zaż, jako człowiek oszukany bywa, tak wy go oszukacie?
Wird's euch auch wohlgehen, wenn er euch richten wird? Meinet ihr, daß ihr ihn täuschen werdet, wie man einen Menschen täuschet?
10 Zaiste karać was będzie, jeźlibyście skrycie twarz jego przyjmowali.
Er wird euch strafen, wo ihr Person ansehet heimlich.
11 Izali zacność jego nie ustraszy was? a strach jego nie przypadnie na was?
Wird er euch nicht erschrecken, wenn er sich wird hervortun, und seine Furcht wird über euch fallen?
12 Pamiątki wasze podobne są popiołowi, a wyniosłość wasza kupie błota.
Euer Gedächtnis wird verglichen werden der Asche, und euer Rücken wird wie ein Leimenhaufe sein.
13 Milczcież, zaniechajcie mię, a ja mówić będę; a niech przyjdzie na mię, co chce.
Schweiget mir, daß ich rede; es soll mir nichts fehlen.
14 Czemuż mam szarpać ciało moje zębami mojemi, i duszę moję kłaść w ręce swe?
Was soll ich mein Fleisch mit meinen Zähnen beißen und meine Seele in meine Hände legen?
15 Oto, choćby mię i zabił, przecię w nim będę ufał; wszakże dróg moich przed obliczem jego będę bronił.
Siehe, er wird mich doch erwürgen, und ich kann's nicht erwarten; doch will ich meine Wege vor ihm strafen.
16 Onci sam będzie zbawieniem mojem, ale przed oblicze jego obłudnik nie przyjdzie;
Er wird ja mein Heil sein; denn es kommt kein Heuchler vor ihn.
17 Słuchajcież z pilnością mowy mojej, a powieść moja niech przyjdzie w uszy wasze.
Höret meine Rede und meine Auslegung vor euren Ohren!
18 Oto się teraz gotuję do prawa, i wiem, że usprawiedliwiony będę.
Siehe, ich habe das Urteil schon gefället; ich weiß, daß ich werde gerecht sein.
19 Któż się będzie spierał ze mną, tak abym umilknął i umarł?
Wer ist, der mit mir rechten will? Aber nun muß ich schweigen und verderben.
20 Tylko dwóch rzeczy, o Boże! nie czyń ze mną, przed oblicznością twoją nie skryję się.
Zweierlei tu mir nur nicht, so will ich mich vor dir nicht verbergen:
21 Rękę twoję odemnie oddal, a strach twój niech mną nie trwoży.
Laß deine Hand ferne von mir sein, und dein Schrecken erschrecke mich nicht.
22 Potem zawołaj mię, a ja tobie odpowiem; albo ja niech mówię, a ty mnie odpowiedz.
Rufe mir, ich will dir antworten; oder ich will reden, antworte du mir.
23 Wieleż jest nieprawości i grzechów moich? przestępstwo moje, grzech mój pokaż mi.
Wie viel ist meiner Missetat und Sünden? Laß mich wissen meine Übertretung und Sünde!
24 Przeczże oblicze twoje zakrywasz, a poczytasz mię sobie za nieprzyjaciela?
Warum verbirgest du dein Antlitz und hältst mich für deinen Feind?
25 Izali skruszysz liść chwiejący się? a źdźbło suche gonić będziesz?
Willst du wider ein fliegend Blatt so ernst sein und einen dürren Halm verfolgen?
26 Albowiem piszesz przeciwko mnie gorzkości, a przywłaszczasz mi nieprawość młodości mojej;
Denn du schreibest mir an Betrübnis und willst mich umbringen um der Sünden willen meiner Jugend.
27 I włożyłeś w pęta nogi moje, a podstrzegasz wszystkich ścieżek moich, i na ślad nóg moich następujesz.
Du hast meinen Fuß in Stock gelegt und hast acht auf alle meine Pfade und siehest auf die Fußtapfen meiner Füße,
28 Choć jako spróchniałe drzewo niszczeję; a jako szata, którą mól psuje.
der ich doch wie ein faul Aas vergehe und wie ein Kleid, das die Motten fressen.
