Hioba 13
1 Oto te wszystkie rzeczy widziało oko moje, słyszało ucho moje, i zrozumiało.
"So ist's. So hat's mein Auge auch gesehen, mein Ohr vernommen und gemerkt.
2 Jako wy to wiecie, tak ja też wiem, i nie jestem podlejszym niźli wy.
Soviel ihr wisset, weiß ich auch; ich falle gegen euch nicht ab.
3 Wszakże radbym z Wszechmocnym mówił, i radbym się z Bogiem rozpierał.
Nun will ich mit dem Allerhöchsten reden; mit Gott zu rechten ich begehre.
4 Boście wy sprawcy kłamstwa: wszyscyście wy lekarze nikczemni.
Ihr freilich, ihr seid Lügenmeister, unnütze Ärzte insgesamt.
5 Byście wy raczej milczeli, a poczytanoby wam to za mądrość.
Wenn ihr nur endlich schweigen wolltet und das für euch zur Weisheit würde!
6 Słuchajcież teraz odporu mego, a dowody ust moich obaczcie.
Auf meine Widerrede hört! Aufmerket auf den Vorwurf meiner Lippen!
7 Izali broniąc Boga mówić będziecie nieprawość? albo za nim mówić będziecie fałsz?
Wollt ihr für Gott Verkehrtes reden und ihm zuliebe Lügen sprechen?
8 Czy się na osobę jego oglądać będziecie? Czy się o Boga będziecie spierać?
Wollt ihr für ihn Partei ergreifen, gar Anwalt sein für Gott?
9 Zaż to dobrze będzie, gdy on was będzie próbował? Zaż, jako człowiek oszukany bywa, tak wy go oszukacie?
Wenn er euch richtet, geht's dann gut? Wollt ihr ihn narren, wie man Menschen narrt?
10 Zaiste karać was będzie, jeźlibyście skrycie twarz jego przyjmowali.
Er gibt euch scharfen Tadel, wenn hinterrücks Partei ihr nehmet.
11 Izali zacność jego nie ustraszy was? a strach jego nie przypadnie na was?
Wird euch nicht seine Hoheit betäuben; befällt euch nicht sein Schrecken?
12 Pamiątki wasze podobne są popiołowi, a wyniosłość wasza kupie błota.
Zerstäubt sind euere Beweise, und euere Bekräftigungen sind gar tönern.
13 Milczcież, zaniechajcie mię, a ja mówić będę; a niech przyjdzie na mię, co chce.
Vor mir nur schweigt! Denn ich muß reden. Es komme über mich, was wolle!
14 Czemuż mam szarpać ciało moje zębami mojemi, i duszę moję kłaść w ręce swe?
Warum soll ich mein Fleisch in meine Zähne nehmen? Ich lege auf die flache Hand mein Leben.
15 Oto, choćby mię i zabił, przecię w nim będę ufał; wszakże dróg moich przed obliczem jego będę bronił.
Ja, mag er mich auch töten; ich zittere nicht davor; auf jeden Fall will ich vor ihm verteidigen meinen Wandel.
16 Onci sam będzie zbawieniem mojem, ale przed oblicze jego obłudnik nie przyjdzie;
Da muß er selber mir zum Sieg verhelfen; vor ihn kommt ja kein Ruchloser.
17 Słuchajcież z pilnością mowy mojej, a powieść moja niech przyjdzie w uszy wasze.
Aufmerksam hört auf meine Rede! Ich will's euch selbst beweisen.
18 Oto się teraz gotuję do prawa, i wiem, że usprawiedliwiony będę.
Ich lege meinen Rechtsfall vor. Ich weiß gewiß, ich werd's gewinnen.
19 Któż się będzie spierał ze mną, tak abym umilknął i umarł?
Kann einer etwas gegen mich beweisen, ich würde schweigend willig sterben.
20 Tylko dwóch rzeczy, o Boże! nie czyń ze mną, przed oblicznością twoją nie skryję się.
Nur zweierlei tu mir nicht an! Sonst muß ich mich vor Deinem Antlitz bergen:
21 Rękę twoję odemnie oddal, a strach twój niech mną nie trwoży.
Stell Deine Macht vor mir beiseite! Und Deine Furchtbarkeit erschrecke nimmer mich!
22 Potem zawołaj mię, a ja tobie odpowiem; albo ja niech mówię, a ty mnie odpowiedz.
Dann klage Du, und ich will mich verteidigen. Dann rede ich; Du aber widerlege mich!
23 Wieleż jest nieprawości i grzechów moich? przestępstwo moje, grzech mój pokaż mi.
Wie groß ist meine Schuld und mein Vergehen? Mein ganzes Unrecht laß mich wissen!
24 Przeczże oblicze twoje zakrywasz, a poczytasz mię sobie za nieprzyjaciela?
Warum birgst Du Dein Angesicht, erachtest mich für Deinen Feind?
25 Izali skruszysz liść chwiejący się? a źdźbło suche gonić będziesz?
Ein welkes Blatt, das schreckst Du auf. Dem dürren Strohhalm jagst Du nach.
26 Albowiem piszesz przeciwko mnie gorzkości, a przywłaszczasz mi nieprawość młodości mojej;
Du rechnest mir Vergangenes auf und weisest mir die Jugendsünden nach.
27 I włożyłeś w pęta nogi moje, a podstrzegasz wszystkich ścieżek moich, i na ślad nóg moich następujesz.
Du legst mir meine Füße in den Block, verwahrst mir alle Schritte; um meine Fußgelenke ziehst Du einen Ring. -
28 Choć jako spróchniałe drzewo niszczeję; a jako szata, którą mól psuje.
Er aber gleicht dem Wurmfraß, der in Stücke fällt, und einem Kleid, an dem die Motte zehrt."
