< Hioba 13 >
1 Oto te wszystkie rzeczy widziało oko moje, słyszało ucho moje, i zrozumiało.
Katso, kaikkia näitä ovat silmäni nähneet, ja korvani kuulleet, ja on ne ymmärtänyt.
2 Jako wy to wiecie, tak ja też wiem, i nie jestem podlejszym niźli wy.
Jota te tiedätte, sitä minäkin tiedän, enkä ole halvempi teitä.
3 Wszakże radbym z Wszechmocnym mówił, i radbym się z Bogiem rozpierał.
Minä puhun siis Kaikkivaltiaan tykö, ja mielin kamppailla Jumalan kanssa.
4 Boście wy sprawcy kłamstwa: wszyscyście wy lekarze nikczemni.
Sillä te olette valheen saarnaajat, ja kaikki kelvottomat lääkärit.
5 Byście wy raczej milczeli, a poczytanoby wam to za mądrość.
Jospa te voisitte juuri ääneti olla, niin te olisitte taitavat.
6 Słuchajcież teraz odporu mego, a dowody ust moich obaczcie.
Kuulkaat siis minun kamppaustani, ja ottakaat vaari asiasta, kuin minä puhun.
7 Izali broniąc Boga mówić będziecie nieprawość? albo za nim mówić będziecie fałsz?
Tahdotteko te Jumalan puolesta vastata vääryydellä? ja hänen puolestansa puhua petosta?
8 Czy się na osobę jego oglądać będziecie? Czy się o Boga będziecie spierać?
Tahdotteko te katsoa hänen mieltänsä? Tahdotteko te riidellä Jumalan puolesta?
9 Zaż to dobrze będzie, gdy on was będzie próbował? Zaż, jako człowiek oszukany bywa, tak wy go oszukacie?
Pitääkö se teille menestymän, koska hän teitä etsii? luuletteko te hänen pettävänne, niinkuin joku pettää ihmisen?
10 Zaiste karać was będzie, jeźlibyście skrycie twarz jego przyjmowali.
Hän kovin nuhtelee teitä, jos te salaisesti mieliä katsotte.
11 Izali zacność jego nie ustraszy was? a strach jego nie przypadnie na was?
Eikö hänen korkeutensa teitä peljätä? ja hänen pelkonsa lankee teidän päällenne?
12 Pamiątki wasze podobne są popiołowi, a wyniosłość wasza kupie błota.
Teidän muistonne vedetään tuhan verraksi, ja teidän selkänne pitää oleman niinkuin saviroukkio.
13 Milczcież, zaniechajcie mię, a ja mówić będę; a niech przyjdzie na mię, co chce.
Olkaat ääneti minun edessäni, minä puhun, tapahtukoon minulle mitä hyvänsä.
14 Czemuż mam szarpać ciało moje zębami mojemi, i duszę moję kłaść w ręce swe?
Miksi minun pitää pureman lihaani hampaillani, ja asettaman sieluni minun käsiini?
15 Oto, choćby mię i zabił, przecię w nim będę ufał; wszakże dróg moich przed obliczem jego będę bronił.
Katso, vaikka hän minun tappais, enkö minä vielä sittenkin toivoisi? kuitenkin minä nuhtelen teitäni hänen edessänsä.
16 Onci sam będzie zbawieniem mojem, ale przed oblicze jego obłudnik nie przyjdzie;
Hän on kuitenkin minun autuuteni; sillä ei yksikään ulkokullattu tule hänen eteensä.
17 Słuchajcież z pilnością mowy mojej, a powieść moja niech przyjdzie w uszy wasze.
Kuulkaat juuri visusti minun puhettani, ja minun selitystäni teidän korvainne edessä.
18 Oto się teraz gotuję do prawa, i wiem, że usprawiedliwiony będę.
Katso, jo minä olen tuomion sanonut: Minä tiedän, että minä olen hurskas.
19 Któż się będzie spierał ze mną, tak abym umilknął i umarł?
Kuka tahtoo käydä oikeudelle minun kanssani? Mutta minun täytyy nyt ääneti olla, ja loppua.
20 Tylko dwóch rzeczy, o Boże! nie czyń ze mną, przed oblicznością twoją nie skryję się.
Ainoastaan älä tee minulle kahta, niin en minä kätke itsiäni sinun edestäs.
21 Rękę twoję odemnie oddal, a strach twój niech mną nie trwoży.
Anna kätes olla kaukana minusta, ja sinun kauhistukses älköön minua peljättäkö.
22 Potem zawołaj mię, a ja tobie odpowiem; albo ja niech mówię, a ty mnie odpowiedz.
Kutsu minua, ja minä vastaan: eli minä puhun, ja vastaa sinä minua.
23 Wieleż jest nieprawości i grzechów moich? przestępstwo moje, grzech mój pokaż mi.
Kuinka usiat ovat minun vääryyteni ja pahat tekoni? anna minun saada tietää minun syntini ja rikokseni.
24 Przeczże oblicze twoje zakrywasz, a poczytasz mię sobie za nieprzyjaciela?
Miksi sinä peität kasvos, ja pidät minua vihollisena?
25 Izali skruszysz liść chwiejący się? a źdźbło suche gonić będziesz?
Tahdotkos niin kova olla lentävää lehteä vastaan, ja vainota kuivaa oljen kortta?
26 Albowiem piszesz przeciwko mnie gorzkości, a przywłaszczasz mi nieprawość młodości mojej;
Sillä sinä kirjoitat minulle murhetta, ja annat minun periä nuoruuteni syntejä.
27 I włożyłeś w pęta nogi moje, a podstrzegasz wszystkich ścieżek moich, i na ślad nóg moich następujesz.
Sinä olet pannut minun jalkani jalkapuuhun, ja otat kaikista minun poluistani vaarin, ja katsot kaikkia minun askeleitani;
28 Choć jako spróchniałe drzewo niszczeję; a jako szata, którą mól psuje.
Joka kuitenkin hukun niinkuin mädännyt raato, ja niinkuin koilta syöty vaate.